Herkese merhabalar arkadaşlar,
öncelikle belirtmeliyim ki bu forumda ilk paylaşımım ve bunu yazma nedenim de kendime bir söz vermiştim eğer sağlıkla bebeğimi kucağıma alabilirsem umutsuzca araştırma yapan kadınlara umut olacağım diye .
Başlıktan da anlayacağınız üzere daha önce düşüklerim oldu . Toplam üç kere . Umudumu kaybettiğim zamanlarda bu foruma girip benim gibi olan ve evladına kavuşabilmiş var mı diye sabahlara kadar araştırıyordum .
İki defa üç ay ara ile bebeklerimin gelişimi durması sebebi ile onları kaybettim (ilkinde şok olmuştum düşük ihtimali aklıma bile gelmediği için günlerce kendime gelemedim) son gebeliğimde ise doktorumun tedavisi ile (bu süreçte gezmediğim doktor kalmadı içime sinen kişide devam ettim) coraspin+oksapar kullandım kese gelişimi iyi gidiyordu ama boş gebelik oldu .Yine çok üzülmüştüm ama gelişim olduğu için bir umut da vardı . 1 yıla yakın bir süre sonra tekrar hamile kaldım yine ilaç tedavisine başladık ve hamdolsun evladım hayata tutundu. Şimdi dört aylık ve yanımda uyuyor:)
Bu süreçte çok üzüldüm ,ağladım ,yıprandım ve hep bi çare aradım . Tüm genetik testler bana ve eşime yapıldı, rahim filmi vs çekildi hepsinin sonucu temizdi ve neden bulunamıyordu. Yalnızca genetik testlerin birinin sonucu heterozigot çıkmıştı doktorum hem folik asidi vücudumun tutamadığını söyleyip yüksek dozda bi folik asit takviyesi verdi hem de dediğim gibi kan sulandırıcılara başladık bu süreçte .Elbette her doktor kontrolü çok stresliydi yaşayanlar bilir . Sonuç güzel oldu ama elhamdulillah.
Bir de inanan olur inanmayan olur ben ümmü sübyan denen manevi bir rahatsızlığa karşı güvendiğim bir hocaya gitmiştim ve koruyucu ayetler olan bir muska yaptırmıştım (burda el yazması olması önemli internet çıktısı olmuyor)
Bunun da etkisi olduğuna inanıyorum.
Kısacası elimden geleni yapıp dua ettim bol bol ve Allah’a şükürler olsun ki sağlıklı bir evladım oldu.
Benim gibi bir süreçten geçen , umudunu kaybeden , kalbine üzüntüsü yerleşmiş gözü yaşlı anneler varsa (siz de annesiniz kaybetmiş olmamız evlat sahibi olduğumuz gerçeğini değiştirmez)
üzülmeyin demek saçma olacak biliyorum ,sadece inançlı olun bol bol dua edin ve umudunuzu yitirmeyin diyebilirim size . Bu çok yorucu ve zor bir süreç yaşamayan asla anlayamaz.
En önemlisi çevrenin saçma sapan sorularına ve lafına kulaklarınızı tıkayın gerekirse ağızlarının payını verin sizin kalbinizde yara olarak kalacağına herkes haddini bilsin.
Rabbim hayırlı vakitte sizlere de sağlıklı hayırlı evlatlar nasip etsin. Sizleri tanımasam da tüm kalbimle kucaklıyorum güzel anneler
öncelikle belirtmeliyim ki bu forumda ilk paylaşımım ve bunu yazma nedenim de kendime bir söz vermiştim eğer sağlıkla bebeğimi kucağıma alabilirsem umutsuzca araştırma yapan kadınlara umut olacağım diye .
Başlıktan da anlayacağınız üzere daha önce düşüklerim oldu . Toplam üç kere . Umudumu kaybettiğim zamanlarda bu foruma girip benim gibi olan ve evladına kavuşabilmiş var mı diye sabahlara kadar araştırıyordum .
İki defa üç ay ara ile bebeklerimin gelişimi durması sebebi ile onları kaybettim (ilkinde şok olmuştum düşük ihtimali aklıma bile gelmediği için günlerce kendime gelemedim) son gebeliğimde ise doktorumun tedavisi ile (bu süreçte gezmediğim doktor kalmadı içime sinen kişide devam ettim) coraspin+oksapar kullandım kese gelişimi iyi gidiyordu ama boş gebelik oldu .Yine çok üzülmüştüm ama gelişim olduğu için bir umut da vardı . 1 yıla yakın bir süre sonra tekrar hamile kaldım yine ilaç tedavisine başladık ve hamdolsun evladım hayata tutundu. Şimdi dört aylık ve yanımda uyuyor:)
Bu süreçte çok üzüldüm ,ağladım ,yıprandım ve hep bi çare aradım . Tüm genetik testler bana ve eşime yapıldı, rahim filmi vs çekildi hepsinin sonucu temizdi ve neden bulunamıyordu. Yalnızca genetik testlerin birinin sonucu heterozigot çıkmıştı doktorum hem folik asidi vücudumun tutamadığını söyleyip yüksek dozda bi folik asit takviyesi verdi hem de dediğim gibi kan sulandırıcılara başladık bu süreçte .Elbette her doktor kontrolü çok stresliydi yaşayanlar bilir . Sonuç güzel oldu ama elhamdulillah.
Bir de inanan olur inanmayan olur ben ümmü sübyan denen manevi bir rahatsızlığa karşı güvendiğim bir hocaya gitmiştim ve koruyucu ayetler olan bir muska yaptırmıştım (burda el yazması olması önemli internet çıktısı olmuyor)
Bunun da etkisi olduğuna inanıyorum.
Kısacası elimden geleni yapıp dua ettim bol bol ve Allah’a şükürler olsun ki sağlıklı bir evladım oldu.
Benim gibi bir süreçten geçen , umudunu kaybeden , kalbine üzüntüsü yerleşmiş gözü yaşlı anneler varsa (siz de annesiniz kaybetmiş olmamız evlat sahibi olduğumuz gerçeğini değiştirmez)
üzülmeyin demek saçma olacak biliyorum ,sadece inançlı olun bol bol dua edin ve umudunuzu yitirmeyin diyebilirim size . Bu çok yorucu ve zor bir süreç yaşamayan asla anlayamaz.
En önemlisi çevrenin saçma sapan sorularına ve lafına kulaklarınızı tıkayın gerekirse ağızlarının payını verin sizin kalbinizde yara olarak kalacağına herkes haddini bilsin.
Rabbim hayırlı vakitte sizlere de sağlıklı hayırlı evlatlar nasip etsin. Sizleri tanımasam da tüm kalbimle kucaklıyorum güzel anneler
psikolojik destek almanızı öneririm tekrar ayağa kalkma kuvvetini toplayabilmek için