Ah benim canım kadın. Öncelikle şunu söylemeliyim ki bebek sahibi olmak ancak ama ancak seni ve eşini ilgilendirir. Kendini asla ama asla suçlama, insan içine çıkamamak konusuna gelince kendilerini senin yerine koysunlar. Kimseye hesap vermek zorunda değilsin. Senin neler çektiğini bilmeleri için önce senin yollarından geçmiş olmaları lazım ki ve hatta hassasiyetle yaklaşmaları gerekir. Baskı oluşturan herkesten uzak dur. Üremeyi beceremiyorum değil bu. Mevzu bir can gelecekse dünyaya o canı verecek olan Allah. Biz istediğimiz kadar çırpınalım. Hepimiz farklı sınavlar veriyoruz. Hepimizin hikayesi ya benzer ya farklı. Kadın olmanın zorluğunu en çok kadınların anlaması gerekirken bazen bize zararı en çok kadınlar da verebiliyor. Doğuran nasıl doğuruyor, büyüten nasıl büyütüyor gibi bir çok söz duyabilirsin. Senden çok güçlü bir duruş bekliyorlar her zaman. Erkek ya da çevremizdeki kadınlar buna anneler de dahil olmak üzere en ufak olumsuzlukta destek olmaları yanımızda olmaları gereken yerlerde ne söylediğini bilmez konuşmalar yapıyorlar. Endişelerimizin içinde çırpınırken herkesin beklentisini karşılamakla uğraşıyoruz bi de. Velhasıl kardeşim kadın olmak, çalışan bir kadın olmak, çalışan anne olmaya çalışmak üstelik bunca çıkmazın içinde çok zor. Ama en başta söylediğim gibi sen eksiğinle fazlanla en değerli varlıksın bu hayatta. Ölümün olduğu şu dünyada hayat bu kadar kısayken biz kendi dünyamızı cennete çevirelim. Boşverelim o insanları da. Allah elbet insanın gönlündekini gerçeğe kavuşturandır. Bugün değilse bir gün mutlaka..
