tavsiyelerinize ihtiyacım var

Pelteğim ve bu yüzden kimseyle konuşmak istemiyorum,sohbetlere katılmıyorum.bu da beni silik bir karakter yapıyor.

Bunu biraz aşmaya çalıştım ve bir ortama girince (mesela geçen yıl üniversiteye başladım.) herkesle tanışabiliyorum ama hani konuşcak konu bulamıyorum yine öyle boş boş bakıyorum öyle çevreme.

Çok kitap okuyorum,film izliyorum ama bunu çevreme aktaramıyorum bi muhabbet ortamında şu kitapta şöyle yazıyodu bu filmi izledim böyle oldu filan olaylarım yok.

Arkadaşta edinemiyorum neden bilmiyorum herkes çok iyisin filan derler ama kimseyle öyle çok yakın olamıyorum insanlardan çabuk sıkılıyorum , bir yere ait olamıyorum.Bu durum biraz kötü.mesela en yakın arkadaşım diye bi kavram yok.memlekete dönünce üniversitedekiler beni aramaz ya da üniversiteye gidince memleketteki arkadaşlarım aramıyor.Pardon benim hiçte arkadaşım yok.üniversitedeykiler merhabalık,ankarada da hiç yok .

Bazen patlıcak gibi oluyorum arayıpta dertleşecek bir insan bile yok.

Arkadaşlık ve ya sevgililikte ilk gözden çıkarılan ben oluyorum,insanlara karşı net bi duruşum yok olmasam da olur. Bunları nasıl aşabilirim sizi sıkmamak için çok kısa yazdım ama tam anlamıyla içimi dökmüşte değilim bir fikir verin lütfen ?

eğer peltekliği çok takıyorsan geçen gün bi hastanenin broşüründe kesin sonuçlar alınabiliyor falan yazıyordu canım istersen bi araştırabilirsin. Benim de geçen yıla kadar doğru düzgün arkadaşım yoktu beni anlayan biri yoktu o yüzden ben de hep kendimi soyutluyordum kendime güvenmiyordum. hatta bir ara baya kötüydüm okula zar zor gidiyordum. Ama sonra dedim ki ben buyum ve kim olduğumu değiştiremem. Kendimi bu şekilde kabul ettim. Tamam hala sivilceleri geçirmeye çalışıyorum ama o ayrı yani mesela ben de zayıfım ve bu beni önceden çok rahatsız ederdi. Ama şimdi çok fazla takmıyorum. Çünkü ne yaparsam yapayım bunu değiştiremedim. Bu hayatta mutlu olmak bence en önemlisi.İleride ne yaparsak yapalım önemli olan mutlu bir hayatımızın olması. ve insanları taktığın sürece bu olmuyor. Arkadaş konusunda da insanın çok çok yakın arkadaşım her şeyimi anlar diyebileceği birini bulması gerçekten çok zor. Ama eninde sonunda oluyor. Biraz kendini öne atıp farklı ortamları deneyebilirsin üniversitede kulüplere falan katılabilirsin birileriyle konuş illa ki içlerinden biri sana daha yakın gelecektir

yaran olduğunu düşün kabuk bağlamıştır belki ama hayatına yeni giren insanlar bu kabuğu sürekli yolar. Kendimi kabul etmeye kalksam illaki insan içine çıkıyorum ve yeni insanlarla tanışıyorum hep bu yarayı kanatıyorlar.
Yeni kişilerle tanışmak sorun değil diyelim de işte onların kalıcı olmasını sağlayamıyorum.

Merhaba cnm. Seni anlıyorum, bu yazdıkların bende de var ama kişiye kendisinden başkası yardımcı olamıyor. Herşey sende bitiyor. Benimde arkadaşım yok konuşabileceğim ama benden kaynaklanıyor bu beni kimse aramıyor diyorum ama bende kimseyi aramıyorum. Benden bir karşılık alamayınca herkes geri çekiliyor. Zor bir durum

pelteklik için çeşitli iğne tedavileri var bunları deneyin

zeplinzeplin .!.:

pelteklik için çeşitli iğne tedavileri var bunları deneyin

Genişletmek için tıkla...

hangi doktora başvurmam gerek ve ne iğnesi googledan araştırdım bulamadım.:/