Merhabalar arkadaşlar. 21 Ocak 2014 de bitanecik oğlumu normal doğumla dünyaya getirdim. Öyle güzel geçtiki doğumum sizlerle paylaşmak isterim.
Özellikle normal doğum yapmak isteyen ve korkan anne adayları için bunları yazıyorum.Korkunuzu yenmek için önemli bilgiler vermeyi umut ediyorum. Biraz ayrıntılı ve uzun bir yazı olacak sanırım umarım sıkılmazsınız. (arkadaşlar gerçekten uzun yazdım aşağıda kırmızı renkli yazdıklarım doğumhanedeki olaylar sıkılırsanız sadece onu okuyabilirsiniz.
Önce en başından başlanmalı tabi. 21 Mayıs 2013 hayatımın en güzel haberini aldığım gündür. Önce evde test yaptım veeee pozitif çıktı. Sonra doğru hastaneye ve işte orda minicik iğne ucu kadar bebeğim 4-5 haftalık. Eşimin mutluluğunu asla unutamam ona kalsa evlendiğimiz ilk yıl bebeğimiz olacaktı ama ne yazıkki bir kaç yılımızı vajinismus belasıyla geçirdik. Canım kocam benim bırakmadı beni. Vajinismusu yenince bu seferde hipertiroidi diye lanet bi hastalığa yakalandım ve bebeğime bir zararı dokunmasın diye hamile kalmak için iyileşmeyi bekledim. Derken işte evlendikten 3 yıl sonra hamileyim. Çok güzel geçti hamileliğim doya doya her anını yaşadık eşimle. Her kontrolde büyüdüğünü güzelleştiğini elini kolunu salladığını gördük. Cinsiyetini öğrendik. İlk tekmelerini hissettik. Çok sevdiğim kahveden midem bulanırken elma yer gibi domates ve turp yedim. Hiç sevmediğim kavunun tadını doyasıya çıkardım
Önceleri bir doktorun özel muayenehanesine gidiyordum. Sonra hamile bir arkadaşımın kontrolü vardı ve onunla devlet hastanesine gittim. Orda duvarda bir ilan gördüm Gebelik Okulu yazıyordu ilgimi çekti görevli ebeyle konuştum ve bolca boş vaktim olduğu için haftanın 2 günü oraya gittim. Artık Türkiye de bu gebelik okullarından bir çok hastanede var eğer hastane evinize yakınsa şiddetle gitmenizi tavsiye ederim. Devlet hastanesinde doğum yapmaya karar verdim.
Gel zaman git zaman büyük güne yaklaştım. Artık hergün gidip nst ye giriyordum. Oğlumun tahmini doğum tarihi 26 ocaktı ben daha var diye içim rahat gidiyordum kontrollere ama 14 ocakta nst mi gören doktor hemen acile git ordaki arkadaşlar baksın bi sana dedi anam dedim anam. Orda çatı muayenesi yaptılar 2 cm açıklık çıktı doktorlar istersen yatışını yapalım ama sancını evde beklemen senin için daha iyi olur dediler bencede öyleydi o gün yatmadım. Durumu kendi doktoruma anlattım hocam 2 santim açıklık varsa bebek ne zaman gelir dedim bir iki gün içinde gelir dedi aldımı beni bi heyecan. Artık evde bekle dur sancı gelmiyo karnım birbirine hiç benzemeyen birsürü ağrıyla dolu cadı kazanı gibi ama hangisi doğum sancısı bilmiyorum. Hastaneye hergün gidiyoruz hala açıklık 2 santim. Hadi oğlum gel bugün babanın doğum günü yok gelmiyo. Hadi oğlum gel artık kandil gününde doğ yok gene gelmiyo. geçti gitti iki üç gün sancı falan nst de çıkmıyo.Bu dönemde beni en çok abim rahatlattı dediki ne zaman geleceğini ne doktor bilir ne ebe bebe bilir bebe. o ara benim doktor izin aldı diğer doktorlar kafamı karıştırınca tekrar hastaneye gitmek için onun gelmesini ayın 21 ini bekledim.
Bu arada arkadaşlar eşim görme engelli ve ben her gün yürüyüş yapmak için onu sabah işe bıraktım. Öğlen yemeğine gelmesi için tekrar gittim tekrar işine götürdüm akşam tekrar beraber eve geldik. Kocacım bu durumdan oldukça rahatsızdı ama sus dedim ben başka nerde yürüyüş yapma şansı bulacağım.İşte bu yürüyüşler kolay doğum yapmamı sağladı.
Ocak 21 de sabah eşimle işine gittik ordan dolmuşa binip hastaneye gittim tam 74. sırayı aldım. NST me girdik bu seferki farklıydı oradaki görevliler çokmu haraket ettin hiç düzgün çıkmamış dedi. Kaç kere girdim nst ye hiç hareket edermiyim. Aldımı beni bir korku. Ama şu doktorun odasına dank diye giren sıra beklemeyi bilmeyen insanlardan olmadığım için sıramı bekledim. Ama ne bekleme yerimde durmuyorum kantine gidiyorum tuvalete gidiyorum oturuyorum bir rahatsızlık var sırtımda olmuyo geri kalk volta at. Neyse sıram geldi doktor nst yi görünce hemen acile git bebek streste dedi uçtum acile ve tamı tamına 5 santim açıklığım vardı doğumun yarısı o mu doğum sansısı yok yok budur heralde derken gelmiş geçmiş. Yatış var sana dediler ben leyla oldum tabi hemMen eşimi aradım ben doğuruyorum hastane çantamızı getir, kulaklığımı getir müzikli sancı çekmek istiyorum, Çınar'ın yemini suyunu kontrol et (muhabbet kuşumuz). Sanırım doğumun ciddiyetini anlayamamışım.
Sonunda doğum odasındayım. Çok tatlı ve güzel bir ebenin kontrolü altındayım. Aysun adı. Önce bir form doldurduk. Sonra çatı kontrolü yaptı ve hadi gel sana lavman yapalım dedi (lavmanmıydı lavmamıydı herneyse) ben korkunç bir acı çekeceğim derken pıst diye bir ses duydum orada bir serinlik hissettim oldu bitti boş yere korkmuşum. Bakın ben vajinismus hastasıydım kaç kere çatı kontrolüde oldum can acıtıcı bir tarafı yok sadece rahatsız edici. İçiniz rahat olsun sayın anne adayları korkmayın. Sadece ebeler doktorlardan daha iyi çatı kontrolü yapıyorlar aklınızda bulunsun. Bu sırada lavmandan sonra Aysun Hanıma bundan sonra bişey yiyip içmiyecekmiyim diye sordum Kıyamam açmıydın dedi çay içiyordu yok dedim canım çok çay istedi ben sana veririrm rahat ol dedi. Anlayacağınız lavman etkisini gösterene kadar çay keyfi bile yaptım :d Sanırım aşırı stresten beynime birşey olmuştu 
Tuvalete girdim tuvaletteyken eşim aradı kaynanamla gelmişlerdi. Yanlarına gittim kaynanama anne bu benim yatağım eşyaları koy dedim eşimede hadi gel seni kafeteryaya götürüyüm dedim. Düşünün az sonra doğum yapacağım kafeteryaya gidiyorum. Tekrar yukarı çıktım geceliğimi giydim Aysuncuğum çağırdı doğum odasında tekrar nst ye aldı ve serumu taktı tabiiiiii sancıda başladı. nst bitince doktor tekrar çatı kontrolü yaptı 7 santim bunun işi tamam burda kalsın artık dedi anlayacağınız hiç normal yatakta yatmadım vaktimi doğum odasında geçirdim. doğum odasına gittim ve artık orada yalnızdım. Bu arada bi ara Aysun kesemi patlattı ve oğlumun başını doğum kanalına soktu inanın buda dayanılmayacak kadar büyük bir acı vermiyor.Sadece oğlum için endişelendim korkmuştur diye. Sancı doğumun en tatsız tarafıdır. Size bununla baş etmek için bir kaç yöntem söyleyeceğim. Doğru nefes alın. Nasıl daha rahat ediyorsanız sancınızı öyle çekin. Ben yatarak ve oturarak rahat edemedim daha çok canım yandı. Oradaki yatağa yüzümü döndüm kollarımı yatağa dayadım tuvalete oturur gibi bacaklarımı açtım ve bacaklarım yorulana kadar o pozisyonda kaldım. Enson bacaklarım uyuşunca güç bela yatağıma çıkıp uzandım. Ikınma hissi gelmişti bile. Bir süre sonra ebemiz geldi. Elini içeri soktu ve ıkın dedi o kadar güçlü ıkındımki böyle devam et şu an saçlarını görüyorum dedi bende salak salak saçları ne renk diye sordum Ikınma hissi dedikleri büyük tuvaletini yapmak gibi birşey ve ıkınırken hiç sancı çekilmiyor. Bir süre sonra Aysun ebe doğum koltuğuna oturman lazım birşey yapmam lazım dedi. :d beni kandırmış. koltuğa çıkmamla başka bir ebenin daha yanımızda bitmesi bir oldu Aysun ebe burnuma nefes almam için oksijen tuttu ve ıkın dedi ıkın. Allahım geliyo bebek o an kamikaziye binmek gibi birşey. Diğer ebe dirsekleri ile karnıma bastırırken ben ıkındım ilk ıkındığımda başının çıktığını hissettim sonra boşa ıkındim üçüncü kere ıkındığımda omuzları çıkmıştı veeeeeee oğlum benim bitanecik bebeğim meleğim çıktı geldi. ve doğar doğmaz kucağıma verdiler. unutmayın bu çok önemli detay sizde doğunca bebeğinize hemen dokunun kendini yalnız hissetmesin.Araştırmalar insan psikolojisinin doğum sırasında meydana gelen olumsuzluklardan etkilendiğini göstermiş o yüzden çok bağırıp onu korkutmayın. Biraz önce bebeğin çıkış anını anlattımya inanın bununda korkulcak bir tarafı yok. hep küçücük yerden kocaman birşey çıkacak diye düşünürüzya doğurmak öyle birşey değil. ordan kafa ve omuz acıta acıta çıkmıyo. ipek gibi yumuşacık birşey balık gibi akıp gidiyo sanki yemin ederim o anı bidaha yaşamak isterdim. Sadece sonrasında biraz kanamam oldu o sinir bozucuydu. Kesi ve dikiş olayına gelince ben ebeye sordum keserken uyuşturuyormusunuz diye ne dedi biliyomusunuz tabiki uyuşturuyoruz biz canimiyiz biz de doğum yapmıyormuyuz. Ondanda korkmayın dikişleri ve kesiyi hissetmiyorsunuz.
Sonunda kaynanamı görmek nasip oldu torunuyla beni yanına götürdüler o sırada bebiş ağlamaya başladı çenesini titrete titrede eşimle telefonda konuştuk ve yandık biz dedim bu oğlan bu nazla her istediğini bize yaptırır. Oğlum benim aldım kucağıma her yerine kaşına gözüne parmaklarına doyasıya baktım ama doymak ne mümkün hala doyamıyorum. Allah hepinize kolay doğumlar ve tatlı sağlıklı evlatlar nasip etsin.
Benim gibi kolay doğum yapmak için uyguladığım bi kaç şeyi yazayım bide. Yukardada yazdığım gibi düzenli yürüyüş yapıyordum ve bu çok işime yaradı. Sizde dikkatli olmak şartıyla yürüyüş yapın. Yada namaz kılın. Hamile plateslerine katılın. Düzenli hareketler size kolay bir doğum sağlar. Gebelik okulundaki ebe şöyle demişti eskiden kadınlar kesisiz daha rahat doğum yaparlardı çünkü tarlada çalışırlardı, yer sofrasında yemek yerlerdi,namaz kılarlardı hareketliydiler şimdiki kadınlar hep kendini sıkıyor demişti. Bunlardan başka kegel egzersizi yapın, bacaklarınızın arasına yastık koyup yatın, bebeğinizin doğacağı anı korkuyla değil hevesle bekleyin, yerde bağdaş kurup oturun, korkunç doğum hikayelerine kulak asmayın malum benim ilk gece korkum gibi abartılarak anlatılıyor bazı şeyler. İşte böyle
Bide bu konuyla ilgili değil ama iki tane daha tavsiyem var 1. emzirme döneminde meme uçları korkunç yara olabiliyor bunun olmaması için hamileyken meme uçlarınıza nemlendirici şeyler sürmeye başlayın ama son aylarda meme uçlarınızla fazla oynamayın sancıyı tetikliyebilirmiş. 2. de çocuk doktorunuzu doğumdan önce araştırıp seçin bazen aynı duruma farklı yorumlar yapıp sizi ikilemde bırakabiliyorlar.
Kolay normal doğumlar yaparsınız inşallah.
Özellikle normal doğum yapmak isteyen ve korkan anne adayları için bunları yazıyorum.Korkunuzu yenmek için önemli bilgiler vermeyi umut ediyorum. Biraz ayrıntılı ve uzun bir yazı olacak sanırım umarım sıkılmazsınız. (arkadaşlar gerçekten uzun yazdım aşağıda kırmızı renkli yazdıklarım doğumhanedeki olaylar sıkılırsanız sadece onu okuyabilirsiniz.
Önce en başından başlanmalı tabi. 21 Mayıs 2013 hayatımın en güzel haberini aldığım gündür. Önce evde test yaptım veeee pozitif çıktı. Sonra doğru hastaneye ve işte orda minicik iğne ucu kadar bebeğim 4-5 haftalık. Eşimin mutluluğunu asla unutamam ona kalsa evlendiğimiz ilk yıl bebeğimiz olacaktı ama ne yazıkki bir kaç yılımızı vajinismus belasıyla geçirdik. Canım kocam benim bırakmadı beni. Vajinismusu yenince bu seferde hipertiroidi diye lanet bi hastalığa yakalandım ve bebeğime bir zararı dokunmasın diye hamile kalmak için iyileşmeyi bekledim. Derken işte evlendikten 3 yıl sonra hamileyim. Çok güzel geçti hamileliğim doya doya her anını yaşadık eşimle. Her kontrolde büyüdüğünü güzelleştiğini elini kolunu salladığını gördük. Cinsiyetini öğrendik. İlk tekmelerini hissettik. Çok sevdiğim kahveden midem bulanırken elma yer gibi domates ve turp yedim. Hiç sevmediğim kavunun tadını doyasıya çıkardım
Önceleri bir doktorun özel muayenehanesine gidiyordum. Sonra hamile bir arkadaşımın kontrolü vardı ve onunla devlet hastanesine gittim. Orda duvarda bir ilan gördüm Gebelik Okulu yazıyordu ilgimi çekti görevli ebeyle konuştum ve bolca boş vaktim olduğu için haftanın 2 günü oraya gittim. Artık Türkiye de bu gebelik okullarından bir çok hastanede var eğer hastane evinize yakınsa şiddetle gitmenizi tavsiye ederim. Devlet hastanesinde doğum yapmaya karar verdim.
Gel zaman git zaman büyük güne yaklaştım. Artık hergün gidip nst ye giriyordum. Oğlumun tahmini doğum tarihi 26 ocaktı ben daha var diye içim rahat gidiyordum kontrollere ama 14 ocakta nst mi gören doktor hemen acile git ordaki arkadaşlar baksın bi sana dedi anam dedim anam. Orda çatı muayenesi yaptılar 2 cm açıklık çıktı doktorlar istersen yatışını yapalım ama sancını evde beklemen senin için daha iyi olur dediler bencede öyleydi o gün yatmadım. Durumu kendi doktoruma anlattım hocam 2 santim açıklık varsa bebek ne zaman gelir dedim bir iki gün içinde gelir dedi aldımı beni bi heyecan. Artık evde bekle dur sancı gelmiyo karnım birbirine hiç benzemeyen birsürü ağrıyla dolu cadı kazanı gibi ama hangisi doğum sancısı bilmiyorum. Hastaneye hergün gidiyoruz hala açıklık 2 santim. Hadi oğlum gel bugün babanın doğum günü yok gelmiyo. Hadi oğlum gel artık kandil gününde doğ yok gene gelmiyo. geçti gitti iki üç gün sancı falan nst de çıkmıyo.Bu dönemde beni en çok abim rahatlattı dediki ne zaman geleceğini ne doktor bilir ne ebe bebe bilir bebe. o ara benim doktor izin aldı diğer doktorlar kafamı karıştırınca tekrar hastaneye gitmek için onun gelmesini ayın 21 ini bekledim.
Bu arada arkadaşlar eşim görme engelli ve ben her gün yürüyüş yapmak için onu sabah işe bıraktım. Öğlen yemeğine gelmesi için tekrar gittim tekrar işine götürdüm akşam tekrar beraber eve geldik. Kocacım bu durumdan oldukça rahatsızdı ama sus dedim ben başka nerde yürüyüş yapma şansı bulacağım.İşte bu yürüyüşler kolay doğum yapmamı sağladı.
Ocak 21 de sabah eşimle işine gittik ordan dolmuşa binip hastaneye gittim tam 74. sırayı aldım. NST me girdik bu seferki farklıydı oradaki görevliler çokmu haraket ettin hiç düzgün çıkmamış dedi. Kaç kere girdim nst ye hiç hareket edermiyim. Aldımı beni bir korku. Ama şu doktorun odasına dank diye giren sıra beklemeyi bilmeyen insanlardan olmadığım için sıramı bekledim. Ama ne bekleme yerimde durmuyorum kantine gidiyorum tuvalete gidiyorum oturuyorum bir rahatsızlık var sırtımda olmuyo geri kalk volta at. Neyse sıram geldi doktor nst yi görünce hemen acile git bebek streste dedi uçtum acile ve tamı tamına 5 santim açıklığım vardı doğumun yarısı o mu doğum sansısı yok yok budur heralde derken gelmiş geçmiş. Yatış var sana dediler ben leyla oldum tabi hemMen eşimi aradım ben doğuruyorum hastane çantamızı getir, kulaklığımı getir müzikli sancı çekmek istiyorum, Çınar'ın yemini suyunu kontrol et (muhabbet kuşumuz). Sanırım doğumun ciddiyetini anlayamamışım.
Sonunda doğum odasındayım. Çok tatlı ve güzel bir ebenin kontrolü altındayım. Aysun adı. Önce bir form doldurduk. Sonra çatı kontrolü yaptı ve hadi gel sana lavman yapalım dedi (lavmanmıydı lavmamıydı herneyse) ben korkunç bir acı çekeceğim derken pıst diye bir ses duydum orada bir serinlik hissettim oldu bitti boş yere korkmuşum. Bakın ben vajinismus hastasıydım kaç kere çatı kontrolüde oldum can acıtıcı bir tarafı yok sadece rahatsız edici. İçiniz rahat olsun sayın anne adayları korkmayın. Sadece ebeler doktorlardan daha iyi çatı kontrolü yapıyorlar aklınızda bulunsun. Bu sırada lavmandan sonra Aysun Hanıma bundan sonra bişey yiyip içmiyecekmiyim diye sordum
Kıyamam açmıydın dedi çay içiyordu yok dedim canım çok çay istedi ben sana veririrm rahat ol dedi. Anlayacağınız lavman etkisini gösterene kadar çay keyfi bile yaptım :d Sanırım aşırı stresten beynime birşey olmuştu Tuvalete girdim tuvaletteyken eşim aradı kaynanamla gelmişlerdi. Yanlarına gittim kaynanama anne bu benim yatağım eşyaları koy dedim eşimede hadi gel seni kafeteryaya götürüyüm dedim. Düşünün az sonra doğum yapacağım kafeteryaya gidiyorum. Tekrar yukarı çıktım geceliğimi giydim Aysuncuğum çağırdı doğum odasında tekrar nst ye aldı ve serumu taktı tabiiiiii sancıda başladı. nst bitince doktor tekrar çatı kontrolü yaptı 7 santim bunun işi tamam burda kalsın artık dedi anlayacağınız hiç normal yatakta yatmadım vaktimi doğum odasında geçirdim. doğum odasına gittim ve artık orada yalnızdım. Bu arada bi ara Aysun kesemi patlattı ve oğlumun başını doğum kanalına soktu inanın buda dayanılmayacak kadar büyük bir acı vermiyor.Sadece oğlum için endişelendim korkmuştur diye. Sancı doğumun en tatsız tarafıdır. Size bununla baş etmek için bir kaç yöntem söyleyeceğim. Doğru nefes alın. Nasıl daha rahat ediyorsanız sancınızı öyle çekin. Ben yatarak ve oturarak rahat edemedim daha çok canım yandı. Oradaki yatağa yüzümü döndüm kollarımı yatağa dayadım tuvalete oturur gibi bacaklarımı açtım ve bacaklarım yorulana kadar o pozisyonda kaldım. Enson bacaklarım uyuşunca güç bela yatağıma çıkıp uzandım. Ikınma hissi gelmişti bile. Bir süre sonra ebemiz geldi. Elini içeri soktu ve ıkın dedi o kadar güçlü ıkındımki böyle devam et şu an saçlarını görüyorum dedi bende salak salak saçları ne renk diye sordum Ikınma hissi dedikleri büyük tuvaletini yapmak gibi birşey ve ıkınırken hiç sancı çekilmiyor. Bir süre sonra Aysun ebe doğum koltuğuna oturman lazım birşey yapmam lazım dedi. :d beni kandırmış. koltuğa çıkmamla başka bir ebenin daha yanımızda bitmesi bir oldu Aysun ebe burnuma nefes almam için oksijen tuttu ve ıkın dedi ıkın. Allahım geliyo bebek o an kamikaziye binmek gibi birşey. Diğer ebe dirsekleri ile karnıma bastırırken ben ıkındım ilk ıkındığımda başının çıktığını hissettim sonra boşa ıkındim üçüncü kere ıkındığımda omuzları çıkmıştı veeeeeee oğlum benim bitanecik bebeğim meleğim çıktı geldi. ve doğar doğmaz kucağıma verdiler. unutmayın bu çok önemli detay sizde doğunca bebeğinize hemen dokunun kendini yalnız hissetmesin.Araştırmalar insan psikolojisinin doğum sırasında meydana gelen olumsuzluklardan etkilendiğini göstermiş o yüzden çok bağırıp onu korkutmayın. Biraz önce bebeğin çıkış anını anlattımya inanın bununda korkulcak bir tarafı yok. hep küçücük yerden kocaman birşey çıkacak diye düşünürüzya doğurmak öyle birşey değil. ordan kafa ve omuz acıta acıta çıkmıyo. ipek gibi yumuşacık birşey balık gibi akıp gidiyo sanki yemin ederim o anı bidaha yaşamak isterdim. Sadece sonrasında biraz kanamam oldu o sinir bozucuydu. Kesi ve dikiş olayına gelince ben ebeye sordum keserken uyuşturuyormusunuz diye ne dedi biliyomusunuz tabiki uyuşturuyoruz biz canimiyiz biz de doğum yapmıyormuyuz. Ondanda korkmayın dikişleri ve kesiyi hissetmiyorsunuz. Sonunda kaynanamı görmek nasip oldu
torunuyla beni yanına götürdüler o sırada bebiş ağlamaya başladı çenesini titrete titrede eşimle telefonda konuştuk ve yandık biz dedim bu oğlan bu nazla her istediğini bize yaptırır. Oğlum benim aldım kucağıma her yerine kaşına gözüne parmaklarına doyasıya baktım ama doymak ne mümkün hala doyamıyorum. Allah hepinize kolay doğumlar ve tatlı sağlıklı evlatlar nasip etsin.Benim gibi kolay doğum yapmak için uyguladığım bi kaç şeyi yazayım bide. Yukardada yazdığım gibi düzenli yürüyüş yapıyordum ve bu çok işime yaradı. Sizde dikkatli olmak şartıyla yürüyüş yapın. Yada namaz kılın. Hamile plateslerine katılın. Düzenli hareketler size kolay bir doğum sağlar. Gebelik okulundaki ebe şöyle demişti eskiden kadınlar kesisiz daha rahat doğum yaparlardı çünkü tarlada çalışırlardı, yer sofrasında yemek yerlerdi,namaz kılarlardı hareketliydiler şimdiki kadınlar hep kendini sıkıyor demişti. Bunlardan başka kegel egzersizi yapın, bacaklarınızın arasına yastık koyup yatın, bebeğinizin doğacağı anı korkuyla değil hevesle bekleyin, yerde bağdaş kurup oturun, korkunç doğum hikayelerine kulak asmayın malum benim ilk gece korkum gibi abartılarak anlatılıyor bazı şeyler. İşte böyle
Bide bu konuyla ilgili değil ama iki tane daha tavsiyem var 1. emzirme döneminde meme uçları korkunç yara olabiliyor bunun olmaması için hamileyken meme uçlarınıza nemlendirici şeyler sürmeye başlayın ama son aylarda meme uçlarınızla fazla oynamayın sancıyı tetikliyebilirmiş. 2. de çocuk doktorunuzu doğumdan önce araştırıp seçin bazen aynı duruma farklı yorumlar yapıp sizi ikilemde bırakabiliyorlar.
Kolay normal doğumlar yaparsınız inşallah.
Son düzenleme:
ne güzel anlatmışsınız böyle baştan sona sürükleyiciydi ve acayip bilgi verici eminim bi çok anne adayı okuyup rahatlayacaktır sayenizde :) rabbim bizlerede nasip etsin inşallah bir gün.. böyle yazıları okudukça acayip hevesleniyorum ya..
