- Konu Sahibi Seninugruna
-
- #1
Şu anda 18 yaşındayım. Lise bitti, mezun oldum.
Bugün küçük kuzenimin birşey demesiyle içime kurt düştü.
Biz kuzenimle yürüyüşe çıkmıştık bir ara.
Bugün o gün hakkında dedi ki : Abla , 2 tane adam bizi takip ediyordu.
Yok canım sana öyle gelmiştir dedim. Ama üsteledi ve dedi ki : Ama bizim sokaktada arkamızdaydılar!..
Ve bu takipler ilk degil.. Ve galiba hiç son olmayacak. Korkuyorum ya!
10.sınıftayken okula giderken sanırım arkamda biri vardı ve birşey yapacaktı ama karşıdaki kaldırımdaki delikanlının sayesinde kurtuldum. Çünkü her ne yapacaksa o çığlık attı ve ona baktım ve arkama bakıyordu bende oradan koşarak kaçtım. Evet korkmuştum ama aileme neden birşey demedim o zaman. Ya önemsemedim. Ya da çok korkmuştum, konuşamayacak kadar. Bilmiyorum.
Geçen sene mi neydi hatırlamıyorum ama o genci bir kez daha gördüm. Sanki bana birşey diyecekti sonra vazgeçti gibi oldu.
Kendimi sana öyle gelmiştir kuruntu yapma kendi kendine dedim yürüdüm gittim. Keşke sorsaydım.
8.sınıftaykende tramvay istasyonunda takip edildiğimi hissettim. 2 adam vardı. İstasyonda 4 kişi ya var ya yok. Dershaneden geliyordum bende. Birşey hissettim. Arkama döndüm. Onları gördüm. Oturaklara arkasını dayamıştı merdiven tarafını görür şekilde. Hani yürüyecekte önüme dönmemi bekliyordu. Arkama baka baka eve geldim.
Ne istiyorlar benden? Aglayacağım korkudan. Birine desem elimde kanıt yok.
İstasyonda olan olayı lisedeyken söyledim anneme 11.sınıftayken , yoldakini öyle.
Bir arkadaşıma anlatmıştım bu istasyon olayını.
Bana evden dışarı yalnız çıkma demişti. Mümkünse bakkala bile yalnız gitme dedi.
Aklımı kaçıracağım bu gidişle.
Bugün küçük kuzenimin birşey demesiyle içime kurt düştü.
Biz kuzenimle yürüyüşe çıkmıştık bir ara.
Bugün o gün hakkında dedi ki : Abla , 2 tane adam bizi takip ediyordu.
Yok canım sana öyle gelmiştir dedim. Ama üsteledi ve dedi ki : Ama bizim sokaktada arkamızdaydılar!..
Ve bu takipler ilk degil.. Ve galiba hiç son olmayacak. Korkuyorum ya!
10.sınıftayken okula giderken sanırım arkamda biri vardı ve birşey yapacaktı ama karşıdaki kaldırımdaki delikanlının sayesinde kurtuldum. Çünkü her ne yapacaksa o çığlık attı ve ona baktım ve arkama bakıyordu bende oradan koşarak kaçtım. Evet korkmuştum ama aileme neden birşey demedim o zaman. Ya önemsemedim. Ya da çok korkmuştum, konuşamayacak kadar. Bilmiyorum.
Geçen sene mi neydi hatırlamıyorum ama o genci bir kez daha gördüm. Sanki bana birşey diyecekti sonra vazgeçti gibi oldu.
Kendimi sana öyle gelmiştir kuruntu yapma kendi kendine dedim yürüdüm gittim. Keşke sorsaydım.
8.sınıftaykende tramvay istasyonunda takip edildiğimi hissettim. 2 adam vardı. İstasyonda 4 kişi ya var ya yok. Dershaneden geliyordum bende. Birşey hissettim. Arkama döndüm. Onları gördüm. Oturaklara arkasını dayamıştı merdiven tarafını görür şekilde. Hani yürüyecekte önüme dönmemi bekliyordu. Arkama baka baka eve geldim.
Ne istiyorlar benden? Aglayacağım korkudan. Birine desem elimde kanıt yok.
İstasyonda olan olayı lisedeyken söyledim anneme 11.sınıftayken , yoldakini öyle.
Bir arkadaşıma anlatmıştım bu istasyon olayını.
Bana evden dışarı yalnız çıkma demişti. Mümkünse bakkala bile yalnız gitme dedi.
Aklımı kaçıracağım bu gidişle.