Ahmete yemek konusunda ben de gıcık oluyorum, ama duyguya ben bile deli oldum.
o nasıl bir koşmadır, adamı kanser eder, gönüllerin en zayıfı müge bile acayip fark attı duyguya.
ve duygu beni oynatmıyorsunuz diye zorla oynuyor, sonra da benim yapacağım bu diyor, ne yapayım diyor.
bu kadar da yavaş olunmaz ki yavs.
kazanmakta var kaybetmekte elbette, ama ilk kez ahmete hak verdim, insan iyi performans gösterir ama
yenilebilir ona birşey denilemez ama duygunun kırlarda koşar gibi hareketleri, şaşırttı beni,
elinden gelen buysa gerçekten, illa oynayacağım diye tutturmaması lazım o zaman bence.
çünkü cidden bir insanın elinden gelen bu olmamalı, bir de gerçekten nasıl sporcu duygu anlamadım,
inanılmaz yavaştı ya, yürüse daha iyi yarış alırdı gerçekten.