Merhabalar. Benim derdim erkek arkadaşımla 
kendisi 2 işte birden çalışıyor. Çok yoğun oluyor bazen haliyle. Ama ne zaman arkadaşlarının ona ihtiyacı olsa koşup gidiyor. 10 gündür görüşmedik biz mesela. Aynı şehirdeyiz üstelik. Sürekli arar sorar mesaj atar. 1buçuk senedir beraberiz. Tabi ki ilk zamanlar böyle değildi. Hatta ben artık arkadaşlarına ve ailesine vakit ayırması gerektiğini söylerdim. Artık haftada 1 kez görüşüyoruz. Onda da ya kahvaltı yapıyoruz 1 2 saatliğine ya da sevişiyoruz. Bu durumdan çok sıkıldım. Benimle beraberken arkadaşları arayınca lamentleyim gelemem demiyor, gelirim bir iki saate diyor hep. 1buçuk senedir huzurla, ne zaman gidecek acaba diye düşünmeden geçirdiğim bir gün olmadı. 10 gündür soğuk davranıyorum. Üzülüyor bu sefer. Biliyorum bizi çok aksattım ama telafi edeceğim deyip duruyor. Daha önce hiç telafi ettiği olmadı ama bu durumu. Öte yandan inanılmaz iyi biri. Ailem ve arkadaşlarım bayılıyor ona. Çok temiz kalpli ve gerçekten çok güveniyorum. Alıp karşıma defalarca konuştum ama değişmiyor bu durum. Arka plana atılmaktan yoruldum artık. Sürekli araya sıkıştırmaya çalışıyor beni. Ben de boş zamanlarını benimle geçirmesindense benim için zaman yaratmasını istiyorum. Bu zamana kadar anlayışla karşıladım ama artık patlayacak gibiyim. Ne yapmalıyım? Onu hayatımın merkezine koymadım elbette ama insan bir sevgilisi olduğunu unutuyor yani zamanla. Hiç mutlu değilim. Nasıl davranmalıyım?
kendisi 2 işte birden çalışıyor. Çok yoğun oluyor bazen haliyle. Ama ne zaman arkadaşlarının ona ihtiyacı olsa koşup gidiyor. 10 gündür görüşmedik biz mesela. Aynı şehirdeyiz üstelik. Sürekli arar sorar mesaj atar. 1buçuk senedir beraberiz. Tabi ki ilk zamanlar böyle değildi. Hatta ben artık arkadaşlarına ve ailesine vakit ayırması gerektiğini söylerdim. Artık haftada 1 kez görüşüyoruz. Onda da ya kahvaltı yapıyoruz 1 2 saatliğine ya da sevişiyoruz. Bu durumdan çok sıkıldım. Benimle beraberken arkadaşları arayınca lamentleyim gelemem demiyor, gelirim bir iki saate diyor hep. 1buçuk senedir huzurla, ne zaman gidecek acaba diye düşünmeden geçirdiğim bir gün olmadı. 10 gündür soğuk davranıyorum. Üzülüyor bu sefer. Biliyorum bizi çok aksattım ama telafi edeceğim deyip duruyor. Daha önce hiç telafi ettiği olmadı ama bu durumu. Öte yandan inanılmaz iyi biri. Ailem ve arkadaşlarım bayılıyor ona. Çok temiz kalpli ve gerçekten çok güveniyorum. Alıp karşıma defalarca konuştum ama değişmiyor bu durum. Arka plana atılmaktan yoruldum artık. Sürekli araya sıkıştırmaya çalışıyor beni. Ben de boş zamanlarını benimle geçirmesindense benim için zaman yaratmasını istiyorum. Bu zamana kadar anlayışla karşıladım ama artık patlayacak gibiyim. Ne yapmalıyım? Onu hayatımın merkezine koymadım elbette ama insan bir sevgilisi olduğunu unutuyor yani zamanla. Hiç mutlu değilim. Nasıl davranmalıyım?
