Sürekli farklı hastalıkların belirtilerini yaşıyorum

delibirselvi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Nisan 2021
1.747
1.901
26
Merhaba hanımlar,

Hastalık hastasıyım. Antidepresana başladım. Sürekli kendimi dinliyorum internetten bakıyorum gördüğüm tüm belirtileri yaşıyorum çıldırmak üzereyim sürekli ağlıyorum. Bu durumu yaşayan var mı dikkatinizi nasıl bedeninizden başka bir yere çekiyorsunuz? Nasıl sakinleştiriyorsunuz kendinizi? Lütfen bir akıl verin ben deliriyorum artık
 
Çok geçmiş olsun.

Sanırım ilaç yeterli değil.

Doktorunuzla görüşün bu konuyu.
 
İlaca yeni başladıysanız bir süre devam eder bu sorun. Öncelikle googledan hastalık araştırmayı bırakın. İçinizden araştırmak geldiği zaman hemen telefonu bırakın kalkın dışarı çıkın bi yürüyüş yapın veya spor salonuna yazılın. Hiç birini yapmak istemiyorsanız kendinize günlük plan hazırlayın ve bunlara mutlaka uyacağım diye karar alın. Mesela ben plansızlıktan anksiyete geçiren biriyim. O yüzden artık her şeyimi yazarım. Atıyorum pazartesi günü bütün nevresimler değişecek, Salı bütün banyolar yıkanacak, çarşamba yürüyüş yapılacak vs vs çalışıyorsanız bile elinizden geldiğince bu rutine sadık kalın. Amaç boş vakit bırakmamak. Ne kadar boşluk o kadar anksiyete bunu unutmayın.
 
Asla öyle düşünmeyin. Sağlık anksiyetesi pendemiyle patladı ve sayılarımız gerçekten artık yüzbinlerce. Sağlık bütçesine ciddi zararımız var onu söyleyeyim. İnsanlar neden yazmıyor yardım etmiyor diye düşünmeyin bu şekilde açılan onlarca post var. Onlara da göz atın ama en ağır geçiripte şuan minimumda bunu yaşayan birisi olarak bir yazı yazacağım, umarım sizlere de şifa olur. Lütfen yaradana sığının, inancınızı artırın. Beni kapalı ya da dindar olarak düşünmeyin ama yaşadığım süreçte gördüğüm ve en iyi şifa bulduğum alan tevekkülün artmasıyla kaygımın azalması oldu.
 
Merhaba hanımlar,

Hastalık hastasıyım. Antidepresana başladım. Sürekli kendimi dinliyorum internetten bakıyorum gördüğüm tüm belirtileri yaşıyorum çıldırmak üzereyim sürekli ağlıyorum. Bu durumu yaşayan var mı dikkatinizi nasıl bedeninizden başka bir yere çekiyorsunuz? Nasıl sakinleştiriyorsunuz kendinizi? Lütfen bir akıl verin ben deliriyorum artık
Aynıyım napcağomı bilmiyorum:KK43:
 
Asla öyle düşünmeyin. Sağlık anksiyetesi pendemiyle patladı ve sayılarımız gerçekten artık yüzbinlerce. Sağlık bütçesine ciddi zararımız var onu söyleyeyim. İnsanlar neden yazmıyor yardım etmiyor diye düşünmeyin bu şekilde açılan onlarca post var. Onlara da göz atın ama en ağır geçiripte şuan minimumda bunu yaşayan birisi olarak bir yazı yazacağım, umarım sizlere de şifa olur. Lütfen yaradana sığının, inancınızı artırın. Beni kapalı ya da dindar olarak düşünmeyin ama yaşadığım süreçte gördüğüm ve en iyi şifa bulduğum alan tevekkülün artmasıyla kaygımın azalması oldu.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Napıcam bilmiyorum
 
Merhaba hanımlar,

Hastalık hastasıyım. Antidepresana başladım. Sürekli kendimi dinliyorum internetten bakıyorum gördüğüm tüm belirtileri yaşıyorum çıldırmak üzereyim sürekli ağlıyorum. Bu durumu yaşayan var mı dikkatinizi nasıl bedeninizden başka bir yere çekiyorsunuz? Nasıl sakinleştiriyorsunuz kendinizi? Lütfen bir akıl verin ben deliriyorum artık
Merhaba sizin yazdıklarınızı görüyorum hep yaşadıklarınızın aynısını yaşadım hatta belki daha beterini. 24 saat elimde telefon sürekli hastalık araştırıyordum. Kötü bi hastalığın belirtisi bende olmasa bile ertesi gün oluyordu. Markete diye gidip hastaneye gidiyordum. Benim için en büyük nimet evimin yanında 3 özel hastane olmasıydı. Başka yerde yaşayamam diyordum. 3 hastanenin de hemen hemen her bölümünü gezdim diyebilirim. Bş hastalığa taktım diyelim belirtiler var doktora gidiyorum sonra bir şey çıkmıyor bu defa başka bi yerime takıyorum. Bütün sorular giderilince başa dönüyor yine aynı yere dönüyordum. Sonra doktor beğenmemeye başladım Prof doç arıyordum.bunun yanında psikiyatri bulmuştum ilac da kullanıyordum ama iyi gelmiyordu ben hastanelerden ayrılamıyordum.
artık doktorlar benden bıkmıştı. Hatta bi Dr uzun süre hastaneye uğramayın demişti. Ama ben asla dinlemiyordum bütün ilgim vücudumdaydı her dakika demiyorum her saniye vücudumu inceliyordum. Bu döngü hiç bitmeyecek gibiydi. Öncelikle şunu bilmenizi isterim hepsi geçiyor. İyi bir psikiyatr doktor ve psikoterapiyle atlatıyorsunuz. Benim 3 yıl oldu hala arada yazın yoklar gitsem mi vs diye ama yok gitmiyorum çok da umursamıyorum sonra unutuyorum zaten aman diyorum. Bu süreçte iyi iletişiminizin olduğu bir doktor bulmanızı öneririm yoksa hiçbir işe yaramıyor. Ben şu an o hastanelere yakın olan evimden taşındım. Köyde şehre ve hastaneye 1 saat mesafede olan bi yerde yaşıyorum:) mesele hastaneye yakın olmak hastalık korkusu diyoruz da aslında hayatımızda yolunda olmayan şeyleri bedenimizde arayarak kapatmaya çalışıyoruz.
Size meşgul olun demeyeceğim onlar spor film onlar inanın o süreçte işe yaramıyor yaşayan bilir derler ya. Önce bu süreci kabullenin ve geçeceğine inanın. Geçecek ve neler yapmışım ben diyeceksiniz bir gün :) Şimdiden şifalar dilerim 🙏🏻
 
Merhaba sizin yazdıklarınızı görüyorum hep yaşadıklarınızın aynısını yaşadım hatta belki daha beterini. 24 saat elimde telefon sürekli hastalık araştırıyordum. Kötü bi hastalığın belirtisi bende olmasa bile ertesi gün oluyordu. Markete diye gidip hastaneye gidiyordum. Benim için en büyük nimet evimin yanında 3 özel hastane olmasıydı. Başka yerde yaşayamam diyordum. 3 hastanenin de hemen hemen her bölümünü gezdim diyebilirim. Bş hastalığa taktım diyelim belirtiler var doktora gidiyorum sonra bir şey çıkmıyor bu defa başka bi yerime takıyorum. Bütün sorular giderilince başa dönüyor yine aynı yere dönüyordum. Sonra doktor beğenmemeye başladım Prof doç arıyordum.bunun yanında psikiyatri bulmuştum ilac da kullanıyordum ama iyi gelmiyordu ben hastanelerden ayrılamıyordum.
artık doktorlar benden bıkmıştı. Hatta bi Dr uzun süre hastaneye uğramayın demişti. Ama ben asla dinlemiyordum bütün ilgim vücudumdaydı her dakika demiyorum her saniye vücudumu inceliyordum. Bu döngü hiç bitmeyecek gibiydi. Öncelikle şunu bilmenizi isterim hepsi geçiyor. İyi bir psikiyatr doktor ve psikoterapiyle atlatıyorsunuz. Benim 3 yıl oldu hala arada yazın yoklar gitsem mi vs diye ama yok gitmiyorum çok da umursamıyorum sonra unutuyorum zaten aman diyorum. Bu süreçte iyi iletişiminizin olduğu bir doktor bulmanızı öneririm yoksa hiçbir işe yaramıyor. Ben şu an o hastanelere yakın olan evimden taşındım. Köyde şehre ve hastaneye 1 saat mesafede olan bi yerde yaşıyorum:) mesele hastaneye yakın olmak hastalık korkusu diyoruz da aslında hayatımızda yolunda olmayan şeyleri bedenimizde arayarak kapatmaya çalışıyoruz.
Size meşgul olun demeyeceğim onlar spor film onlar inanın o süreçte işe yaramıyor yaşayan bilir derler ya. Önce bu süreci kabullenin ve geçeceğine inanın. Geçecek ve neler yapmışım ben diyeceksiniz bir gün :) Şimdiden şifalar dilerim 🙏🏻
İnşallah dediğiniz gibi olur. Gerçekten çok yoruluyorum sürekli endişe etmekten. Kafayı yiyecek gibi oluyorum ama yemiyorum da. İlginç bir kısır döngünün içindeyim sürekli başa sarıyorum
 
İlaca yeni başladıysanız bir süre devam eder bu sorun. Öncelikle googledan hastalık araştırmayı bırakın. İçinizden araştırmak geldiği zaman hemen telefonu bırakın kalkın dışarı çıkın bi yürüyüş yapın veya spor salonuna yazılın. Hiç birini yapmak istemiyorsanız kendinize günlük plan hazırlayın ve bunlara mutlaka uyacağım diye karar alın. Mesela ben plansızlıktan anksiyete geçiren biriyim. O yüzden artık her şeyimi yazarım. Atıyorum pazartesi günü bütün nevresimler değişecek, Salı bütün banyolar yıkanacak, çarşamba yürüyüş yapılacak vs vs çalışıyorsanız bile elinizden geldiğince bu rutine sadık kalın. Amaç boş vakit bırakmamak. Ne kadar boşluk o kadar anksiyete bunu unutmayın.
Yalnız bu çok iyiymiş hemen yarın başlıyorum bende de anksiyete var
 
Bende de anksiyete var maalesef. Çoğunlukla sağlık anksiyetesi sizin gibi. Vücumda çıkan bir ben, bir sivilce, bir kirmizilik tüm günümü hatta günlerimi mahvediyor. Doktora gidene kadar böyle devam ediyor fakat doktora gitmeye de cesaretim yok bir yandan. Ara ara tekrarlıyor. Bu 2 aydır iyice arttı tekrar terapiye basladim ben de. İlaç kullanmıyorum şu an, kullanmak istemiyorum ama çok yoruldum sürekli kaygilanmaktan endişe etmekten...
 
X