- 20 Eylül 2017
- 28
- 12
- 34
-
- Konu Sahibi hayvansever123
- #1
Merhabalar o kadar güzel doğum hikayeleri okudum ki bende paylaşmak istedim ilk doğumumu :) şuan ikinci oğlumu bekliyorum inş. o da bi aksilik olmaz ve normal olur :)
Benim ilk sıpa 40+5 de dünyaya geldi çok bekledik 40 haftam dolmuştu ancak hala en ufak bir sancım yoktu doktorum bu gidişle sancı gelecek gibi durmuyor suni ile doğurtalım dese de ben beklemeyi tercih ettim ancak suyum çok azaldığı için artık 40+5 de suni sancı ile doğum yapmam gerekti . hastaneye sabah 8 de yatış yaptık saat 9 gibi yavaştan suni sancı vermeye başladılar ancak 1 saat sonra falan bebeğin kalp atışları hızlandığı için suni sancıyı kapattılar doktorum 2. kere böyle bir şey olursa bebeği riske atamam sezeryana alabiliriz dedi o an çok korktum bebeğime bir şey olacak diye sürekli dua ediyordum içimden sağlıkla gelsin diye kalp atışları suniyi kesince normale dönmüştü neyse ki tabi o sırada ne ağrım var ne bir şey saat 12 ye doğru tekrar suni sancı verildi 1 saat sonra sancı ve ağrılarım yavaştan başlamıştı bu arada ebe gelip suyumu patlattı zaten çok az suyum kalmıştı. Eşimin yardımıyla doğumu kolaylaştıracak egzersizler yapıyordum ya da yürüyorduk odanın içinde tabi bu arada ağrılar git gide artıyordu ebe 2. kere geldiğinde çok iyi açılman 8 cm olmuş bu gidişle 2, 3 saate doğurursun dediğinde saat 14:00 civarıydı ancak sancılar artıyordu suni sancı verilenler bilir artık sancılar dakikada 1 geliyordu nefes alamaz duruma gelmiştim ancak içimden açılmam var az kaldı diye kendimi teselli ediyordum tabi o sırada annem, kayın validem ve eşim sürekli yanımdaydı hele eşim elimi 1 dk bırakmadı sürekli düzgün nefes almam için beni teşvik ediyordu ancak açılma olsa da bebek bir türlü aşağıya inmiyordu. ben artık sancılar içinde kıvranırken doktora alın artık bebeği dayanamıyorum dediğimi hatırlıyorum :) doktorum ‘’az kaldı dayan şuan aşağıya kendi kendine inmesini beklemek en sağlıklısı müdahale etmemiz sakıncalı olabilir 1, 2 saate doğurursun’’ dese de yaklaşık 4 saat daha sancı ve ağrı çektikten sonra sonunda doğumhaneye aldılar. orda ki ebeden Allah razı olsun. ebe gerçekten çok önemliymiş doğum sırasında..ben tecrübesizim nasıl ıkınacağımı bilmiyorum ebem banaderin nefes alıp sonrasında nefesini tutup doğum masasının kolundan güç alarak ıkınmam gerektiğini anlattı güzelce ve 2. ıkınmada oğlum geldi :) hemen oğlumu yanağıma koydular o an o ağrılar sancılar aklımdan uçup gitti Allahım o kadar güzel bir duyguydu ki o an gözyaşlarımı tutamadım doktor oğlumu çıkardığında ağlıyordu onu yanağıma koyunca susmuştu o an o kadar değerliydi ki benim için bir mucizeye şahit oluyorsunuz Allahım tüm isteyenlere naip etsin inş. :)
Benim ilk sıpa 40+5 de dünyaya geldi çok bekledik 40 haftam dolmuştu ancak hala en ufak bir sancım yoktu doktorum bu gidişle sancı gelecek gibi durmuyor suni ile doğurtalım dese de ben beklemeyi tercih ettim ancak suyum çok azaldığı için artık 40+5 de suni sancı ile doğum yapmam gerekti . hastaneye sabah 8 de yatış yaptık saat 9 gibi yavaştan suni sancı vermeye başladılar ancak 1 saat sonra falan bebeğin kalp atışları hızlandığı için suni sancıyı kapattılar doktorum 2. kere böyle bir şey olursa bebeği riske atamam sezeryana alabiliriz dedi o an çok korktum bebeğime bir şey olacak diye sürekli dua ediyordum içimden sağlıkla gelsin diye kalp atışları suniyi kesince normale dönmüştü neyse ki tabi o sırada ne ağrım var ne bir şey saat 12 ye doğru tekrar suni sancı verildi 1 saat sonra sancı ve ağrılarım yavaştan başlamıştı bu arada ebe gelip suyumu patlattı zaten çok az suyum kalmıştı. Eşimin yardımıyla doğumu kolaylaştıracak egzersizler yapıyordum ya da yürüyorduk odanın içinde tabi bu arada ağrılar git gide artıyordu ebe 2. kere geldiğinde çok iyi açılman 8 cm olmuş bu gidişle 2, 3 saate doğurursun dediğinde saat 14:00 civarıydı ancak sancılar artıyordu suni sancı verilenler bilir artık sancılar dakikada 1 geliyordu nefes alamaz duruma gelmiştim ancak içimden açılmam var az kaldı diye kendimi teselli ediyordum tabi o sırada annem, kayın validem ve eşim sürekli yanımdaydı hele eşim elimi 1 dk bırakmadı sürekli düzgün nefes almam için beni teşvik ediyordu ancak açılma olsa da bebek bir türlü aşağıya inmiyordu. ben artık sancılar içinde kıvranırken doktora alın artık bebeği dayanamıyorum dediğimi hatırlıyorum :) doktorum ‘’az kaldı dayan şuan aşağıya kendi kendine inmesini beklemek en sağlıklısı müdahale etmemiz sakıncalı olabilir 1, 2 saate doğurursun’’ dese de yaklaşık 4 saat daha sancı ve ağrı çektikten sonra sonunda doğumhaneye aldılar. orda ki ebeden Allah razı olsun. ebe gerçekten çok önemliymiş doğum sırasında..ben tecrübesizim nasıl ıkınacağımı bilmiyorum ebem banaderin nefes alıp sonrasında nefesini tutup doğum masasının kolundan güç alarak ıkınmam gerektiğini anlattı güzelce ve 2. ıkınmada oğlum geldi :) hemen oğlumu yanağıma koydular o an o ağrılar sancılar aklımdan uçup gitti Allahım o kadar güzel bir duyguydu ki o an gözyaşlarımı tutamadım doktor oğlumu çıkardığında ağlıyordu onu yanağıma koyunca susmuştu o an o kadar değerliydi ki benim için bir mucizeye şahit oluyorsunuz Allahım tüm isteyenlere naip etsin inş. :)