- 9 Haziran 2015
- 14
- 25
- 33
- Konu Sahibi AliEymeninAnnesi
- #1
Selaaaammm...
Öncelikle daha 5 dakika önce üye olduğumu belirtmek isterim :) İsmim Derya :) ve 4 Aylık bir paşa annesiyim... ve size paşamın doğumunu anlatmak istiyorum:)
Hamileliğimin başından beri normal doğumdan korktuğum ve astımım olduğu için hep sezeryan istiyordum.
Eşim beni hep normal doğuma teşvik etmeye çalıştıkça ben ''sanki sen mi doğurcan,karışma işime''deyip üste çıkmayı başarıyordum 
e tabi hamile olunca nazımda daha kolay geçiyordu. Herneyse 30lu haftalardayım rutin kontrole gittim doktor demezmi bebek ters duruyor eğer dönmezse sezeryana alırım diye... Tabi ben içten içe seviniyorum ''bahanemde var'' diye çünkü çevremdeki herkes sen normal doğuramazsın şehir kızısın tarzında konuşuyordu. 
Günlerden bir gün sosyal medyada dolanırken normal doğum hikayelerini okudum. aynı zamanda sezeryanın zorluklarını.bir kaç anne adayıyla konuştum hem normal hem sezeryan doğum yapanların hepsi normain daha kolay olduğunu söylediler. E bende gurbet eldeyim annem yanımda yok eşimin ailesi desen hamile halimle onlara bile ben baktım hayr gelmez biliyorum. Silkelendim ve kendime geldim. Yürü kızım dedim. uzun süreli acı çekeceğine bi defada çek ömrün boyunca rahat et dedim.
kendimi hep motive ettim diğer annelerle konuştum. lakin bebek hala dönmemekte inat ediyor. Şans ya sezeryan istesem anında döner hatta sancım bile gelirdi
37nin içindeyim. pazar gecesi. pazartesi sabahıda randevum var. ve doktorum bebek dönmemişse sezeryan günümü vercek. Ağlaya ağlaya girdim yatağa. Tabi dönmesi içinde elimden geleni yaptım. yürüdüm. secde pozisyonu falan... o gece.. sabaha karşıbir sancı girdi bana çığlık çığlığa uyandım... eşim kalktı noluyo dedi bebek geliyo herhalde dedim kalktı hazırlanmaya başladı dışarda bardakta boşalırcasına yağmur yağıyor. o enişteyi mi arasam yoksa komşuya haber versem diye paniklerken benim sancım geçti.dur dedim kimseyi arama geçti sancm olsun kalk gidelim dedi yok dedim zaten9da randevumuz var bekle dedim yattım
doktora gittik anlattım böle böle oldu diye geç bakalım dedi bi baktı paşam dönmüş 
o sancı meğersem oymuş 
bu defada kanala inmiyor beyfendi 
neyse günler geçti gitti olduk 40 haftalık. ne sancı var ne nişan...nstye giriyorum tık yok.. en son 40+6 olduk. paşam hala inmemiş... benim bu defada sezeryandan ödüm kopuyor.sancı gelsin diye işte yaptım yürüdüm halı sildim çömeldim sıcak suya oturdum yok.. gelmiyor...bebek aşağı inmiyor.. 
doktor baktı inmemiş daha fazla bekleyemem öğle arası ameliyathane boş gel seni sezeryana alalım dedi...
suni olsa olmazmı dedim... çok zor olur dedi...olsun dedim... gözümü karartmışım bi kere ille normal doğurcam...
ilerde acaba normal doğurabilirmiyim diye düşüneceğime sonunda sezeryanda olsa hiç olmazsa denedim olmadı derim dedim.peki dedi doktor yatışımı yaptı. saat 11:30 civarı geldigel bakalım dedi soktu doğumhaneye... hayrdır dedim sancı vercem çık çatala dedi... tabi ben serum şeklinde bekliyorumçatal deyince garibime gitti..
çıktım çatala şeffaf minik bişe verdi alttan.. nedir bu dedim.. rahmini yumşatıp açılmayı başlatcaz ki sancıyı verebilelim dedi...bu sancı değil mi dedim yok dedi... ben güle oynaya geçtim odaya.. saat başı nstye giriyorum tık yok...saat 4:30 gibi geldi ağrıların başladımı dedi hafiften karnım ağrıyor onun dışında ağrı yok dedim. nstye bağladı hafif hafifsancı çıkıyor. geç çatala dedi geçtim ikinciyi verdi. aradan 1 saat geçti benim ağrılar başladı... tabi bende söylenmeye hani sancı değildi bu diye 
sürekli nst çatal arasında mekik dokuyorum. zar zor rahmim yumşadı. açılma başladı. en son saat 21:00 civarı 4 cm açılmam vardı. meğersem ondan sonra durmuş. bana söylememişler korkmayayım diye. görümceme demişler sabah doktor gelip sezeryana alcak diye. nst aralığım yarım saatte bire düştü. saat 22:00 gibi bi serum verdiler lakin sancı değildi. sanırım bebeğin dayanması için verdiler. birisi tepeme çıkmış belime masaj yapıyor bi diğeri gelmiş elimi tutuyor... ben çığlık attıkça eşim gidip ebelere patlıyo falan 
en son saat kaçtı bilmiyorum suyumu patlattılar ve yine nstye aldılar. sonra baş ebe diğerine serumu getirin dedi. getirip taktılar serumu. sancılar dahada şiddetlendi başladılar nst yatağında ıkındırmaya. tabi ikide bir çatımıda kontrol ediyolar baya yatakta ıkındıktan sonra hadi çatala dedi çıktım çatala. o sancılar.... her geldiğinde ölüyorum zannettim... ıkınıyorum ıkınıyorum bebek çıkmıyor. iki tane ebe karnıma çıktı bebeği aşağı itiyor ben ıkınıyorum çıkmıyo.kesi atıldı ben ıkındım ebeler itti bebek çıktı ve ilk sözüm ''HADİ YAAAA BUMUYDU BEN Bİ TANE DAHA DOĞURURUM'' oldu. sabaha karşı 4:45te geldi paşacık meğer koluna kordon dolanmış ondan çıkmazmış paşam 
eşimin dediğine göre 1 saat 25 dknınsonunda sesim kesilmiş.
kesi atıldığı için ebenin biri onu dikerken diğer ikisi bebekle ilgilendi... bebek ağadıkça ben ağlıyorum öyle güzel ağlıyordu ki...
ben çıkmayınca herkes öldüm zannetmiş... bi ara babamın sesinin duydum verin kızımın cenazesini diye dikişim atıldı önde ben ardımda bebek çıktık doğumhanedenbi baktım kapının önü bi kalabalık.. bi sürü insan... hepsininde gözleri kıpkırmızı.. bütün hastane halime ağlamış... önce annem sarıldı ardından eşim.. ve ilk sözü ikinciyi kesinlikle sezeryanla doğurcan demekti odaya geçtim herkes bebişin başına toplandı beni unuttular kıskandım ama dedim herkes geldi tebrik etti sonra teker teker dağıldılar... sadece annem kaldi.. üzerimi değiştim bebeğimi kucağıma aldım 
emzirdim kalktım dolandım sanki gece o kadar sancıyıçeken ben değildim.. yemeğimi yedim kalktım her işimi kendim gördüm ve akşam 6da hastaneden çıktım 
zor bir doğumdu lakin YİNE OLSA YİNE DOĞURURUM!!!
o bebeğin çıkış anı.. ağlaması.. bambaşka.. asla tarif edilemez... her kadının tatması gerek...
bunca şeye rağmen ŞİDDETLE normal doğumu tavsiye ediyorum arkadaşlar ... korkmayın RABBİM dayanma gücü veriyor....
Öncelikle daha 5 dakika önce üye olduğumu belirtmek isterim :) İsmim Derya :) ve 4 Aylık bir paşa annesiyim... ve size paşamın doğumunu anlatmak istiyorum:)
Hamileliğimin başından beri normal doğumdan korktuğum ve astımım olduğu için hep sezeryan istiyordum.
Eşim beni hep normal doğuma teşvik etmeye çalıştıkça ben ''sanki sen mi doğurcan,karışma işime''deyip üste çıkmayı başarıyordum e tabi hamile olunca nazımda daha kolay geçiyordu. Herneyse 30lu haftalardayım rutin kontrole gittim doktor demezmi bebek ters duruyor eğer dönmezse sezeryana alırım diye... Tabi ben içten içe seviniyorum ''bahanemde var'' diye çünkü çevremdeki herkes sen normal doğuramazsın şehir kızısın tarzında konuşuyordu. Günlerden bir gün sosyal medyada dolanırken normal doğum hikayelerini okudum. aynı zamanda sezeryanın zorluklarını.bir kaç anne adayıyla konuştum hem normal hem sezeryan doğum yapanların hepsi normain daha kolay olduğunu söylediler. E bende gurbet eldeyim annem yanımda yok eşimin ailesi desen hamile halimle onlara bile ben baktım hayr gelmez biliyorum. Silkelendim ve kendime geldim. Yürü kızım dedim. uzun süreli acı çekeceğine bi defada çek ömrün boyunca rahat et dedim.
kendimi hep motive ettim diğer annelerle konuştum. lakin bebek hala dönmemekte inat ediyor. Şans ya sezeryan istesem anında döner hatta sancım bile gelirdi37nin içindeyim. pazar gecesi. pazartesi sabahıda randevum var. ve doktorum bebek dönmemişse sezeryan günümü vercek. Ağlaya ağlaya girdim yatağa. Tabi dönmesi içinde elimden geleni yaptım. yürüdüm. secde pozisyonu falan... o gece.. sabaha karşıbir sancı girdi bana çığlık çığlığa uyandım... eşim kalktı noluyo dedi bebek geliyo herhalde dedim kalktı hazırlanmaya başladı dışarda bardakta boşalırcasına yağmur yağıyor. o enişteyi mi arasam yoksa komşuya haber versem diye paniklerken benim sancım geçti.dur dedim kimseyi arama geçti sancm olsun kalk gidelim dedi yok dedim zaten9da randevumuz var bekle dedim yattım doktora gittik anlattım böle böle oldu diye geç bakalım dedi bi baktı paşam dönmüş o sancı meğersem oymuş bu defada kanala inmiyor beyfendi neyse günler geçti gitti olduk 40 haftalık. ne sancı var ne nişan...nstye giriyorum tık yok.. en son 40+6 olduk. paşam hala inmemiş... benim bu defada sezeryandan ödüm kopuyor.sancı gelsin diye işte yaptım yürüdüm halı sildim çömeldim sıcak suya oturdum yok.. gelmiyor...bebek aşağı inmiyor.. doktor baktı inmemiş daha fazla bekleyemem öğle arası ameliyathane boş gel seni sezeryana alalım dedi...
suni olsa olmazmı dedim... çok zor olur dedi...olsun dedim... gözümü karartmışım bi kere ille normal doğurcam...
ilerde acaba normal doğurabilirmiyim diye düşüneceğime sonunda sezeryanda olsa hiç olmazsa denedim olmadı derim dedim.peki dedi doktor yatışımı yaptı. saat 11:30 civarı geldigel bakalım dedi soktu doğumhaneye... hayrdır dedim sancı vercem çık çatala dedi... tabi ben serum şeklinde bekliyorumçatal deyince garibime gitti..
çıktım çatala şeffaf minik bişe verdi alttan.. nedir bu dedim.. rahmini yumşatıp açılmayı başlatcaz ki sancıyı verebilelim dedi...bu sancı değil mi dedim yok dedi... ben güle oynaya geçtim odaya.. saat başı nstye giriyorum tık yok...saat 4:30 gibi geldi ağrıların başladımı dedi hafiften karnım ağrıyor onun dışında ağrı yok dedim. nstye bağladı hafif hafifsancı çıkıyor. geç çatala dedi geçtim ikinciyi verdi. aradan 1 saat geçti benim ağrılar başladı... tabi bende söylenmeye hani sancı değildi bu diye sürekli nst çatal arasında mekik dokuyorum. zar zor rahmim yumşadı. açılma başladı. en son saat 21:00 civarı 4 cm açılmam vardı. meğersem ondan sonra durmuş. bana söylememişler korkmayayım diye. görümceme demişler sabah doktor gelip sezeryana alcak diye. nst aralığım yarım saatte bire düştü. saat 22:00 gibi bi serum verdiler lakin sancı değildi. sanırım bebeğin dayanması için verdiler. birisi tepeme çıkmış belime masaj yapıyor bi diğeri gelmiş elimi tutuyor... ben çığlık attıkça eşim gidip ebelere patlıyo falan en son saat kaçtı bilmiyorum suyumu patlattılar ve yine nstye aldılar. sonra baş ebe diğerine serumu getirin dedi. getirip taktılar serumu. sancılar dahada şiddetlendi başladılar nst yatağında ıkındırmaya. tabi ikide bir çatımıda kontrol ediyolar baya yatakta ıkındıktan sonra hadi çatala dedi çıktım çatala. o sancılar.... her geldiğinde ölüyorum zannettim... ıkınıyorum ıkınıyorum bebek çıkmıyor. iki tane ebe karnıma çıktı bebeği aşağı itiyor ben ıkınıyorum çıkmıyo.kesi atıldı ben ıkındım ebeler itti bebek çıktı ve ilk sözüm ''HADİ YAAAA BUMUYDU BEN Bİ TANE DAHA DOĞURURUM'' oldu. sabaha karşı 4:45te geldi paşacık meğer koluna kordon dolanmış ondan çıkmazmış paşam eşimin dediğine göre 1 saat 25 dknınsonunda sesim kesilmiş. kesi atıldığı için ebenin biri onu dikerken diğer ikisi bebekle ilgilendi... bebek ağadıkça ben ağlıyorum öyle güzel ağlıyordu ki...
ben çıkmayınca herkes öldüm zannetmiş... bi ara babamın sesinin duydum verin kızımın cenazesini diye dikişim atıldı önde ben ardımda bebek çıktık doğumhanedenbi baktım kapının önü bi kalabalık.. bi sürü insan... hepsininde gözleri kıpkırmızı.. bütün hastane halime ağlamış... önce annem sarıldı ardından eşim.. ve ilk sözü ikinciyi kesinlikle sezeryanla doğurcan demekti odaya geçtim herkes bebişin başına toplandı beni unuttular kıskandım ama dedim herkes geldi tebrik etti sonra teker teker dağıldılar... sadece annem kaldi.. üzerimi değiştim bebeğimi kucağıma aldım emzirdim kalktım dolandım sanki gece o kadar sancıyıçeken ben değildim.. yemeğimi yedim kalktım her işimi kendim gördüm ve akşam 6da hastaneden çıktım zor bir doğumdu lakin YİNE OLSA YİNE DOĞURURUM!!!
o bebeğin çıkış anı.. ağlaması.. bambaşka.. asla tarif edilemez... her kadının tatması gerek...
bunca şeye rağmen ŞİDDETLE normal doğumu tavsiye ediyorum arkadaşlar ... korkmayın RABBİM dayanma gücü veriyor....
inşaAllah sizde sağ salim kavuşursunuz bebeğinize :)
normal dogumdan çok korkmama ragmen normal dogum olmasını istiyorum inş çok zorlanmam kolay geçer 
sizde bebişinizi saglıkla büyütün inş 
