- 7 Ocak 2011
- 6.826
- 4.285
Bu yaziya bakip biri "off cok uzun hic okumakla ugrasmam" diyebilir. Belki kimse okumaz ben kendi kendime internetten hic silinmeyecek birsey yazmis olabilirim buraya. Ama olsun.. Insan yine de anlatmak istiyor. Herkes te ayni duygusal dert mi olur? Oluyor galiba, e yasta 20 olunca insanin akli fikri sevip sevilmekte oluyor galiba. Anlayamadim kendimi son zamanlarda ama garip duygular icindeyim iste. Bazen boyle durup dururken eski sevgilim geliyor aklima. Hic silmedigim mesajlarini okuyasim geliyor. Aciyorum yahoo adresimi okuyorum maillerini. Ilk bulusacagimiz zamanlardaki mesajlasmalari. Sonra bulustuktan sonraki heycanini.. Neler yasamisiz ne cok ugrasmis benim icin diyorum. Bir ozlem oluyor icimde. Ama neyin ozlemi? Eski erkek arkadasimin mi? yoksa benim icin ugrasan onu heycanlandirdigimi bildigim birinin varliginin mi? 1 sene olmus. Basladi yasandi defalarca noktalandi sonra yeniden baslandi. Bitmeye mahkum bir iliski oldugunu onun ilk elini tuttugum anda biliyordum. Ama ozluyorum iste. "birini" ozluyorum, "onu" degil. Bana kendimi ozel hissettirecek birinin varligini ozluyorum. Hayatimda diger insanlardan farkli bir kisi olsun istiyorum. Istiyorum da.. Olur mu? O kadar seyler gordukten, o kadar kavgalar ettikten, o kadar kalp ve hayal kirikligindan sonra.. mumkun mu yahu bir erkege yeniden guvenip sevebilmek? asik olmak mumkun mu? Ask kimin icadi? Herkes icin uygun mu bu ask? her bedene uyum saglar mi? her insan asik olabilir mi? Ben asik olur muyum? biri bana asik olur mu? Dusunuyorum dusunuyorum.. Hmm.. dusuncek baska birsey yok mu? evet var. O da artik bir daha ki sefere. Bu sefer sadece gonul islerimi yazayim dedim :)