5 yıl bekledik aylar önceden hazırlık yaptık günler önceden çorabına kadar hersey alındı özel fotografcıdan kuaförüme hersey dahil. köyden akrabalar 2 gün önceden geldi.
sonuc
16 haziran sabahı bizde kalan halakızım benden daha güzel olduğunu hatta benim çirkin olduğumu demeye başladı ben mutfaga kaçtım sustum peşimden geldi bende geri cevap verince (tamam ben çirkinim sen güzel ama yanımızdakine bak tarzı) kolumda baya iz bıraktı.
kuaföre ağlayarak ve onun eşliğinde gittim hala küsmesin diye(!)
kısacık giyindi,
1 dk bile mudahale etmedim.
ben siyah giymiştim günler önceden moralimi bozmustu zaten bende siyah giyeceğim diye.
sabrettim.
kuafördeyken gezi eylemcileri kuşattı etrafımızı bana yakın olan çiçekcide sözlüm çiçeğimizi yaptırırken aralarında kaldı gaz bombalarının taşların.
biz apar topar sözlümü kardeşimi sokakta bırakıp (kuzenim arabaya almadı yer yok diye sıkısabilirdik mesafe 2 dk ydı eve)
ağlayarak döndüm evime fotografcıya gidemeden.ki onu önemsemedim bile.
daha 1 sürü detay yolda ben sözlümü merak ederken seni aşagıya atarım demeler vs vs.
bilmiyorum nasıl dayandım.
söz basladı saat gece 10 oldu ben çıldırdım.
1 anda kriz gecirdim.
evden apartopar gittiler.
sözlümün ailesi kaldı1 1 de halamlar.
halam hala beni sucluyor şakalaştınız diye.
bu hafta sonu onun sözü var.
2 gündür uyumuyorum ailesinden tek desteği abisinden gördüm diğerleri çekti gitti ama tepsi ye koyulan parayı bırakmayarak beni gözü yaşlı bırakarak.
ne olacak şimdi buna benzer 1 sey yasayan var mı?
benim bulduğum sebep sözleneceği insan ondan yasca büyük fiziken farklı1i.
acaba baskılara maruz kaldı kompleks mi yaptı. faceten sildim kuzenlerimi halam da beni silmiş.
bugün de lunaparka gidip fotograf atmıslar damatlarıyla ki halam sevmiyordu onu.
bu da biziz ne makyaj kaldı ağlamaktan ne moral.