Hanımlar merhaba ;
Size çok muzdarip olduğum bir konudan bahsedeceğim.
İki çocuğum var ve ben onlara asla söz dinletemiyorum.
Oyun oynuyoruz mesela ben tamam artık bu kadar yeterli diyorum ama hiç oralıklı olmuyorlar.
Gelip üzerime filan çıkıyorlar.
Sinirlenip bağırıyorum duruyorlar, bu kez de kızdığım için üzülüp hemen sarılıyorum ve hiç birşey olmamış gibi başa sarıyorlar. Koltuklarda zıplıyorlar, halıların altına giriyorlar
Sizler bu konuda neler yapıyorsunuz? çocuklarınız üzerindeki otoriteyi onları üzmeden nasıl sağlıyorsunuz? yardımcı olursanız çok sevinirim.
çünkü bizim evdekiler de hep canavar.ancak bizim insanımız bence onlar gibi yetiştiremez.mesela en basiti sizin bir cümlenizden örnek vereyim.dediniz ya sesimi yükseltip sonra sarılıyorum diye işte bu yanlış.çocuk bir daha seni ciddiye almıyor bunu yaptıktan sonra.onlarda daha bebekken karnı tok altı temiz gazı yokken ağlıyorsa tamam bebek bu susar deyip yatırıp beşiğe gidiyorlar içeri.en baştan böyle yetiştiriyorlar.çantasını kendi taşır , yemeğini kendi yer yemeyi beceremezse de annesi yine de yedirmez çünkü onu yemeyi öğrenecek der çocuk bir şekilde yer.bu gibi örnekler çok çoğaltılabilir ancak çocukları gerçekten yetişkin gibi laf dinliyor ben şok.ama ben de dahil biz böyle yetiştiremeyiz kıyamıyoruz.
herşeyi yiyen çocuğunda yapamadım maalesef
madem o yaramazlık yapılacak bari beraber yapın 
