bende hamileyken tüm doğum hikayelerini okurdum herkese sorardım
acaba benim nasıl olcak diye çok merak ediyordum
gebeliğim çok güzel geçti yalnız son haftalarda sorun yaşadım
gebelik kolestazı oldum
bebeğimin pisliğini yutup ölme riski vardı
son kontolümde dr.um artık doğrsamda doğurmasamda hastaneye yatmamın faydalı olcağını söledi
Allah korusun aniden kaybedebilirdiksenağlama
neyse cuma günü süslendim piüslendim çantamı hazırladım
eşimle annem beni hastaneye götürdü
ben en az 10 gün yatarım diye düşünüyordum
doğuma 10 gün vardı çünkü
bi yandan da korkuyordum
zaten kabusumdu benim doğum
gitik hastaneye dr. evt hemen yatacaksın dedi
5. kata çıkcaksın dedi
çıktım bi baktım 5. kat doğumhane:1shok:
hemen önlük verdiler üstümü değiştirdim
sancı odasına yatırdılar
herkes sancı çekiyor bende bişi yok
makyajlı makyajlı yatıyorumşakkıdı
merak ediyorum nolcak diye
suni sancı bağladılar
bi yandan da ödüp kopuyor
o gün tam 12 saat suni sancı aldım
aşağıda annem ve eşim meraktan çatlıyor tabi
sonra dr. bende daha tık olmadığını görünce servise indirdiler beni
ama ben ordakileri görünce sezeryan istedim çok korktum
c.tesi günü serviste kaldım
çok sıkılyıordum
ne zaman doğcak,sezeryanmı normal mi olcak
belirsizlik öldürüyordu beni
hastaneden çıkmak istedim
eşim ikna etmeye çalıştı falan falan
neyse pazar günü saat 10'da dr. çağırdı
hemen doğumhaneye çık bugün normal yada sezeryan doğurcaksın artık bebeği riske atamayız dedi
korkudan ölüyorum yalnız
hiç sancım yok,suyum gelmedi nasıl olcak bu iş bilmiyordum
10'da bağladılar suni sancıyı biyandanda göbeğimde nst vardı
ateşime tansiyonuma bakıyolar sürekli
bende tık yok
saatler geçiyorrr
saat 3 oldu,çok tatlı tatlı sancı girmeye başladı
ohhoo böle olursa ben diğerleri gibi bağırmam dedimşakkıdı
saat akşam 9 olmuştu bayağı bayağı sancım artmıştı
dr. serumu çıkardı biraz bişiler ye dedi
yarım saat gezindim odanın içinde
saat 11 den sonra artık dayanılmaz hale gelmişti
sadece suni sancı almak ve doğum başlamadan doğurmak okadar zorki
benden başka odada suni sancı alan yoktu
kimin suyu gelmiş kimin sancısı
artık bağırmaya başlamıştım
saat 1:30 a kadar zor dayandım
yerimden kalkıyodum
dr.kızıyordu bebeğin kalp atışlarını duyamıyoruz diye
ama bende durduğum yerde yatamıyordum
sonra kalıcam dedim
ozaman ben mesul değilim ebru hanım dedi imzalayın şurayı
hastaneden çıkmak istediğimi yazdım ve imzaladım
eşimi çağırın dedim
o da doğum oldu sanmış kıyamam
eşim geldi yakasına yapıştım çıkar beni burdan çabuk diye
iikna edemedi kuzenimi çağırdı
kuzenim geldi
"bak hayatım eren in hayatı riske giriyor herşey yolundaymış biraz daha sık dişini"
"istemiyorummm baananeeee"
"ama bak seninde hayatın riske giriyor"
"öleyimmm dayanamıyorummm"
"lütfen biraz daha kendin için istemiyosan bizim için lütfennn"
bu arada dr. da benimle konuşuyor ikna etmeye çalışıyor
baktım hiç bir çarem yok dr.umun elinden tuttum "götürün beni yatağıma"dedimsenağlama
saat 2de tekrar yattım
hiç kalkmadım bu sfer
sancı devam ettikçe yanımdaki nst nin durduğu demire kafamı vuruyodum
çarşafı çekiyordum
saat 4:50 olmuş haberim yok dr. a yalan söledim
büyük tuvaletim geldi dedim
geldi muayne etti
yürü hadi doğumhaneye dedi:1shok:
dr.un koluna girdim dua ede ede gittim
ama herşeyim sorun olduğu için hemen doğcağını düşünmüyordum orda da:çok üzgünüm:
girdim yattım masaya
bi dr. aşağıda biri karnıma masaj yapıyor
koluma serum bağladılar
dr. uğuşturu iğne yaptı
sancı geldikçe vargücünle ıkın dedi
2 kere ıkındım gelmedi
diğer dr. 3. ve 4. ıkınmamda karnıma dirseğiyle bastırdı ama hala doğcağını düşünmüyorum
dr. bi anda dur ıkınma dedi
kafası çıktı:1shok:
:sm_cool:allahım inanamıyorum bitttiiii
doğdu sonunda
dikişlerim atuldı
bebeğimi kucağıma aldım tekerlekli sandalyeye oturdum servise indim
herkes bana bakıyor saat 6 olmuştu
biran önce yakınlarım gelsin istiyordum
ama sevinçten ne dikişlerimin acısı ne açlığım nede yorgunluğum umrumda bile değildi
pencereden bağırmak istiyordum
doğurduuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuummmm diye
bebeğime bakıyorum o da bana bakıyor
Allahım yaa sen benim içimdemiydin 9 ay
ne tatlı bişi
ne masum
artık anneyim ve o bebek benim
bu duygu herşeye değerdi
hemde sonuna kadar
bunu okuyan hamileler lütfen korkmayın
her doğum bir olmuyor ben çok zor geçirdim
sizinde böle olcak diye bişi yok
eğer doğum başlasaydı çok kolay olcaktı benim
çünkü bebek aşağıdaydı
maalesef kolestaz gibi bişi oldu bende
napalım sonuç iyi en azındanyerimseniben
acaba benim nasıl olcak diye çok merak ediyordum
gebeliğim çok güzel geçti yalnız son haftalarda sorun yaşadım
gebelik kolestazı oldum
bebeğimin pisliğini yutup ölme riski vardı
son kontolümde dr.um artık doğrsamda doğurmasamda hastaneye yatmamın faydalı olcağını söledi
Allah korusun aniden kaybedebilirdiksenağlama
neyse cuma günü süslendim piüslendim çantamı hazırladım
eşimle annem beni hastaneye götürdü
ben en az 10 gün yatarım diye düşünüyordum
doğuma 10 gün vardı çünkü
bi yandan da korkuyordum
zaten kabusumdu benim doğum
gitik hastaneye dr. evt hemen yatacaksın dedi
5. kata çıkcaksın dedi
çıktım bi baktım 5. kat doğumhane:1shok:
hemen önlük verdiler üstümü değiştirdim
sancı odasına yatırdılar
herkes sancı çekiyor bende bişi yok
makyajlı makyajlı yatıyorumşakkıdı
merak ediyorum nolcak diye
suni sancı bağladılar
bi yandan da ödüp kopuyor
o gün tam 12 saat suni sancı aldım
aşağıda annem ve eşim meraktan çatlıyor tabi
sonra dr. bende daha tık olmadığını görünce servise indirdiler beni
ama ben ordakileri görünce sezeryan istedim çok korktum
c.tesi günü serviste kaldım
çok sıkılyıordum
ne zaman doğcak,sezeryanmı normal mi olcak
belirsizlik öldürüyordu beni
hastaneden çıkmak istedim
eşim ikna etmeye çalıştı falan falan
neyse pazar günü saat 10'da dr. çağırdı
hemen doğumhaneye çık bugün normal yada sezeryan doğurcaksın artık bebeği riske atamayız dedi
korkudan ölüyorum yalnız
hiç sancım yok,suyum gelmedi nasıl olcak bu iş bilmiyordum
10'da bağladılar suni sancıyı biyandanda göbeğimde nst vardı
ateşime tansiyonuma bakıyolar sürekli
bende tık yok
saatler geçiyorrr
saat 3 oldu,çok tatlı tatlı sancı girmeye başladı
ohhoo böle olursa ben diğerleri gibi bağırmam dedimşakkıdı
saat akşam 9 olmuştu bayağı bayağı sancım artmıştı
dr. serumu çıkardı biraz bişiler ye dedi
yarım saat gezindim odanın içinde
saat 11 den sonra artık dayanılmaz hale gelmişti
sadece suni sancı almak ve doğum başlamadan doğurmak okadar zorki
benden başka odada suni sancı alan yoktu
kimin suyu gelmiş kimin sancısı
artık bağırmaya başlamıştım
saat 1:30 a kadar zor dayandım
yerimden kalkıyodum
dr.kızıyordu bebeğin kalp atışlarını duyamıyoruz diye
ama bende durduğum yerde yatamıyordum
sonra kalıcam dedim
ozaman ben mesul değilim ebru hanım dedi imzalayın şurayı
hastaneden çıkmak istediğimi yazdım ve imzaladım
eşimi çağırın dedim
o da doğum oldu sanmış kıyamam
eşim geldi yakasına yapıştım çıkar beni burdan çabuk diye
iikna edemedi kuzenimi çağırdı
kuzenim geldi
"bak hayatım eren in hayatı riske giriyor herşey yolundaymış biraz daha sık dişini"
"istemiyorummm baananeeee"
"ama bak seninde hayatın riske giriyor"
"öleyimmm dayanamıyorummm"
"lütfen biraz daha kendin için istemiyosan bizim için lütfennn"
bu arada dr. da benimle konuşuyor ikna etmeye çalışıyor
baktım hiç bir çarem yok dr.umun elinden tuttum "götürün beni yatağıma"dedimsenağlama
saat 2de tekrar yattım
hiç kalkmadım bu sfer
sancı devam ettikçe yanımdaki nst nin durduğu demire kafamı vuruyodum
çarşafı çekiyordum
saat 4:50 olmuş haberim yok dr. a yalan söledim
büyük tuvaletim geldi dedim
geldi muayne etti
yürü hadi doğumhaneye dedi:1shok:
dr.un koluna girdim dua ede ede gittim
ama herşeyim sorun olduğu için hemen doğcağını düşünmüyordum orda da:çok üzgünüm:
girdim yattım masaya
bi dr. aşağıda biri karnıma masaj yapıyor
koluma serum bağladılar
dr. uğuşturu iğne yaptı
sancı geldikçe vargücünle ıkın dedi
2 kere ıkındım gelmedi
diğer dr. 3. ve 4. ıkınmamda karnıma dirseğiyle bastırdı ama hala doğcağını düşünmüyorum
dr. bi anda dur ıkınma dedi
kafası çıktı:1shok:
:sm_cool:allahım inanamıyorum bitttiiii
doğdu sonunda
dikişlerim atuldı
bebeğimi kucağıma aldım tekerlekli sandalyeye oturdum servise indim
herkes bana bakıyor saat 6 olmuştu
biran önce yakınlarım gelsin istiyordum
ama sevinçten ne dikişlerimin acısı ne açlığım nede yorgunluğum umrumda bile değildi
pencereden bağırmak istiyordum
doğurduuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuummmm diye
bebeğime bakıyorum o da bana bakıyor
Allahım yaa sen benim içimdemiydin 9 ay
ne tatlı bişi
ne masum
artık anneyim ve o bebek benim
bu duygu herşeye değerdi
hemde sonuna kadar
bunu okuyan hamileler lütfen korkmayın
her doğum bir olmuyor ben çok zor geçirdim
sizinde böle olcak diye bişi yok
eğer doğum başlasaydı çok kolay olcaktı benim
çünkü bebek aşağıdaydı
maalesef kolestaz gibi bişi oldu bende
napalım sonuç iyi en azındanyerimseniben
Rabbim hepimize kolay doğumlar nasip eylesin inşallah...
