soğumak için yer arıyorum

Verdiginiz ornege gore konusuyorum birini bekletmek tabi ki hos bir sey degil ama bu sebepten soguyup eskisi gibi hissedememek de pek normal degil. Biraz fazla alingan olabilir misiniz acaba? Insanlarin yaptigi her seyi bir hata ya da dusuncesizlik olarak goremiyorsunuz ve haddinden fazla icsellestirip kisiliginize bir saldiri olarak algiliyorsunuz sanirim
 
Yalnız kalınca durman gereken noktayı anlarsın :)
Hepimiz insanız ve hata yapabiliriz bunu herkesin anlaması lazım. Mesela çocukluk arkadaşımı isteme törenime çağırdım annem izin vermiyor diyerek gelmedi (yaş 27). Kırıldım, bozuldum ama sonraki gün yanıma geldi ben de devam ettirmedim soğukluğu. Eskiden olan ben siler atardı ama yaş ilerledikçe affetmeyi öğreniyorsun. He gelmemesi çok büyük sorun değil elbet ben en yakın bu olay oldu diye bunu anlattım.
 
Hiç sevmiyorum sizin gibi insanları. Ben insanlara güvenirim, bazen çok tanımadıklarıma bile. Niye böyle yapsın ki, vardır bir sebebi deyip şans vermeye devam ederim. Bende kredisi olan yıllanmış dostlarıma zaten kızmam, yeni tanıdıklarıma da zaten mesafeli yaklaştığımdan yaptıklarına kırılmam devamı gelmedikçe silmem kimseyi. Kuzenler teyzem falan bana kızmışlardı mesela. Sadece yoğunlukta düşünemedim hepsi bu, kötü niyet yok yani. Sonra beş misliyle karşılık verdiler bilerek. Ne oldu, artık sadece mecbur kaldıkça görüştüğüm kişiler grubuna girdiler. Hiç gerek yoktu. Anlayışlı ve gani gönüllü olun
 
Ben de böyleydim. İnsanları çok severim, pek kin tutamam ama eskiden en ufak ters yorumda, art niyetli harekette direkt soğurdum. Özür kabul etmezdim. İlişkilerim eskisi gibi olmazdı.

Sonra dedim ki bu böyle olmaz, hayat siyah beyaz değildir çünkü hepimiz insanız, hepimiz çiğ süt emmişiz. Ben nedense kafama "ideal insan" kodlamışım ve ona uymayanları kendi kendime cezalandırıp kınıyorum ama bu ahlakçılık, bu dokunulmazlık neden? Ben çok mu farklıyım? Onlarda nefis var da bende yok mu? Hiç kötü niyetli veya düşüncesizce davranmadım mı? Mükemmel miyim? Alakası bile yok.

Bu tarz eğilimler empati kurarak, çevremizdekilere daha merhametli ve anlayışlı davranmaya çalışarak aşılabiliyor bence. Kesin prensipleriniz olsun, bazı durumlarda elbette karşınızdaki kişiyle iletişimi tamamen kesin ama onun dışında ufak tefek şeyleri görmezden gelin. İçimizdeki kin yalnızca bizi zehirliyor.
 
E sen benmişsin. Bende insanları çok çabuk silebiliyorum, hemen soğuyorum. Biri ektiyse beni o kişi bitmiştir benim için asla eski değeri göremez. Bazıları bu huyumu çok sever. Bende seviyorum:)
 
Benim bir yakınım da sizin gibi ben karakter meselesi olduğunu düzeltmenin zor olduğunu düşünüyorum .Kendisi bize de karışıyor mesela o sana şunu yaptı niye hala görüşüyorsun gibi . Ben sizin bu huyunuzun hayatı zorlaştırmak olduğunu düşünenlerdenim. İnsanoğlu olabilir hata yapabilir derim ve işte beni kullandı bana değer vermedi gibi şeyleri de düşünmemeye çalışırım varsın kullansın önemli olan mutluluk modundayım . Biraz iyiye yormak lazım bazı şeyleri işte böyle yaptı ama şundan dolayıdır filan demek lazım sonuçta ne kadar büyük bir kötülük ki diye düşünmek daha mutlu yaşamama sebep oluyor benim .
 
insan sevmiyorsanız demek gfklgfklfgklgf
 
Var ben

Annem primses senderomu dıyor

Ne bilim ya birisinin bir yamugunu görünce bi tık uzaklaşıyorum soğuyorum

Ama artık eskisi ğibi değilim bu durumlar ğiderek azaldı eee 40a merdiven dayadık bazı şeylere daha ılımlı yaklaşıyorum ama önceden daha kötüydüm kaç kişiyi engellemişligim silmişligim var bazılarına hak etmiş desemde bazılarına gereksiz yükselmişim

Bilemiyorum ben çare bulamadım çünkü aramadım
 
evet maalesef.zaten zor arkadaş edinen biriyim.
Benim var bir tane başkada yok o da tabiki kusurlarına ragmen sevdiğim bir kardeşim diyebilecegim birisi yanındayken ben ben oluyorum ve benımde kusurlarım vardır elbet ama insan karşıdakini seviyorsa kusurlarını da sever

Ben abime katlanamıyorum çok yüzeysel birisi ama abim diye kontaktayım eğer akrabadan biri olsaydı anında sileceğim ilk insan abim olurdu
 
Aha bu ben. Bi tartışma olur bi kafa sokma en küçük bir ima.. yıllar yılı unutmuyorum hem de hemen soğuyorum. Mecburi beraberlikler oluyor tabi aile hatta arkadaşlıklar da. Ama o sözler davranışlar hep aklımın bir köşesindedir.

Bu arada şunu da söyleyeyim bu huyumu hiç sevmiyorum. Aşmaya başladım aslında yavaş yavaş aldırmıyorum ben kabulleniyorum. Daha ötesi kindarlık gaddarlık oluyor insanlara karşı. Mesele çok önemli bir şey değilse takılmamaya çalış.
 
Aile üyelerine karşı biraz daha tahammüllü olmak gerek. Benim de sadece 3 arkadaşım var ve ikisinden çok fena soğudum
 
Ben mi çok sorumluluk sahibiyim insanlar mı çok gamsız? Anlamıyorum cidden
 
Bu eskiden bende de vardı, dürtüsel davranıp hemen her şeyi kesip atıyordum. Sonra kendimi de karşımdakini de bu kadar önemsememeye başladım. Art niyetli olduğuna emin olmadığım sürece, boşver diyebiliyorum.
Ayrıca kimseye gereğinden fazla alan açmamaya çalışıyorum, ısırılmayacağım uzaklıkta duruyorum.
 
Evet çok doğru gerçekten. Bundan sonra böyle düşünmeye çalışacağım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…