- 22 Eylül 2017
- 461
- 113
- 24
- Konu Sahibi Tamamdrdik
- #1
Arkadaşım çok yok olanlar da beni sevmiyor kullanıyor dalga geçer hallerini anlıyorum. Neden bende Doğum günü sevgiyle kutlanan hediye alınan özlenen biri olamıyorum. Arkadaşlarıma bazen sarılırım bazen hiç konuşmam içimden gelmez. Orta okulda da soğuktum senin kimseye eyvqllahın yok hemen unutursun sen bizi falan. Çok seviyorum oysaki ama hissettirmiyorum bunu. İçimde yaşıyorum dışa vuramıyorum. Dışa vuruyorum bu sefer de sevilmiyorum acaba hep soğuk görüyorlar beni ani bir sıcak davrandığımda inandırıcı mı gelmiyorum. Bilmiyorum hiçbirşey. Kendime hep geç kalıyorum insanlara sevilmeye geç kalıyorum. Böyle hayat istemiyorum bıktım bende dikkat çeken olmak istiyorum. Mesela arkadaşlarımla gezerdik Yen'i biriyle tanışırdık o hep daha çok sevilirdi ben sevilmezdim. Orta davranırdı o ben çok konuşmazdım konuşsam da dinlenmem zaten. Her değinme gülerler. Babam da soğuk olduğumu söylüyor babam da sevgisini göstertmezmiş ona mı çektim acaba. Onun toplum ilişkileri Harika ama benim berbat. Neden herkes dikkat çekici beğeniliyor neden ben iticiyim. Lise okuyorum herkesten uzağım hep dalga geçildiği için ciddiye alınmadığım için. 3 kişilik gurubumuza başka kız geliyor onu benimsiyorlar beni hemen satıyorlar neden. Erkekler bile benim için Kezban güzel ama saf diyorlar. İçimden kimseyle samimi olmak gelmiyor herkes aynı çünkü. Her samimi davrandığım insan bana gülüyor. Bende bıktım bu durumdan ya neden kabullenmiyor kimse beni. İnsanın kendi doktoru kendisidir psikoloğa gitmeye ne durumum var nede okuldan artan zamanım var nede şehiri o kadar bilmiyorum imkansız yani. Bıktım ya güzel olup salak olmaktan herkesin benle alay etmesinden. Bide memlekete gidiyorum eskiden sevdiğim arkadaşlarımla konuşacak hiçbişeyşim yok sanki dilim tutulmuş gibi orta okulda sarılan ben miydim ben ölmüş gibiyim. Neden duvar gibiyim