Yemin ederim araştırıp, okuyan ve en nihayetinde çarşafın en iyi tercih olduğuna karar veren insanları destekliyorum. Ama bilmeden, iki satır din hakkında kitap okumadan, mahallenin mukabele sohbetleriyle sınırlı dini bilgisi olan, çocukluğunda cehennemle korkutulan kuru kuruya inanarak kara çarşaflara giren insanları hep itici buldum, bu fikrim de hiç değişmeyecek.
Size çarşaflı biriyle aramda geçen bir diyalog anlatayım. Yakın bir akrabamız.
Babamı 1,5 yıl önce kaybettim ve işimi bırakmak ve bırakmamak arasında gidip gelen bir depresyon yaşadım.
Babam hastanede yatağında yatarken bana demişti ki: kızım kocandan ayrıl ama işinden ayrılma bu da benim sana vasiyetim olsun.
Çarşaflı akrabamız: İpek işten çıksan, kapansan, çocuğuna baksan tam olacaksın.
Annem: işten çıkamaz. Babasının vasiyeti var.
Akrabamız: yaa şimdi babası nasıl pişmandır bunları böyle yetiştirdiği için. “Keşke dünyaya geri dönsem de evlere kilitlesem kızları da sokağa salmasam.” diyordur dedi.
Annemle ben şok.
1. İslamın temeli ilimle bilim üstüne kuruludur. Hz Muhammed “beşikten mezara kadar ilim” demiştir.
2. Ölmüş babamın ağzından buna fısıldamış gibi sözüm ona gerçekler gibi anlatması benim gözümde günaha girmesidir. Allah daha iyi bilir tabi ama bu mu çarşaflı olmak????