Sizin de kaynananız böyle mi? Bana öneriniz var mı?

karcicegi94

Üye
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2022
383
11
27
Kızlar daha önce de konu açmıştım bu konuda, gerçekten artık baş edemiyorum. Kaynanam aşırı geriyor beni. Öyle biri ki insanı yıpratıyor sinirlerini bozuyor. Her şeyi en iyi ben bilirim en tecrübeli benim kafasında, evliliğimize, ev düzenime, çocuğuma sürekli karışmaya yönetmeye çalışıyor. Çok sıkıldım ne kadar rahatsız olduğumu belli etsem ne kadar reddetsem de anlamıyor.

Bize geldiğinde sanki kendi evindeymiş gibi odalara izinsiz girer, izinsiz dolapları falan açar.. hele buzluğuma takmış durumda bir ara bana bile sormadan eşimi arıyordu size geliyorum buzluğa bir şeyler koyacağım bende yer yok falan diyordu düşünün. Beni takmıyor, müsaade falan da istemiyor sadece geliyorum diye haber veriyor (!) ve geldiği gibi yine müsaade istemeden buzluğu açıp kurcalayıp kendi getirdiklerini yerleştiriyordu..

Neyse bunların bir kısımını epey azalttım gerek eşimle tartışarak gerekse annesiyle arama mesafe koyarak, konuşmayarak. Bazen de surat asarak. Hatta eşim de uyarmıştı müdahale etme karışma rahatsız oluyor eşim demişti ama nafile tabi.

Bebeğime de çok karışmaya çalıştı doktor ilaç vs verse hemen müdahale ederdi içirmeyin onun yerine şunu içirin vs derdi, hep karşı geldik hem ben hem eşim ama anlamadı en son artık nasıl sinirlenmişse onu dinlemediğimiz için, bize çocuk bakmayı bilmediğimizi vs ima etmişti. Şu an bir şey dediğinde ben direkt hayır anne bu dediğin bebeklere uygun bir şey değil ben geçen araştırdım okudum vs diyorum, en son yine doktor bi konuda ilaç vermişti tutturdu hayır onu kullanma şunu kullan diye. Ben de bak annecim sen merak etme stres yapma bebeğimizle ilgili konularda biz kendi kafamıza göre iş yapmıyoruz, araştırıyoruz okuyoruz gerekirse doktoruna danışıyoruz öyle hareket ediyoruz bu her konu için geçerli senin aklın kalmasın tamam mı dedim, bir süre kesti müdahalesini ama şu an yine aynı.

Bunun dışında evime geldiğinde kendi eviymiş gibi davranması da çok rahatsız ediyor beni, sınırlarımı aşırı derecede ihlal ediyor ne tavırdan ne uyarıdan anlamıyor ne yapacağımı şaşırdım. Geçen gün eşime şu meyveden bol bol alın yiyin diye tutturmuştu eşim de ara sıra yiyoruz o kadar çok almamıza gerek yok zaten evde bebekle beraber 3 kişiyiz dedi, o da tutturdu olsun bol bol al yersiniz siz yemezseniz ben geldiğimde yerim onları dedi 🤦🏻‍♀️ ya hadi aldık diyelim belki ben bir arkadaşıma falan veririm sen neden hemen atlıyorsun ki? Böyle emrivaki yapmayı karışmayı aşırı seviyor sanki biz 5 yaşında kücük çocuklarız öyle bir tavırla konuşur bizimle.

Bir de şunu fark ediyorum ben pasif agresif davrandığımda surat astığımda eşim annesini tutuyor ama güler yüzle püskürtmeye çalıştığımda eşim beni baya bir destekliyor annesine karşı geliyor bu sefer. Böyle yapsam daha iyi olur tabi ama her zaman elimde olmuyor çünkü bazen sinirlerimi o kadar yıpratıyor beni o kadar geriyor ki ağlayasım geliyor yüz ifademe yansıyor istemesem de buz kesiliyorum. Öneriniz var mı nasıl baş edeceğim çok yoruldum artık?
 
Son düzenleme:
Kızlar daha önce de konu açmıştım bu konuda, gerçekten artık baş edemiyorum. Kaynanam aşırı geriyor beni. Öyle biri ki insanı yıpratıyor sinirlerini bozuyor. Her şeyi en iyi ben bilirim en tecrübeli benim kafasında, evliliğimize, ev düzenime, çocuğuma sürekli karışmaya yönetmeye çalışıyor. Çok sıkıldım ne kadar rahatsız olduğumu belli etsem ne kadar reddetsem de anlamıyor.

Bize geldiğinde sanki kendi evindeymiş gibi odalara izinsiz girer, izinsiz dolapları falan açar.. hele buzluğuma takmış durumda bir ara bana bile sormadan eşimi arıyordu size geliyorum buzluğa bir şeyler koyacağım bende yer yok falan diyordu düşünün. Beni takmıyor, müsaade falan da istemiyor sadece geliyorum diye haber veriyor (!)

Neyse bunların bir kısımını epey azalttım gerek eşimle tartışarak gerekse annesiyle arama mesafe koyarak, konuşmayarak. Bazen de surat asarak. Hatta eşim de uyarmıştı müdahale etme karışma rahatsız oluyor eşim demişti ama nafile tabi.

Bebeğime de çok karışmaya çalıştı doktor ilaç vs verse hemen müdahale ederdi içirmeyin onun yerine şunu içirin vs derdi, hep karşı geldik hem ben hem eşim ama anlamadı en son artık nasıl sinirlenmişse onu dinlemediğimiz için, bize çocuk bakmayı bilmediğimizi vs ima etmişti. Şu an bir şey dediğinde ben direkt hayır anne bu dediğin bebeklere uygun bir şey değil ben geçen araştırdım okudum vs diyorum, en son yine doktor bi konuda ilaç vermişti tutturdu hayır onu kullanma şunu kullan diye. Ben de bak annecim sen merak etme stres yapma bebeğimizle ilgili konularda biz kendi kafamıza göre iş yapmıyoruz, araştırıyoruz okuyoruz gerekirse doktoruna danışıyoruz öyle hareket ediyoruz bu her konu için geçerli senin aklın kalmasın tamam mı dedim, bir süre kesti müdahalesini ama şu an yine aynı.

Bunun dışında evime geldiğinde kendi eviymiş gibi davranması da çok rahatsız ediyor beni, sınırlarımı aşırı derecede ihlal ediyor ne tavırdan ne uyarıdan anlamıyor ne yapacağımı şaşırdım. Geçen gün eşime şu meyveden bol bol alın yiyin diye tutturmuştu eşim de ara sıra yiyoruz o kadar çok almamıza gerek yok zaten evde bebekle beraber 3 kişiyiz dedi, o da tutturdu olsun bol bol al yersiniz siz yemezseniz ben geldiğimde yerim onları dedi 🤦🏻‍♀️ ya hadi aldık diyelim belki ben bir arkadaşıma falan veririm sen neden hemen atlıyorsun ki? Böyle emrivaki yapmayı karışmayı aşırı seviyor sanki biz 5 yaşında kücük çocuklarız öyle bir tavırla konuşur bizimle.

Bir de şunu fark ediyorum ben pasif agresif davrandığımda surat astığımda eşim annesini tutuyor ama güler yüzle püskürtmeye çalıştığımda eşim beni baya bir destekliyor annesine karşı geliyor bu sefer. Böyle yapsam daha iyi olur tabi ama her zaman elimde olmuyor çünkü bazen sinirlerimi o kadar yıpratıyor beni o kadar geriyor ki ağlayasım geliyor yüz ifademe yansıyor istemesem de buz kesiliyorum. Öneriniz var mı nasıl baş edeceğim çok yoruldum artık?
Aslında çözümü bulmuşsunuz zaten sadece uygulamak kalmış.
 
Seni ilgilendirmez desem yine karışacak dur durak bilmiyor gerçekten. Ne yaptıysam asla anlamıyor
Gorusmeyeceksiniz, bu kadar basit.

Torun askiyla yanip tutusan anasinin gonlunu hos tutardi, catal dilini sokup sokup sevgi bekleyemez kimse, suratina bakmayın.
 
Peki siz olsanız ne yapardınız, nasıl bir yol izlerdiniz? Bana öneriniz var mı? Her türlü çözüm önerisine açığım artık aşırı canımı sıkmaya başladı
Şimdi siz eşinizle sorun yaşamakta istemediğiniz için benim vereceğim öneriler size gelmez sizin eşiniz suratınız düşse size tepki alıyormuş. Ben eşimin tavrını umursamam kavgaysa onlada ederim haklı olduğum için umrumda olmaz. Kayınvalideyi birkere annecim diye uyarmam ben lak diye söylerim söylemişliğimde oldu bazı konularda ben sevmiyorum istemiyorum benim huyum böyle ortada kötü niyet olmayabilir ama böyle şeyleri ben sevmem derim. Mesela doğumdan sonra çat kapı gelmeye başlamıştı eşim insan gibi ara bi söyle dedi bir kaç kez anlamadı bir kere daha yaptığında ben gezmeye gidicektim sen geldin diye planı bozdum dedim sen git canım ben dönerim dedi ne gerek var böyle şeylere arayıp sorsan böyle olmazdı sen gelmek istediğinde beni ara sor dedim bozuldu sonrakilerde aradı. Yada başka çok konu oluyor ama böyle diretse ben kapıyı açmam telefonunuda açmam. Getirdiği buzluk ürünlerinide yerim yemesemde yok ederim yedim derim.
 
Kızlar daha önce de konu açmıştım bu konuda, gerçekten artık baş edemiyorum. Kaynanam aşırı geriyor beni. Öyle biri ki insanı yıpratıyor sinirlerini bozuyor. Her şeyi en iyi ben bilirim en tecrübeli benim kafasında, evliliğimize, ev düzenime, çocuğuma sürekli karışmaya yönetmeye çalışıyor. Çok sıkıldım ne kadar rahatsız olduğumu belli etsem ne kadar reddetsem de anlamıyor.

Bize geldiğinde sanki kendi evindeymiş gibi odalara izinsiz girer, izinsiz dolapları falan açar.. hele buzluğuma takmış durumda bir ara bana bile sormadan eşimi arıyordu size geliyorum buzluğa bir şeyler koyacağım bende yer yok falan diyordu düşünün. Beni takmıyor, müsaade falan da istemiyor sadece geliyorum diye haber veriyor (!) ve geldiği gibi yine müsaade istemeden buzluğu açıp kurcalayıp kendi getirdiklerini yerleştiriyordu..

Neyse bunların bir kısımını epey azalttım gerek eşimle tartışarak gerekse annesiyle arama mesafe koyarak, konuşmayarak. Bazen de surat asarak. Hatta eşim de uyarmıştı müdahale etme karışma rahatsız oluyor eşim demişti ama nafile tabi.

Bebeğime de çok karışmaya çalıştı doktor ilaç vs verse hemen müdahale ederdi içirmeyin onun yerine şunu içirin vs derdi, hep karşı geldik hem ben hem eşim ama anlamadı en son artık nasıl sinirlenmişse onu dinlemediğimiz için, bize çocuk bakmayı bilmediğimizi vs ima etmişti. Şu an bir şey dediğinde ben direkt hayır anne bu dediğin bebeklere uygun bir şey değil ben geçen araştırdım okudum vs diyorum, en son yine doktor bi konuda ilaç vermişti tutturdu hayır onu kullanma şunu kullan diye. Ben de bak annecim sen merak etme stres yapma bebeğimizle ilgili konularda biz kendi kafamıza göre iş yapmıyoruz, araştırıyoruz okuyoruz gerekirse doktoruna danışıyoruz öyle hareket ediyoruz bu her konu için geçerli senin aklın kalmasın tamam mı dedim, bir süre kesti müdahalesini ama şu an yine aynı.

Bunun dışında evime geldiğinde kendi eviymiş gibi davranması da çok rahatsız ediyor beni, sınırlarımı aşırı derecede ihlal ediyor ne tavırdan ne uyarıdan anlamıyor ne yapacağımı şaşırdım. Geçen gün eşime şu meyveden bol bol alın yiyin diye tutturmuştu eşim de ara sıra yiyoruz o kadar çok almamıza gerek yok zaten evde bebekle beraber 3 kişiyiz dedi, o da tutturdu olsun bol bol al yersiniz siz yemezseniz ben geldiğimde yerim onları dedi 🤦🏻‍♀️ ya hadi aldık diyelim belki ben bir arkadaşıma falan veririm sen neden hemen atlıyorsun ki? Böyle emrivaki yapmayı karışmayı aşırı seviyor sanki biz 5 yaşında kücük çocuklarız öyle bir tavırla konuşur bizimle.

Bir de şunu fark ediyorum ben pasif agresif davrandığımda surat astığımda eşim annesini tutuyor ama güler yüzle püskürtmeye çalıştığımda eşim beni baya bir destekliyor annesine karşı geliyor bu sefer. Böyle yapsam daha iyi olur tabi ama her zaman elimde olmuyor çünkü bazen sinirlerimi o kadar yıpratıyor beni o kadar geriyor ki ağlayasım geliyor yüz ifademe yansıyor istemesem de buz kesiliyorum. Öneriniz var mı nasıl baş edeceğim çok yoruldum artık?
 
Şimdi siz eşinizle sorun yaşamakta istemediğiniz için benim vereceğim öneriler size gelmez sizin eşiniz suratınız düşse size tepki alıyormuş. Ben eşimin tavrını umursamam kavgaysa onlada ederim haklı olduğum için umrumda olmaz. Kayınvalideyi birkere annecim diye uyarmam ben lak diye söylerim söylemişliğimde oldu bazı konularda ben sevmiyorum istemiyorum benim huyum böyle ortada kötü niyet olmayabilir ama böyle şeyleri ben sevmem derim. Mesela doğumdan sonra çat kapı gelmeye başlamıştı eşim insan gibi ara bi söyle dedi bir kaç kez anlamadı bir kere daha yaptığında ben gezmeye gidicektim sen geldin diye planı bozdum dedim sen git canım ben dönerim dedi ne gerek var böyle şeylere arayıp sorsan böyle olmazdı sen gelmek istediğinde beni ara sor dedim bozuldu sonrakilerde aradı. Yada başka çok konu oluyor ama böyle diretse ben kapıyı açmam telefonunuda açmam. Getirdiği buzluk ürünlerinide yerim yemesemde yok ederim yedim derim.
Yani artık bende o raddeye geldim (kavga etsek de eşimi umursamıyorum) eşimden de soğumaya başladım , ben surat astığımda aşırı sinirleniyorum kadın bir şey dediğinde çok ters cevaplar veriyorum. Böyle yapmayıp sizin gibi net bir şekilde içimden geçeni söylesem belki çok daha iyi olur. Keşke öyle olabilsem dan diye söylesem yüzüne
 
Kızlar daha önce de konu açmıştım bu konuda, gerçekten artık baş edemiyorum. Kaynanam aşırı geriyor beni. Öyle biri ki insanı yıpratıyor sinirlerini bozuyor. Her şeyi en iyi ben bilirim en tecrübeli benim kafasında, evliliğimize, ev düzenime, çocuğuma sürekli karışmaya yönetmeye çalışıyor. Çok sıkıldım ne kadar rahatsız olduğumu belli etsem ne kadar reddetsem de anlamıyor.

Bize geldiğinde sanki kendi evindeymiş gibi odalara izinsiz girer, izinsiz dolapları falan açar.. hele buzluğuma takmış durumda bir ara bana bile sormadan eşimi arıyordu size geliyorum buzluğa bir şeyler koyacağım bende yer yok falan diyordu düşünün. Beni takmıyor, müsaade falan da istemiyor sadece geliyorum diye haber veriyor (!) ve geldiği gibi yine müsaade istemeden buzluğu açıp kurcalayıp kendi getirdiklerini yerleştiriyordu..

Neyse bunların bir kısımını epey azalttım gerek eşimle tartışarak gerekse annesiyle arama mesafe koyarak, konuşmayarak. Bazen de surat asarak. Hatta eşim de uyarmıştı müdahale etme karışma rahatsız oluyor eşim demişti ama nafile tabi.

Bebeğime de çok karışmaya çalıştı doktor ilaç vs verse hemen müdahale ederdi içirmeyin onun yerine şunu içirin vs derdi, hep karşı geldik hem ben hem eşim ama anlamadı en son artık nasıl sinirlenmişse onu dinlemediğimiz için, bize çocuk bakmayı bilmediğimizi vs ima etmişti. Şu an bir şey dediğinde ben direkt hayır anne bu dediğin bebeklere uygun bir şey değil ben geçen araştırdım okudum vs diyorum, en son yine doktor bi konuda ilaç vermişti tutturdu hayır onu kullanma şunu kullan diye. Ben de bak annecim sen merak etme stres yapma bebeğimizle ilgili konularda biz kendi kafamıza göre iş yapmıyoruz, araştırıyoruz okuyoruz gerekirse doktoruna danışıyoruz öyle hareket ediyoruz bu her konu için geçerli senin aklın kalmasın tamam mı dedim, bir süre kesti müdahalesini ama şu an yine aynı.

Bunun dışında evime geldiğinde kendi eviymiş gibi davranması da çok rahatsız ediyor beni, sınırlarımı aşırı derecede ihlal ediyor ne tavırdan ne uyarıdan anlamıyor ne yapacağımı şaşırdım. Geçen gün eşime şu meyveden bol bol alın yiyin diye tutturmuştu eşim de ara sıra yiyoruz o kadar çok almamıza gerek yok zaten evde bebekle beraber 3 kişiyiz dedi, o da tutturdu olsun bol bol al yersiniz siz yemezseniz ben geldiğimde yerim onları dedi 🤦🏻‍♀️ ya hadi aldık diyelim belki ben bir arkadaşıma falan veririm sen neden hemen atlıyorsun ki? Böyle emrivaki yapmayı karışmayı aşırı seviyor sanki biz 5 yaşında kücük çocuklarız öyle bir tavırla konuşur bizimle.

Bir de şunu fark ediyorum ben pasif agresif davrandığımda surat astığımda eşim annesini tutuyor ama güler yüzle püskürtmeye çalıştığımda eşim beni baya bir destekliyor annesine karşı geliyor bu sefer. Böyle yapsam daha iyi olur tabi ama her zaman elimde olmuyor çünkü bazen sinirlerimi o kadar yıpratıyor beni o kadar geriyor ki ağlayasım geliyor yüz ifademe yansıyor istemesem de buz kesiliyorum. Öneriniz var mı nasıl baş edeceğim çok yoruldum artık?
Sınır bilmeyen insanlara tahammülüm yok. Benim kv de ilk zamanlar karışırdı ev düzeninden giydiğim kıyafete kadar. Her seferinde net bir şekilde tavrımı koydum şuan karışmıyor. Bir şey diyecek olsa hemen susturuyorum kibarca. Birde bende bir huy var, biri bişey deyince onun tersini yapıyorum 😅
 
Sınır bilmeyen insanlara tahammülüm yok. Benim kv de ilk zamanlar karışırdı ev düzeninden giydiğim kıyafete kadar. Her seferinde net bir şekilde tavrımı koydum şuan karışmıyor. Bir şey diyecek olsa hemen susturuyorum kibarca. Birde bende bir huy var, biri bişey deyince onun tersini yapıyorum 😅
Bende öyleyim ne derse tersini yapıyorum işin garibi kadın bunu görüyor, sözünün asla dinlenmediğinin de farkında (bu nedenle akrabalarına beni kötülemiş) ama ısrarla devam ediyor çok acayip. Keşke bende her zaman kibar bir şekilde cevap verebilsem kendisine, ama yok bazen sinirimi öyle bir bozuyor ki sinir küpü oluyorum suratıma yansıyor direk
 
Bende öyleyim ne derse tersini yapıyorum işin garibi kadın bunu görüyor, sözünün asla dinlenmediğinin de farkında (bu nedenle akrabalarına beni kötülemiş) ama ısrarla devam ediyor çok acayip. Keşke bende her zaman kibar bir şekilde cevap verebilsem kendisine, ama yok bazen sinirimi öyle bir bozuyor ki sinir küpü oluyorum suratıma yansıyor direk
O zaman sizde açıkça her defasında karışmaması gerektiğini söyleyin. Bu benim evim benim düzenim ben böyle seviyorum deyin. Sinir olacağınıza onu sinir edin.
 
X