Çoğumuzun akrabalarında böyle her şeye burnunu sokan, ukala, laf soktuğunu sanıp mutlu olan, arkadan konuşup yüzüne rol kesen tipler oluyor.
Ne kadar kırılgan olursan ne kadar susarsan o kadar üzerine gelirler defne, anne baba hatrı tamam ama onların hatırı da bir yere kadar, yerinde olsam bir deliririm hakaretse hakaret küfürse küfür içimdekileri kusar sonra o abuk sabuk akrabaların hepsini hayatımdan çıkartırım, bir rahatlama gelecek inan, annen neden yaptın derse yeter tepeme çıktıkları herkes haddini bilecek sen bu işe karışma dersin, rahmetli annem de aman kimseyle kötü olmayın diyen annelerdendi, annemin çocukları akrabaları sayan hatırnaz edepli çocuklar olmalıydı ne güzel çocuk yetiştirmiş desinler diye düşünen annelerdendi, valla kimse ne güzel çocuk yetiştirmiş diye kimseyi takdir etmiyor, aksine sessizsen çok rahat üzerine basıyorlar yeri geliyor maddi manevi hakkını bile yiyorlar, saygı da hak edene duyulur ağzı durmayana hak ettiği dilden konuşulur, akrabalar kötü çocukları sevmezmiş aman çok da umurumda deyip dümdüz gideceksin o zaman kimse buluşamıyor.