Ne olursa olsun eşlerinizi reddetmeyin. Cinsel açıdan, reddedilmek kadar başka hiç bişey, bu kadar değersiz iğrenç ve aşağılık hissetiremezdi beni galiba.
2014'de evlendik. Son 4 5 yıldır, cinsel hayatımız inanılmaz derecede sekteye uğradı. Bana kalırsa, gün aşırı birliktelik, anca paklar beni. Ama gel gör ki, eşim 10-15 gün ve ben istemesem hiç aklına gelmeyecek derecede. Yıllarca beni kandırdı, işler yoğun, borç var şöyle böyle diye oyalayıp durdu. Ben de tolere ettim. Son 7 aydır filan sakin bi iş hayatı var ve borcumuzda yok. Ufak tefek dargınlıklar dışında büyük kavgalarımız, aşılmayacak sorunlarımız da yok.
Ben 34 o 40 yaşında. Sırnaşıyorum Red alıyorum, Sırnaşıyorum red alıyorum. Geçen gün yine red alınca canıma tak etti. Ve bu kez sert tepki verdim,
kendini nimetten mi zannediyorsun , bu saatten sonra artık ben de seni istemiyorum, Kendi işimi kendim görürüm dedim! Seninle sevişmektense, hayallerimle sevişirim ve bu bana daha çok zevk verir diye isyan ettim. Ki (kendisi yatakta inanılmaz pasifdir) ereksiyon ve erken boşalma gibi bi sıkıntısı olmamasına rağmen duvarla sevişiyo gibiyim, ne duygusal bi öpücük, ne de hazzı artıracak bi dokunuş (e tabii ben hep hazırım ya! Ondan ihtiyaç duymuyo galiba). Ama normal günlük hayatta sarılır öper koklar, sarılmadan uyuyamaz, hem de ahtapot gibi sarılır uyumadan önce. Kollarını ayrı dolar, bacaklarını ayrı, yüzünü sırtıma yumup koklaya koklaya uyur.) Bu ne yaman çelişkiyse anlayan bana da anlatsın.
Neyse bu sürekli başım ağrıyo, kıçım ağrıyo modunda. Onunla sevisirken benım zevk almam için özel bi çabası olmadı hiç bi zaman.
Ön sevişme mi? Asla... misyoner başla dogy'de bitir! Neden? Neden daha farklı bi şeyler yaşamayalım ki! Benim senden başka bi alternatifim mi var? Azıcık anlayış gösterseydi bugün bu halde olmazdık.
Ben bu sebeplere dayanarak, 1 hafta boyunca kendim tatmin olup duşa girdim. Biliyo tabii benim ne yaptığımı.
Dün gece artık vicdan mı yaptı ne hikmetse, her zaman ki gibi ışıklar kapanıp yorganın altına girince, o muhteşem performansını sergilemek için sırnaşmaya başladı. Öyle iğreti oldum ki ıslanmadım bile. Uzun bi süre de bireysel takilacağım. Anlasın dünyanın kaç bucak olduğunu.
Minik bi NOT.; He bi de şu bakımlı olma ve ateşli giyinme mevzusu var ya, canım istediğin de kendim için giyinirim ama ona hitab etmek için asla, ben niye ona hitab edeyim ki, o benim için ne yapıyoki ben onun için hazırlık yapayım. Haksız mıyım?
3 aylık hamileyim. Evladım da sağlıkla dünyaya gelirse, ondan sonra yemişim kocasını. Umrumda bile olmaz. Allah ım inşallah böyle yana yakıla önümde diz çöktüğünü görürüm.
Hamilesin diye kaçıyo demeyin! Adamın her zaman ki hali.
Buraya yazmak beni bi nebze rahatlatır inşallah. Yoksa çat diye çatlayacağım.