Soru sahibi gel sarılalım. Kimseye anlatamıyorum. Sorunumuz hiçbir zaman spontane başlamayan sevişme
Beş aylık evliyim ve eşim gün aşırı çalışıyor. Zaten yorucu bir işi de yok. Evliliğimizin başından beri yatağa girmeden sevişmek aklına gelmiyor. Bazen ben adım atsam da genelde ilk talebi karşıdan bekleyen bir kadınım çünkü arzulandığımı bilmek beni daha çok tahrik ediyor. Ama gel gelelim eşim yeni evli olmamıza rağmen hiçbir zaman çok istekli olmadı, bazen denemek için reddettiğimde bile ısrarcı olmuyor. İçten içe hep daha talepkar olmasını istedim ama yok. Bazen günün tamamında evde kaldığımız oluyor ki bu karantina sürecinde hep öyle ama hayır, yemeğini yiyecek, dizilerini izleyecek, kitabını okuyacak ve ne zaman biz yatağa gireceğiz aklına o zaman sevişmek gelecek. Biz de bunun için kavga ediyoruz sürekli.Ve ben direkt söylemesem de gün içinde dokunuşlarımla kıyafetlerimle onu istediğime dair mesaj veriyorum aslında. Ama nasıl bir şeyse yine o an değil yatağa girince yaklaşıyor. Ben ona benimle sevişmenin netflixden önde olmadığını, eğer onu heyecanlandıran bir aktivite olsa idi onu yemeğin de kitabın da dizilerin de önüne koyabileceğini ve iradesine engel olamayacağını söylüyorum. Israrla sevişmenin vakti mi olur neyi abartacağını şaşırdın diyor. Erken boşalma sorunu var kabul etmese de ara ara sertleşme sorunu yaşıyor. Gerçi bunu da benim abarttığımı söylüyor ama artık tahammülüm kalmadı. İstek artırıcı macun aldık sertleşmeyi de erken boşalmayı da düzeltti gibi Biz de bunun için kavga ediyoruz sürekli. Takviyeler, ilaçtan mi yoksa kendiliğinden mi istediğinden emin olmadığım belki de sorun çıkmasın diye bana yanaşan bir adam, sadece yatağa girince başlayan sevişme
Anlayacağınız bu işin kafamdaki tüm doğallığı kayboldu dolayısıyla bende heyecan kalmadı artık. Ve bunu yazarken bile vicdan azabı hissediyorum. Çünkü bir yandan eşimi seviyorum. İyi huylu, görünüşünü çok beğendiğim, benim için hayatı kolaylaştıran bir adam ama cinsel uyumumuz nerdeyse yok. Boşanmayı düşündüğüm zaman millete ne derim ki diye geçiriyorum içimden. Bunun için evlilik bitirilir mi diye soruyorum kendime sık sık
Bir yandan geç evlendim 32 yaşındayım ve anne olmayı çok istiyorum. Arafta kaldım anlayacağınız. Sevgili soru sahibi sorunu baltalamışsam çok özür dilerim ama ben de aynı olmasa sa benzer şeyler hissettiğimizi düşündüğüm için buraya yazmak istedim. Galiba bu adamların yatağına emrata’yı da koysan verecekleri reaksiyon çok farklı olmayacak. Kavga ederken bile içimden bu zorla olacak şey değil ki diyorum, yani bu istek arzu insanın yaradılışında varsa vardır. Zorlamaya sınamayla mahrum bırakmayla olacak gibi gelmiyor. Bi yandan bunu dillendiriyor olmak bile benim için üzücü zaten
Çok yeni evli olmama rağmen süreç beni yıprattı. Ben çare bulamadım ve ya bu sıklığa bu düzene adapte olmaya çalışıcam, ya da çekip gidecek kadar cesur olucam diyorum. Aklına başka bişey gelen varsa da dinlemek isterim.