- 23 Ocak 2012
- 441
- 108
Aynen düşüncelerimin bir kısmını paylaşıyorsunuz.fazlası yok,eksiği var.Sanki bir çok kişi arkasına bir bıçak saklamış öyle dinliyor.boş anında batırıverecek
Aynen düşüncelerimin bir kısmını paylaşıyorsunuz.fazlası yok,eksiği var.Sanki bir çok kişi arkasına bir bıçak saklamış öyle dinliyor.boş anında batırıverecekDerdimi anlattigim pek kimsem yok.
Anlatasım olduğunda ya yanimda değiller o an ya da onlar varken ben anlatmak istemiyorum.
Insanlarin geneli ya dedikodu modundalar ya da pek umursamiyorlar.
Bunu deneyimleyerek anladim ben.Aynen düşüncelerimin bir kısmını paylaşıyorsunuz.fazlası yok,eksiği var.Sanki bir çok kişi arkasına bir bıçak saklamış öyle dinliyor.boş anında batırıverecek
Bunu deneyimleyerek anladim ben.
Sıkıntımı dinleyip aklımın ucundan bile geçmeyen şeyler yaptilar.
Anlatmaktansa bosver diyorum artik kendime.
Anlattında ne oldu?
Anlayan mi oldu?
Tabiki insan ihtiyaç duyuyor anlatmak istiyor içi sıkılıyor.
Ama sonra pişman olmaktansa icim sıkılsın
Napim.
Kitap okuyorum.
Mutfakla ugrasiyorum.
Magza geziyorum(hemde tek basima)
Çünkü arkadasim diyebileceklerimi cagirsam yol parasını yemeği bana kitliyorlar.
Resmen belescilige alışmış millet.
Böyle inanın daha iyi.
Hatta alışınca kimseye ihtiyaç duymuyorsunuz.
Annemle mesela herşeyimi paylaşırım ama onu üzebilecek şeyleri yine içine atiyorum.
Aynen aynen topik olmalıYa sorma ya da araba kullandığın için çağıranlar...
Bütün yalnızlar birleşmeliyiz bence
Beni anlayacak kimsem yokBen de dert bir değil,bir sürü.Toplandı,birikti yüreğimi dağladı.Biliyorum ki dertlerin en büyüğü ölüm.Bazen şükrediyorum bazen isyan
Gelelim yanlızlığa Allah’a şükür mutlu bir evliliğim var fakat insanın birlikte büyüdüğü,aynı okuldan mezun olduğu,aynı iş ortamında bulunduğu arkadaşlarından uzakta olması çok zor.Mesafeler malesef arayada bir seviye koyduruyor.Şöyle sarılacak birinin,aynı zevklere ve imkanlara sahip olduğunuz kişilerle sohbet edememenin kalabalıkta bile verdiği yalnızlık hissi,gerçekten insanı çaresiz bırakıyor.Derler ki en iyi dost eskiyendir,aynen öyle.
E ben çok konuştum,sıra sizde hadi yalnızlığımızı paylaşalım.oradan buradan her şeyden konuşalım.
KesinlikleBugün deniz çok güzeldi sahilde bir yürüyüşe bile razıydım süslenip püslenip dışarı çıkmayı çok severim ama eşim ve ailem dışında kimsem yok hayatı sorguladım resmen yaşama amacım ne vs. Aile evet çok önemli ama arkadaşa da ihtiyacım var
Ne konuda sizi anlamadıklarını düşünüyorsunuZ?yalnızlık mı?sorunlar mı?Beni anlayacak kimsem yok
Gerçek dostlarımdan uzaktayım, bulunduğum yerde kalabalıklar içinde yalnızım... alıştım[/QUOTE aynen ,ben bir de aynı yalnızlıkta büyük dertlerle uğraşıyorum
Her ikiside. Keske bir sene uyusam. Herseyi unutsam .Ne konuda sizi anlamadıklarını düşünüyorsunuZ?yalnızlık mı?sorunlar mı?
Ahhh bu insanlar.Ya sorma ya da araba kullandığın için çağıranlar...
Bütün yalnızlar birleşmeliyiz bence
Paylaşmak illa derdi anlatınca olmuyor ki.bazı dostlarla farklı konular konuşup rahatlıyor insan.yan yanayken azaltıyor derdini.yanında olduğunu bilmek,alo dediğinde buluşabileceğini bilmek güzelDostlarımla birlikteyim de ben dertlerin paylaşarak azalacağına inanmıyorum. Artıyor bence. Dile getirilen her dert o sorunun unutulmasını zorlaştırıyor. En iyisi içinde yaşayıp çözümlemek. Bana benden daha iyi kimse gelemez diye düşünüyorum.
ah canim nerdeee... Yok maalesef, hepsi dogup buyudugum sehirde kaldi.Komşuyla sadece vakit geçiyor zaten.benim aradığım ve en güzeli sosyal arkadaş.evde ikrammış temizlikmiş uğraşmadan söyle süslenip püskenip dışarıda takılmak.sohbet,muhabbet,eğlence...dışarıda buluşmaya alıştığın arkadaşınla ayni ilde olduğun sürece görüşürsün.Komşuyla günlük şeyler konuşuluyor sanki,samimi sohbet anlamında fazla bir şey paylaşılmıyor.zaten evin içinde kalmaktan sıkılmışım şöyle cıvıl cıvıl açık hava en güzelitabi kafa dengi aynı şeyleri yapmaktan hoşlandığın ve sohbet anlayışınızın ortak olduğu eğitim,yaş ve aile yaşantısı olarak uyum sağlayabileceğin komşu bulmak çok güzel olur.