- 4 Ocak 2015
- 533
- 404
Sizinde mi boşanmadan sonra arkadaşlarınız değişti
Sizinde mi boşanmadan sonra arkadaşlarınız değiştieskiden kalan bir kisi haric dostum yok
simdiki dostlarimi 30 yasindan sonra yaptim , mukemmel ilskilerimiz var , her kotu animda ve her guzel animda yanimdalar
kliselere takilmayin bence 30 dan sonra kurulan dostluklar daha saglam ve kalici
hayir bosanmayla alakasi yok , ilk evliligimi yaptigimda da kimse kalmamisti eskilerden , herkes bi yere dagildi okul sonrasi , bi sure sonra kimseyle gorusmez oldum sadece facede ekliler herhangi bir paylasimimiz kalmadiSizinde mi boşanmadan sonra arkadaşlarınız değişti
Bu durumda kalabalık bir aileniz var ve aynı şehirdesiniz sanırımTeşekkür ettim
Benim dostum arkadaşım vs yok
Herkesle mesafeliyimdir zaten
Zira gerçek hayatta buradaki gibi pat diye söylersek Adamı döverler
Yalnız doğduk yalnız öleceğiz hayat felsefem
Ben bana yeterim derim küçüklüğümden beri kimseye derdimi anlatmayı da sevmem
Burada yorum yaparım ana hiç konum yok mümkünse de olmasın diyorum
Kendinize vakit ayıramayıp nasıl mutlu oluyorsunuz.Allah yardımcınız oldunO kadar çok çalışıyorum ki kimsenin farkında bile değilim. Kimseye zaman ayıramıyorum kendim de dahil. Gelen mesajlara dönmeyi unutuyorum. Tüm ev işlerinden elimi çektim, çalışıp uyuyorum sadece. Arkadaşlarım var ama görüşmüyorum 2 aydır. Sıkılma gibi bir şansım olmadığından kimseye ihtiyacım yok şu sıralar. İşler düzene girsin bakarız :)
Mutlu değilim zaten, 22.30 en erken evde olduğum saat yemek bile yemeden uyuyorum çoğu zaman. Pazar günüm var onu da sadece uzanarak geçiriyorum şuan olduğu gibi. Büyük işlere giriştim sabrediyorum.Kendinize vakit ayıramayıp nasıl mutlu oluyorsunuz.Allah yardımcınız oldun
konuyu henuz okumadim ama basliga vap veriyim. sikintidan canim agzimdan cikacak gibiBen de dert bir değil,bir sürü.Toplandı,birikti yüreğimi dağladı.Biliyorum ki dertlerin en büyüğü ölüm.Bazen şükrediyorum bazen isyan
Gelelim yanlızlığa Allah’a şükür mutlu bir evliliğim var fakat insanın birlikte büyüdüğü,aynı okuldan mezun olduğu,aynı iş ortamında bulunduğu arkadaşlarından uzakta olması çok zor.Mesafeler malesef arayada bir seviye koyduruyor.Şöyle sarılacak birinin,aynı zevklere ve imkanlara sahip olduğunuz kişilerle sohbet edememenin kalabalıkta bile verdiği yalnızlık hissi,gerçekten insanı çaresiz bırakıyor.Derler ki en iyi dost eskiyendir,aynen öyle.
E ben çok konuştum,sıra sizde hadi yalnızlığımızı paylaşalım.oradan buradan her şeyden konuşalım.
YoooBu durumda kalabalık bir aileniz var ve aynı şehirdesiniz sanırım
Umutsuz değil yanlızım malesef.Sohbetinden zevk aldığım ve eğlenbildiğim arkadaşım yok yakınımda malesef zor bir durum bu da.Dertleşememek,dertleştiğinde seni anlayan birinin olmaması yüz yüze akıcı sohbet edebildiğin kimsemin olmaması zorbakın aslında o kadar da umutsuz değilsiniz,başkasını teselli ediiyorsunuz :)
Rabbim yüreğinize ferahlık versin. Ne güzel eşiniz yanınızda.. o da bir nevi arkadaş..
Benim her şey yerli yerinde ama Nişanlım uzakta ve aramızda belirsiz durumlar var. bende bunun ağır psikolojisini yaşıyorum 4 aydır.. ama inanıyorum sınavdayım ve bu sınavı geçeceğim.. Sanırım her insanın hayatında dönem dönem buhranlar olabiliyor.. önemli olan her durum karşısında sergilediğimiz tutum ve sabır.. Yine de her şeye rağmen hayat güzel :)
Çocuğunuz var mı?Yooo
Tek çocuğum
Anne babamdan 6-7 saat uzaktayım
Kuzenlerimi bundan 10-12 yıl kadar önce düğünümde gördüm
Eşimin anne babası kardeşleri bu şehirde ama başka akraba vs yok kuzen vs
Ben hep yalnız büyüdüm zaten annem babam da çok çevresi olan insanlar değildi küçük bir şehirde memur olunca çevre iş ortamı ile sınırlı
Onlarla da işte görüştükleri için çok da ailece görüşme vs durumu yok
Yani arkadaşım dostum yok derken akrabam vs de yok kimse yok özetle
Evlenip hem de iş ortamından uzaklaşınca üstüne üstük uzak bir şehirde yaşamak zor.Okul ve üniversite arkadaşları da uzakta kalıyor.Sizin ne güzel çocuğunuz var.Zaten aynı yaş çocuklu annelerle ortak bir sohbet alanınız oluşabiliyor.İş ortamında aynı eğitimde olduğunuz kişilerle ortak paydada buluşabiliyorsunuzdur,sohbet ederken.biriyle olmada diğeri ile olur.Ben de çocukta olmayınca,ancak komşuluk oluyor.O da farklı yaşta,farklı eğitimde,farklı aile yapısına sahip olduğunuz insanlar ile na kadar olursa isteis ortamindan da var , cogunlukla oglumun okulu sayesinde tanistigim diger veliler
hem cocuklar iyi arkadas hem de biz anneler , hepimiz beraber vakit gecirmekten keyif aliyoruz , hafta sonlari organizasyonlarimiz oluyor maaile katildigimiz ve dedigim gibi derdim var derim kosarlar , hadi eglenelim derim kosarlar
belli bir yastan sonra insanin hayati duzeni iyice oturuyorve edindigi cevre de ayni sekilde oluyor , o zaman uyum sorunu da kalmiyor , kafa dengiyseniz zaten bu dostluklar kuruluyor
haklisiniz cevre edinmek icin disarda olmaniz lazimEvlenip hem de iş ortamından uzaklaşınca üstüne üstük uzak bir şehirde yaşamak zor.Okul ve üniversite arkadaşları da uzakta kalıyor.Sizin ne güzel çocuğunuz var.Zaten aynı yaş çocuklu annelerle ortak bir sohbet alanınız oluşabiliyor.İş ortamında aynı eğitimde olduğunuz kişilerle ortak paydada buluşabiliyorsunuzdur,sohbet ederken.biriyle olmada diğeri ile olur.Ben de çocukta olmayınca,ancak komşuluk oluyor.O da farklı yaşta,farklı eğitimde,farklı aile yapısına sahip olduğunuz insanlar ile na kadar olursa iste
Malesef komşularla ya teyze muhabbeti oluyor ya da iğrenç dedikodu oluyor.Evin içine kapanmış kadınlarla temizlik muhabbeti yapıyorsunuz çok sıkıcı.Şöyle akıcı,eğlenceli ya da dertleşerek malesef muhabbet olmuyor.Ben isterim ki arabama atlayayım,bir yer de bir çay kahve içelim ,dertleşelim gülelim.Ama eğitim hayatınızdaki ya da iş hayatınızda ki gibi kolay kafa dengi arkadaş bulunmuyor.Kalabalık ortamlarda mutlaka kafa dengi çıkıyor ama eve kapanınca insan kalabalıkta bile yanlızlaşıyor.
Neredesiniz?ne okuyorsunuz?Ben de bambaşka bir ülkedeyim ve sınıfta anlaşabildiğim insan sayısı çok az. Hani havalı tipler olur ya sınıfta,onlarin arasına girmeye çalışıyorum, giremiyorum.
Bir yerde okumuştum, şarkılarını normalden daha tiz söyleyen ve bu sebepten hiç bir balinanın duyamadığı bir balina vardı bazen onun gibi hissediyorum. Kimse beni duymuyor gibi. Başka şekilde yalnızlığı atmaya çalışıyorum ben de.
Ha bir deyumurtadasaklanancivciv S sassyassyy D damdan size teşekkürü borç bilirim sağolsunlar beni hiç bırakmadılar her topigime yazdılar ne olursa olsun
Yeni iş mi kuruyorsunuz?O kadar çok çalışıyorum ki kimsenin farkında bile değilim. Kimseye zaman ayıramıyorum kendim de dahil. Gelen mesajlara dönmeyi unutuyorum. Tüm ev işlerinden elimi çektim, çalışıp uyuyorum sadece. Arkadaşlarım var ama görüşmüyorum 2 aydır. Sıkılma gibi bir şansım olmadığından kimseye ihtiyacım yok şu sıralar. İşler düzene girsin bakarız :)
Tüp bebek filan uğraşıyorum,transfer filan aşamalarında dışarı çıkamadığım ve sık sık hastaneye gitttiğim için öyle bir şey de yapamıyorum.haklisiniz cevre edinmek icin disarda olmaniz lazim
bi yabanci dil kursu vs yok mu gidebileceginiz?
Ne güzel,malesef benim öyle bir ortamın yok :.(nerdeyse bebeklik arkadaşlarımla dahi görüşüyorum ama yeni dostlar da ediniyorum.şu çağda uzaklık sorun değil ki her şekilde görüşme imkanı var.
ortamla ne ilgisi var.küçüklük arkadaşlarımla netten yada telden görüşüyorum.canım sıkılmışsa arıyorum birini sesini duyunca zaten iyi geliyor.ya da onlar arıyor görüşüyoruz.Ne güzel,malesef benim öyle bir ortamın yok :.(
Kibristayim tercümanlık 1.sınıf okuyorum.Neredesiniz?ne okuyorsunuz?