Sizce psikolojik bir vaka mıyım ?

rengarenk1 .!.:

Çalışıyorsun değil mi şu anda?

Genişletmek için tıkla...

Canım evet çalışıyorum..Spor da yapıyorum..

Ben hoşlandığım bir insanla yakınlaşamıyorum beni beğenmez diye duygularımı saklamaya çalışıyorum..
En son birisi benden hoşlanır gibi oldu dikkatimi çekmeye çalıştı biraz, ben de çok istedim ama olmadı sonra geri çekti kendini nedense,kaçtı gitti, bir daha da yüz vermedi bana hiç
Vebalı gibi hissediyorum kendimi

bence sorunun özel hayatınla alakalı.Yani hayatında özel biri olmaması moralini bozmuş biraz. Doğru kişiyi bulduğun zaman moralin yerine gelecektir bence.

ayynill .!.:

bence sorunun özel hayatınla alakalı.Yani hayatında özel biri olmaması moralini bozmuş biraz. Doğru kişiyi bulduğun zaman moralin yerine gelecektir bence.

Genişletmek için tıkla...

umarım öyledir ama benim çocukluğumdan beri hiç kendime güvenim yoktu zaten
bazı insanlara bakıyorum çok çirkin oldukları halde kendilerini aşırı bir beğeniyorlar, çok üstün görüyorlar,
ben kendimi hiç beğenemiyorum, bir sürü kusur buluyorum kendimde..

aynı sorunları zaman zaman ben de yaşıyorum.

Tam olarak kendimi beğenmeme değil ama hayatımı ne zaman düzene sokacağım diye merak ediyorum.

Üniversite sınavına hazırlanırken 1 yıl inanılmaz bir stres yaşadım.Hedefim çok yüksekti.Hedefimi elde ettim.Ama olana kadar kendimi çok yıprattım.
Çalışmak emek vermek değil sorun.Yaşadığım stres çok fazlaydı.
Mezun oldum.İş bulma konusunda da hemen hemen aynı stresi yaşadım.Bir süre işsiz kaldım ama sonunda güzel bir işe girdim.
Şimdi evlilik mevzusu gündemde.ne zaman olur nasıl olur diye düşünüyorum.Yani hiçbir işim sıkıntısız dertsiz olmuyo.

Senin sorunun da aynı bence.
İş araraken işsizliği çok takmışsın.Şimdi de konu evlilik.Onun stresi var.
Ama ne olursa olsun hayatı biraz akışına bırakmak ve fazla da takmamak lazım.

Hoşlandığın kişiye yaklaşma olayında da boşver onlar sana yaklaşsın.

beklemiyorduk ama bugün görücü geldi; kendi kendilerine pat diye geldiler, tanıdığımız bir bayan oğlunu benle tanıştırmak istiyormuş, ama oğlu benden 10 yaş büyük ve de biraz da akıl sağlığı çok yerinde değil gibiydi..
kızlar ya kendimi ne kadar kötü hissettim anlatamam yani ben zaten yaşımdan 10 yaş küçük gösteren biriyim, neden kadın beni oğluna uygun gördü acaba ?
beni de oğlu gibi akıl sağlığım yerimde değil falan diye mi düşündü ki, evde kalmışım falan diye mi düşündü ki acaba
çok moralim bozuldu gerçekten (((

tourmaline .!.:

beklemiyorduk ama bugün görücü geldi; kendi kendilerine pat diye geldiler, tanıdığımız bir bayan oğlunu benle tanıştırmak istiyormuş, ama oğlu benden 10 yaş büyük ve de biraz da akıl sağlığı çok yerinde değil gibiydi..
kızlar ya kendimi ne kadar kötü hissettim anlatamam yani ben zaten yaşımdan 10 yaş küçük gösteren biriyim, neden kadın beni oğluna uygun gördü acaba ?
beni de oğlu gibi akıl sağlığım yerimde değil falan diye mi düşündü ki, evde kalmışım falan diye mi düşündü ki acaba
çok moralim bozuldu gerçekten (((

Genişletmek için tıkla...

bence depresyona girmişsiniz gibi geldi bana. hep olumsuz bakıyorsunuz kendinize çünkü. en kısa zamanda bir psikoloğa gitmenizi öneririrm. çünkü bu olumsuz düşüncelerinizi değiştirmeniz gerekiyor ilk başta. bunun için de psikolog size çok yardımcı olacaktır...

Canım senin böyle olmanın nedeni öz güven eksikliği ve mükemmelliyetçilik.. Öz saygın da düşük muhtemel.. Bende de var seninki kadar değil ama kendime, yaptıklarıma, çevremdekilerin benim hakkımda düşündüklerine dikkat ederim.. Bu bir yere kadar doğru ama bunu abartmamak lazım.. Öncelikle sen iyi özelliklerini bir çıkar, bir kağıda yaz hatta=) değerli olduğunun, senden bir tane olduğunun farkına var.. Bakımlı ol, kendini güzel görünce daha öz güvenli olursun.. hobilerin olsun, farklı uğraşların olsun, bir şeyleri yapabildiğini görünce de öz güven artar.. kendini beğendiğine, bir çok şeyi yapabileceğine önce kendini inandır.. güne mutlu başla, güleryüzlü ol.. Herşey olacağına varır öyle herşeye çok müdahaleye etmeye çalışma, elinden geleni yap gerisini Allah'a bırak.. herkes ne der ne düşünür diye düşünme, sen herkesin doğru yaptığını, doğru düşündüğünü düşünüyor musun ki? hayır.. Onlar da senin için düşünmesin ne önemi var ki.. İnsanız biz hata yapabiliriz, dilimiz sürçebilir, bir konuyu yanlış anlayıp yorumlayabilirsin olabilir ne var bunda, böyle bir şey olunca gülüp geç, hiç kafana takma, kendinle barışık ol, diğer insanlar da bunu farkedecektir... eğer bunu aşamazsan psikologa görünmekten bir zarar çıkmaz.. İnş en kısa sürede atlatırsın bu durumu..

Unutma böyle hayat geçmez.. onu, bunu, şunu düşünerek hayatı kaçırıyorsun.. Giden ömürden gidiyor.. Herşeyi kafana takma, yaşamaktan zevk almaya bak.. Öyle deyince hemen olmuyor biliyorum, sen bunların farkındasındır zaten ama çabalamak lazım biraz bu durumu aşmak için...

Pohpoh__Perisi .!.:

Drama kursu tiyatro kursu değil.İkisi ayrı şeyler drama kursunda hergün değişik etkinlikler yapıyosun ve her günün sonunda da doğaçlama bi konuyla ilgili canlandırma yapıyorsun.Bizim drama kursumuz 8 kişilikti hem yeni arkdaşlıklar ediniyosun hemde dışarda yapmaya çekindiğin şeyleri drama kursunda yaparak özgüvene sahip oluyosun.Bide benim biraz konuşma bozuklğum vardı oda ortadan kalktı hemen hemen bu kurs sayesinde.Benim gittiğim yer avrupa yakasındaydı benim grubum 14 yaşlarındaki kişilerden oluşuyodu ama yetişkin drama kurslarıda var biliyorum.Nerelerde var araştır derim insan çok iyi motive oluyor:)Çekingenlik ortadan kalkıyor nerede nasıl davranacağını hangi durumlarda neler yapman gerektiğini empati kurmayı öğretiyor.Yani çok fazla faydası var tabi hocanın nasıl biri olduğuda çok önemli bir etken :)

Genişletmek için tıkla...

Merhaba,

Ben kalabalık ve topluluk içinde heyeecanlanıyorum .
Dans kursuna gidiyorum rahatım fakat dramada herkes seni izliyor değil mi?
Drama da yapabilir miyim sence böyle sıkıntısı olan birisi?

Canım birisi senin kalbini mi kırdı da bu kadar içine kapandın?
Bu halinin tek sebebi özgüven eksikliği bence korkmana gerek yok,
Kendinde beğenmediğin huylarının ve dış görünüşünle ilgili sorunların bir listesini çıkar.
Değiştirilemeyecek özelliklerini kabullen(doğuştan olan şeyler gibi...)
Değiştirebilceğin özelliklerin için çözüm yolları ara ve başaracağına bütün kalbinle inan.
Diksiyon kursuna git,tiyatro kursuna git....kısaca özgüvenini kazanabileceğin bir aktiviteye katıl.
Veeee son olarakta kuaföre git kendine yeni bir imaj yap,yüzüne kocaman bi gülümseme koy; bak ozaman herşey daha güzel olacak.
SANA İNANIYORUM,SENDE KENDİNE İNANIRSAN BAŞARIRSIN TATLIM.

tourmaline .!.:

Herkes çok sessiz olduğumu söylüyor. O kadar çok duyuyorum ki artık bunu duymak beni çok üzüyor. Çok fazla konuşmayı sevmiyorum sanırım, konuşurken cümleleri toparlayamıyorum. Aklıma söyleyecek kelime gelmiyor bazen bulamıyorum.
Aklımda hafızamda birşeyleri tutamıyorum, hafızam zayıf, birşey sorduklarında hemen aklıma gelmiyor geç geliyor..
Dışardan çok sakin göründüğümü söylüyorlar. Sakinliğim insanları korkutuyormuş.
Biraz çekingenim , ancak haksızlığa uğrayınca sesim çok çıkıyor, çok fazla sinirleniyorum.
Sanki hayatla bağlarım kopmuş gibi eskisi gibi içten gülemiyorum, herşeye gülen insanlara bir mana bulamıyorum sıkılıyorum.
Hoşlandığım insana hoşlandığımı belli etmekten çok çekiniyorum, saklıyorum duygularımı beni beğenmez diye çok korkuyorum. Kendime güven duymuyorum sanırım.Eğer karşı taraftan ters bir tepki gelirse yerin dibine geçiyorum, çok üzülüyorum.Kendimi beğenmiyorum ki başkası beni nasıl beğensin ?
Erkeklerle zor iletişim kuruyorum.
Çok arkadaşım var aslında görüştüğüm öyle yalnız da değilim.
Şöyle cıvıl cıvıl, kıpır kıpır, konuşkan neşeli bir insan olmak istiyorum yapamıyorum.

Bu sorunlarım çözülebilir mi sizce benim psikoloik bir rahatsızlığım var mı tanısı ne olabilir ? Ben bu kafamı nasıl değiştiricem..

Genişletmek için tıkla...

Önce bir nöroloji uzmanina gidin,konusurken kelimeleri unuttugunuzu aklinizda birsey tutamadiginizi
anlatin. Röntgen vb. ceksin.
Sonrasinda ise bir psikologa gidip iletisim konusunda zorluk cektiginizi ve diger sikayetlerinizi anlatin.

EsinBanu .!.:

Önce bir nöroloji uzmanina gidin,konusurken kelimeleri unuttugunuzu aklinizda birsey tutamadiginizi
anlatin. Röntgen vb. ceksin.
Sonrasinda ise bir psikologa gidip iletisim konusunda zorluk cektiginizi ve diger sikayetlerinizi anlatin.

Genişletmek için tıkla...

canım röntgenle ve nörolojiyle ne ilgisi olabilir ? biliyorsan açıklayabilirsen sevinirim.

tourmaline .!.:

canım röntgenle ve nörolojiyle ne ilgisi olabilir ? biliyorsan açıklayabilirsen sevinirim.

Genişletmek için tıkla...

sende kendimi gördüm diyebilirm canım nörolojiyi sormussun kelimeleri unutmakla ilgili bir sıkıntın varsa bu bölümde dr bazı tahliller yapıyo b12 vitamini eksikliğinde unutkanlık gibi durumlar ortaya çıkıyo öncelikle tahlillerini yaptır . sonrasında psikolog canım psikiyatri önermiyorum çok baştan savma yapıyorlar derdini sıkıntını anlamadan ilaç yazıp geçiyorlar ,benimde sorunum senle aynı psikologa gitmeyi düşünüyorum inşallah bu sıkıntılı durumdan kurtuluruz

gulcanosi .!.:

sende kendimi gördüm diyebilirm canım nörolojiyi sormussun kelimeleri unutmakla ilgili bir sıkıntın varsa bu bölümde dr bazı tahliller yapıyo b12 vitamini eksikliğinde unutkanlık gibi durumlar ortaya çıkıyo öncelikle tahlillerini yaptır . sonrasında psikolog canım psikiyatri önermiyorum çok baştan savma yapıyorlar derdini sıkıntını anlamadan ilaç yazıp geçiyorlar ,benimde sorunum senle aynı psikologa gitmeyi düşünüyorum inşallah bu sıkıntılı durumdan kurtuluruz

Genişletmek için tıkla...

sanırım ben de b vitamini eksikliği yok çünkü dahiliye gittiğim doktor o genelde et yemeyenlerde olur sende olduğunu sanmıyorum dedi..çok etçil bir insanım..

sen genede yaptır canım tahlil b12 ayr bir vitamin

Dışardan kendine çok güvenli güçlü görünen biriyim yani çevremdekiler öyle söylüyorlar ama ben tıpkı senin gibi hissediyordum çoğunlukla karamsar düşünüyordum iş hayatımda özel hayatımda hiç değişmeyecekmiş gibi geliyor kendime güvenim düşüyor birazda mükemmeliyetçi yaklaşıyorum sanırım olaylara mesela dışarı çıkacağımda herşeyim tam takır olsun istiyorum bi eksik olunca direk özgüvenim düşüyor yada kendime son derece özen gösterip çıktığımda arkadaşım beğenmiyorsa direkt yerlere yapışıyor güvensizlik oluşuyor(böyle bi hayat yok oysa farkettim)bu yüzden evden çıkmak istemiyorum böyle hissetmemde sonu hüsranla biten bi ilişkinin etkisi vardı bunun farkındayım seninde yaşadığın büyük bir hayal kırıklığının sonucunda bu hale geldiğini düşünüyorum.Fakat sonunda üstüste dayımı ve dedemi kaybedince dank etti kafama herşeye rağmen hayatın kısa olduğunu bi kere geldiiğimizi kimsse için değil kendimiz için yaşamamız ve bunun tadını sonuna kadar çıkarmamız gerektiğini anladım şimdi kendimle daha barışığım diyebilirim kendimle ilgilenmek(kuaföre alışverişe gitmek vs.)acayip motive ediyor beni
Hoşlandığın kişi konusunda da aynıyız sanırım benimde çok hoşlandığım ama belli edersem küçük düşerim diye korkup çekindiğim biri vardı belli etmeyeceğim diye nasıl çabaladıysam artık çocuk benim ondan nefret ettiğimi düşünüp uzaklaşmış sonra arkadaşlardan duydum çok üzülmüştüm ama iyi bir ders oldu bana bi kere insanların özellikle erkeklerin mutlu kendiyle barışık olan kişilerle tanışmaya can attığını öğrendim(BEN KENDİMİ SEVip DEĞER VERMEZSEM BAŞKASI BENİ NİYE SEVSİN gibi özeleştiri sorusunun faydası oldu) artık kendime daha güvenli olduğumdan(eskiye göre) kendimi insanların yanında daha rahat kontrol edebiliyorum kimsenin düşüncelerini kafama takmıyorum çünkü artık benim kendi doğrularım var akışına bırakınca ikili ilişkilerimin daha sağlamlaştığını gördüm
Bence sen de önce aynaya bakıp ne kadar güzel olduğunu kendine söyleyerek başlamalısın makyaj yapıp hoş bi elbise giyip yap bunu çok faydası oluyor
yeni tanıştıklarınla konuşurken heyecanlanıp dilin dolanması kelimeleri unutman da bence özgüven eksikliğinden kaynaklanıyor kendimden biliyorum çözüm olarak onu da ben kitap okuduğum zamanlarda ya da annemle ve yakın arkadaşımla doyasıya içimden geldiği gibi konuşarak resmen içimi kusarak yendim(karşı taraf için eziyet oluyor ama napalım:) çocukken çok konuşma fırsatım olmamıştı şimdi acısını çıkarıyorum)sağolsun onlarda hep yanımda oldular katlandılar bana olmasalardı duvarlarla konuşurdum heralde(yaptım bunu cidden:))
umarım bi faydası olur bunlar umarım uygularsın çünkü aynıydım bende umarım senin için herşey yoluna girer!

tourmaline .!.:

benden başka böyle hisseden var mı ?
benim sorunum ne olabilir ?

Genişletmek için tıkla...

arkadaşım aynı senin anlattığın gibiyim insanlarla pek konuşmak istemiyorum az arkadaşım var coğu kişiye güvenemiyorum ve sonradan da güvenmemekte haklı olduğumuda görüyorum samimi bulmadığım insanlarla sanki çok seviyormuşum gibi yapmacık davranıp yüzlerine gülemiyorum böyle de kendimi yalnız hissediyorum bazen mesela erkek ark. (sevgilim) yok bunu kafama takıyorum çirkin bir kız olduğumu düşünmüyorum çok güzel bir kızda değilim ama ortalamanın biraz üstü diyebiliriz ama genelde insanlara karşı mesafeli olduğumdan sanırım erkekler benimle çıkmak istemiyorlar (yalnız burayı sanıyorum emin değilim!) tabi kendimi yalnız hissediyorum ama bi taraftanda güzel taraflarını da görüyorum ne bileyim insan böyle yalnız yaşamaya da çok alıştım 27 yaşımdayım evlenme yaşımında geldiğini hatta birkaç sene sonra geçeceğini düşünüyorum koca olayını bir nebze ama çocuk için acele etmem gerekmiş gibi geliyor ama doğru insanı nasıl bulacağım bilemiyorum arkadaşlarıma bakıyorum diyorumki kendime " böyle biriyle evlenmek isteseydim zaten 10 kere evlenmiştim" katıldığım son düşünden sonra daha az takıyorum neyse fazla uzattım :)))))) sanırım sorunum gerçek anlamda güvenebileceğim sevdiğim, sevgilimin olmaması Allah'ım bu mesajımdan sonrada olsun inş.

psikoloğa mı psikiyatriye mi gitmeliyim?

haftasonu gidebileceğim önerebileceğiniz uygun bir yer var mı ?

goflett .!.:

aynı sorun bendede var canım..anlatıcak o kadar seyim varken hep biriyle diologa girdigimde susan taraf dinleyen taraf hep ben olmuşumdur..bu halimden hiçte memnun degilim.daha dısan donuk..konuşkan sosyallve dedigin gibi cıvılcıvıl bir insan olarak görmek istiyorum kendimi ama malesef olmuyorr..bir insan 7 sinde neyse 70 dede o olur diye düşünüyorum..bu bir hastalık değil psilokluk bir sey degıl bence.hepsini okudum arkadaşlar bunu kendi isteginle azminle aşacagı konusunda yorumlar yapmış kim bilir belkide hep olumlu düşününce istegin olur.

Genişletmek için tıkla...

yani ben depresyonda da olabilirim sanırım, tamam hep bir sessizdim ama şu aralar hat safhada..içimden birşey gelmiyor, bir durgunluk var..enerjim yok,bir tükenmişlik hissi var, eskiden böyle değildim..artık içimden hiçbir şey gelmiyor..hiçbirşeye heveslenemiyorum..

tourmaline .!.:

yani ben depresyonda da olabilirim sanırım, tamam hep bir sessizdim ama şu aralar hat safhada..içimden birşey gelmiyor, bir durgunluk var..enerjim yok,bir tükenmişlik hissi var, eskiden böyle değildim..artık içimden hiçbir şey gelmiyor..hiçbirşeye heveslenemiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Çok üzüldüm. Öyle tıkandım kaldım... Peki hayatınızda sizi heyecanlandıracak, heveslendirecek hiçbirşey yokmu ? Evlimisiniz yaş kaç çalışıyormusunuz tek çocukmusunuz ? Belki çok sordum ama elimden geldiğince destek olmak isterim