bebek giydirme, banyo ve gaz çıkarmayı hemşirelerden 1 kere görüp, sonra hep kendim yaptım. hatta tek elimle bebeği tutup diğer elimle su dökme suretiyle bebeği tek başıma yıkadım hep. omzumda bebekle mama hazırlama vs herşeyi tek elimle tek başıma yaptım.
ek gıda, tırnak kesme, gece beslenmesi, pişikle mücadele, masaj, ev yapımı bebek oyuncakları, her ayda bebeğin davranışları ve annenin yapacakları vs bunları da hep kitap okuyarak öğrendim. ihtiyaç oldukça uyguladım. annem en son çocuğunu 32 sene önce doğurduğu için hem hiçbirşey hatırlamıyor hem de yardım etmiyordu. ilk 15 gün sadece ev süpürerek yardımda bulundu. sezaryenli halimle bebeğin her ihtiyacını ve yemek yapma işini kendim görüyordum. ev süpürmek pek yardım sayılmadığı için 15 gün sonra anneme "kendim hallediyorum" dedim. baktım ki hem ev hanımı hem anneyim. o zaman herşeyi pratikleştirmek lazım diyerek, 40 günlük oğlumla gazete ekmek almaya çıktım. ev işlerini bir yandan onunla konuşarak yaptım. yemek yaparken hep yanımda tuttum. hem yemek yapmış hem de bebeğimle ilgilenmiş oldum.
ama tüm bunlara hazırlıklıydım. en azından neler yaşayabileceğimi, ne problemlerle karşılaşabileceğimi biliyordum. o yüzden bebek ağladığında paniklemek yada anneanneye vermek yerine, problemlerin neler olabileceğini tahmin edip, sırayala çözüm arıyordum. nitekim hiç panik yapmadan, sükunetle de geçti aylarımız