- 26 Şubat 2008
- 2.683
- 3.911
- 36
- Konu Sahibi Malefizz07
- #21
Siz kötü değilsiniz. Sadece kendinize ait bir düzeniniz olmamasından şikayetçisiniz. Anlattığınız kadarıyla kayınvalide artık kendisini salmış. Depresyonun da ötesinde bir ruhsal sıkıntıları var.10 senelik evliyim arkadaşlar. Eşimle nişanlıyken babası vefat etti. O yüzden evlendikten bir süre sonra kaynanamı yanımıza aldk. 9 yıldır bizimle. 60-65 yaşlarında okuma yazması olmayan, anlatılanlara göre zamanında çok çekmiş bir kadın. Sessiz sakin kendi halinde biri. Hani ensesine vur lokmasını al o tarzda. Ama bir okadar pis bir okadarda tembel. Öyle böyle değil hemde psikolojim bozuldu artk. kimseye anlatamiyorum valla patladm artk anlatıcam herşeyi. Tuvalete gider mesela bi çıkar leş. Afedersinz akıta akıta banyoda gezinir. Bende tuvalet konusunda çok titizim inanin ağlayacak gibi oluyorm giresim gelmiyor oraya. Ki üsengeçlikten bazen kalkıp tuvalete bile gitmiyor sonra üşendim gitmeye şimdi altıma kaçırdm diyor. Sonra benim bütün evi yıkıyasm geliyor acaba bir yere bulaştırmışmıdır diye kafayi yiyorum. Soğan yemeyi çok sever sonra o ellerle tüm gün evde gezinir. Haliyle dokunduğu heryer leş gibi kokar. Bir şey diyemem hemen alınır küser ağlar çünkü.Banyosunu bile yapmaz bazen ekşi ekşi kokar artk ayni odada bile duramam düşünün. Dayanamam artk anne bayadır banyo yapmiyorsun ben suyu açayım ısınsın banyo yap istersen derim üşenip yapmaz. Beni sömürebildiği kadar sömürüyor. Yapabileceği şeyleri bile yapmiyor. üşengeçlikten herşeyi benden bekliyor. Direk söylemez istediğini hep dolaylı yoldan şunu yapaym ben der mesela kendi evinde bir yeri toplayacaktr ama yapmaz. Günlerce aynı şeyden bahseder ama yine yapmaz. Sonra artk sussun diye gidip ben yaparm. Hasta olduğumda bile kılını kıpırdatmaz. Artk ciddi ciddi halim yoktur rica ederim çok kötüyüm anne şunu da sen yapar misin derim mesela bana derki dizimi izliyorum ama yaaa ben ne zaman bir şey istesem bahaneleri bitmez zaten. Mesela buaralar gece uyku sorunum var uyuyamiyorum haliyle sabah çok geç kalkıyorum. Kaynanamda beni bekler kahvaltı için sonra oram ağriyor buram ağriyor ilaçlarımı içemedim flan söyler durur. Bende derimki sabahları beni bekleme kahvaltını yap. Tek yapacağı şey kahvaltilikları masaya koymak ve çay yapmak kendine. Bukadarck şeyi bile yapmıyor. Ama gezmeye sıra gelince öyle bir gezerki turp gibidir. Kendimi enayi gibi hissetmeye başladm artk. Daha anlatamadğm okadar çok şeyi varki. Eşimin 2 tane ablası var onlar da bi tuhaf. Annelerini başıma attılar hiç ilgilendikleri yok. Kadın bazen çok daralır onlara gidip kalmak ister inanın bahanelerle kadını gelip almazlar. Benim gibi uğraşamıyorlar çünkü. Görüntüde çok iyi evlatlardır ama. Binde bir alırlar 2 gün sonra geri getirirler. Normalde bizim tarafta, kardeşler dönüşümlü olarak bakarlar annelerine yada babalarına. Hani biri 2 ay baktiysa diğerleride o şekil.ama ne eşim ne görümcemler yapmıyor böyle bir şeyi. Eşimle defalarca konuştum annemin sana ne zararı var diyor yanlş anlıyor. Belkide işine geliyor bilmiyorum. Kaynanamın emekli maaşını alıyor çünkü. Son zamanlarda kadına hiç tahammülüm kalmadı. Her şeyi gözüme batıyor. Ölsede kurtulsam diye düsünmeye başladm ya ben böyle biri değildim.Evde ne yaparsam söylenerek yapıyorum. Bıktm nedir benim çilem.ben bu evde hizmetçiyim tarzında. Aynı zamanda çok aksileştim kaynanamada eşime de. Hiç benlik hareketler değil ama elimde değil. 1-2 senedir böyleyim. Sinir hastası oldum. Saçma sapan şeylere parlıyorum. Saçma sapan şeyleri büyütüp sorun haline getiriyorum. Kaynananı al karşına konuş demeyin.öyle biri değil çok cahil ne demek istediğimi anlamaz.ocak bile yakamaz hatta.ben artk engelli olduğunu düşünmeye başladm. Aşağılamak için demiyorum gerçekten belliki bir rahatsızlığı var bana söylemiyorlar. Bu zamana kadar bu kadın nasl yaşamış nasl bu kadar çocuğu büyütmüş bilmiyorum. Gerçi söylenenlere göre hep akrabalar yardm etmiş. Buarada Eşimin çocuğuda olmuyor bir taraftan o skıntımz var. Anlayacağnz çok daralmş durumdaym sırf kaynanamdan dolayı boşanip arkama bile bakmadan kaçasım var. Bunları düşündüğüm için kötü biri mi oluyorum. Dayanıp sabır mı göstermeliyim sizce? Kendimi eşimin yerine koyuyorum ama ben bukadar eşime yüklenmezdim sanırım ya. Kardeşlerimle konuşur onlarada gönderirdim. Sanırım onlarda kaynanaya gelin bakıyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın okuyup cevap verenlere teşekkür ederim.
Siz de bıkmışsınız belli ama kayınvalideniz için bir psikiyatr desteği almanızı öneririm derdinizin çözümü orada gibi görünüyor. O sizi gerektiği gibi yönlendirir.