Merhaba kizlar oncelikle burda aktif hesabi olan biriyim fakat akrabalarimda burda oldugundan dilara arkadasimdan rica ettim onun hesabindan sorunumu paylasicam sizinle. Benim sorunum esim cok mutlu bi evliligimiz var cogu zaman iyi geciniriz ama su siralar cok kafama takmaya basladim ben hicbi ozelimiz kalmadi ne beni ozel gunde biyere goturur ne sevdigini soyler hediye konusuna hic girmiyorum cunku almaz uzuldugumu belli etmek icin konusmayi denedim hep ama hic anlamadi benim icin maddiyat degil hersey dedim ictigim kahvenin uzerine ufacik bi kalp bile cizsen hosuma gider bi seni seviyorum desen dunyalar benim olur yengec burcuyum cok duygusalim mesela bi yere gittigimizde hic tek olmayiz mutlaka kardeslerinide getirir onlar kucuk liseye gidiyolar durumlarida gayet iyi hep sorar bisey istiyomusunuz aliyim bakin diye israr eder ama bana gelince hayatim su magzaya girmek istiyorum derim sen git bak sonra yanimiza gelirsin diyo e bende kiriliyorum evleneli iki sene oldu 40 yil degilki ufak mutluluklar istemem sizce cokmu sacma ben kendime bisey alicagim zaman cebimden veririm hicbi zaman sanada sunu alalim demez hergun erkenden uyuyo ise gidiyorum yoruluyorum diyo ama en ufagindan bi bilgisayar oynuna takildiginda gece yarisina kadar basinda bana gelince saat 10 da uykusu geliyo uyuyo bu gun kirildigimi belli ettim senin pskolojin bozulmus insani biktirma dedi bana cok kalbim kirildi aglamaya basladim agladim diye daha cok bagirdi cocukmusun sen agliyosun dedi dondu arkasini uyudu sizce bu normalmi?