Aynı şekilde 3 yıllık erkek arkadaşım benden ayrılmisri tam da bu mevsimde. Her şey bi anda olmuştu ne yapacağımı şaşırmıştım ve bensiz bir saat duramayan adam beni takmıyordu umrunda değildim. Arıyordum açmıyordu telefonda ağlamaktan mahvolmuştim iism var deyip kapatıyordu. Seninki yine alıştıra alıştıra yapmış benimki tam bir şok anıydı.
2-3 Ay çok ağladım yemeden içmeden kesildim. Ama onu aramayı de kestim. Hemen biriyle görüşmeye başladım ki çok yanlış olsa da bana çok iyi gelmişti ilgisi. Erkekler bu enerjiyi hissedermis. Sen toparlanmaya başladığında eski enerjini albenini geri kazandığında hiç gormeseler bile kaybetme korkusu sararmış ve özlemeye başlarlarmis. Zaten erkeklerde ayrılık süreci bizimkinin tam tersi. Biz başta kahrolur sonra kendimize geliriz. Erkekler önce ohh be bekarlık sultanlık deyip günden güne eksikliği fark edip yalnız kaldıkça acı çekmeye başlarlarmis. Benimki de öyle olmuştu. Ben ne yaptım kafasıyla geri dönmek istedi.
Tam 3 sene uğraştı. Benim çektiğim acının kat be katinı çekti. Öyle dua etmiştim çünkü hep. Benim cümlelerimle bana yalvararak geri dönsün. Öyle de oldu. Ama bu kez ben istemedim. Nişanlandı beni aradı. Evlendi beni aradı. Boşandı beni aradı. Ama bende biten bitmişti, o hatayı o zaman yapmayacakti. Benden vazgeçmeyecekti. Emin ol seninki de aynı şekilde sana geri dönmek isteyecek. Bu beklentiyle yaşama ama aklının bir kenarında olsun. Şu zor süreçte bir de sevgilinden ayrıldın zor olacak ama yalnız değilsin. Kimse yalnız değil. biz kadınlar birbirimize destek olup dipten çıkarız