- 28 Eylül 2024
- 48
- 9
- 1
- 24
- Konu Sahibi bengokyuzunututamam
-
- #1
Dışarıdan bir gözün nasıl yorumlayacağını çok merak ettiğim için bu soruyu sizlere sormak istiyorum.
2 sene önce bir ilişkim oldu, bu ilişkide çok ciddi bir psikolojik şiddete uğradım. ilişki bitince 1 seneye yakın psikoterapi almak durumunda kaldım. tüm yakınlarım benden umudu kesmişti. çok üzülmüş ve harap olmuştum. zaman geçti ben de başka biriyle tanıştım. harika bir eş, tam bana uygun bir partner. hala devam ediyoruz ilişkimize. onu gerçekten çok seviyorum. çok da uzun süredir beraberiz.
geçenlerde çok tesadüfen, eski sevgilimin benden önceki sürekli gördüğüm sevgilisiyle barıştığını öğrendim. Sürekli bu kişyii bununla itham ederdim ancak kendisi kabul etmez beni suçlardı, aslında hissettiğim şey biraz gecikmeli gerçekleşmiş. allahıma çok şükür kurtuldum diye ağladım. hatta kendi salaklığıma, kendim malım bu salak içşn 1 senemi heba ettim üzdüm diye de kendime kızdım. o gün öylece kapandı. bu durum aklıma da gelmedi ama ev arkadaşım yanımdaydı. o ilişkimi de biliyor, şu anki sevgilimi ne kadar sevdiğimi falan da. ancak ya kız dışarıdan benim hakkımda farklı düşünürse diye içim içimi yedi. Gidip açıklama yapmalı mıyım diye. belki buraya unutamadın kendine itiraf edemiyorsun ben olsam işte aklıma bile gelmezdi yazanlar olacaktır ama gerçekten hiç durum öyle değil. asla unutamamak değil. sadece ben neden kendimi böyle biri için senelerce heba ettim duygusu oluştu. çok da duygusal biriyim her şeye de ağlarım. Arkadaşıma da ağlarken ben gerçekten kurtulduğuma ağlıyorum falan dedim ama insanın içinden ne düşündüğünü bilemem. Bu olayda da hayatımda her şey başıma gelebilir elbette diye düşündüm. Elbette bu kadar dramatize etmeye gerek yok ama zor süreçten geçen herkes beni anlar tabii ki. siz dışarıdan ne yorum yapardınız, gece gece rahatsız ettim kusura bakmayınız.
2 sene önce bir ilişkim oldu, bu ilişkide çok ciddi bir psikolojik şiddete uğradım. ilişki bitince 1 seneye yakın psikoterapi almak durumunda kaldım. tüm yakınlarım benden umudu kesmişti. çok üzülmüş ve harap olmuştum. zaman geçti ben de başka biriyle tanıştım. harika bir eş, tam bana uygun bir partner. hala devam ediyoruz ilişkimize. onu gerçekten çok seviyorum. çok da uzun süredir beraberiz.
geçenlerde çok tesadüfen, eski sevgilimin benden önceki sürekli gördüğüm sevgilisiyle barıştığını öğrendim. Sürekli bu kişyii bununla itham ederdim ancak kendisi kabul etmez beni suçlardı, aslında hissettiğim şey biraz gecikmeli gerçekleşmiş. allahıma çok şükür kurtuldum diye ağladım. hatta kendi salaklığıma, kendim malım bu salak içşn 1 senemi heba ettim üzdüm diye de kendime kızdım. o gün öylece kapandı. bu durum aklıma da gelmedi ama ev arkadaşım yanımdaydı. o ilişkimi de biliyor, şu anki sevgilimi ne kadar sevdiğimi falan da. ancak ya kız dışarıdan benim hakkımda farklı düşünürse diye içim içimi yedi. Gidip açıklama yapmalı mıyım diye. belki buraya unutamadın kendine itiraf edemiyorsun ben olsam işte aklıma bile gelmezdi yazanlar olacaktır ama gerçekten hiç durum öyle değil. asla unutamamak değil. sadece ben neden kendimi böyle biri için senelerce heba ettim duygusu oluştu. çok da duygusal biriyim her şeye de ağlarım. Arkadaşıma da ağlarken ben gerçekten kurtulduğuma ağlıyorum falan dedim ama insanın içinden ne düşündüğünü bilemem. Bu olayda da hayatımda her şey başıma gelebilir elbette diye düşündüm. Elbette bu kadar dramatize etmeye gerek yok ama zor süreçten geçen herkes beni anlar tabii ki. siz dışarıdan ne yorum yapardınız, gece gece rahatsız ettim kusura bakmayınız.