başın sağolsun arkadaşım..bende 1 ay önce annemi kaybettim.....çok çok zor geliyor...bende ilk günler çok kötü durumdaydım hala düzelmedik diyebilirim..çiçekleri çok severdi..mezarına bol bol çiçek ektik...dualar okuyorum ona her an....her gün mezarına gidiyorum konuşuyorum onunla...duyuyormu bilmiyorum ama gördüğünü biliyorum...kesinlikle ağlamamaya çalışıyorum annemin yanında...anlatıyorum birşeyler çiçeklerine su veriyorum...onlar bize hiç kıyamazlar bundan emin ol...ve asla kötü olmamızı istemezler....annemi üzmemek için iyi olmaya çalışıyorum yani gücümü ölmüş bile olsa annemden alıyorum....sende öyle yap arkadaşım...babanın mutlu olması için iyi ol....onu düşünerek iyi ol...o senin sadece iyiliğini istiyor arkasından ağlamanı veya hasta olmanı değil...orda üzülmesine izin verme....unutma nerde olursak olalım onlar mutluluğumuzu veya üzüntümüzü hisseder....babacığının yanına iyi olarak git her zaman.....bundan dolayıda onun mutlu olucağını yerleştir kafana....
dünya bu işte...birileri gidiyor birileri geliyor....