Dün akşam iş çıkışı erkek arkadaşımla buluştuk.Avm ye gittik benim ayakkabıya ihtiyacım vardı neyse onu aldık gezdik biraz.Sonra biyerde oturduk yemek yemek için.Ben montumu çıkardım oturdum.Gayet keyifliydik sonra bunun bianda suratı düştü,önündekilerle ilgilenmeye başladı,yüzüme bile bakmıyodu.Bende ne olduğunu anlamadım ben daha çok düşürdüm suratımı hiçbişey yiyemedim, kalkıp gitmememk için zor tuttum kendimi.Neyse kalktık ordan ben metroya binip gidicem eve dedim,oda olurmu öyle şey ben seni ne zaman yalnız gönderdim eve dedi iyi dedim bindik.Sonra açık açık konuşcam dedi o üstüne giydiğin ne allah aşkına sen sade bi kızsın hiç beğenmedim dedi.Bende bumuydu yemekte yüzüme bakmama nedenin dedim oda evet dedi.Bidaha bunu giymeni istemiyorum demen yeterliydi çocuk gibi surat asman hiç hoş olmadı dedim.Ya resmen giydiğim şeyden dolayı benden soğuyo şaka gibi.8 aydır giydiğim herşeyi beğendinde bikere beğenmedin diye böylemi olduk dedim, kapıyı öyle bi hızla çarptımki oh olsun.Eve gelip sinirimden ağladım normalde dengesiz biri demezdim ama gerçekten dengesizmiş.
evliligimde yasadigim seyler canlaniyo direkt gozumde..
