ay aklıma geldi benimde lise yıllarım o yaşlarda acımazsızlık bvar biraz bende onlardan kiloluydum biraz ha öyle çok değil ama mesela 40 bedendim işte öyle düşün ders çalışıyorum falan bende senin gibi bizim sınıftada öyle bir grup var işte bir ara bacaklarıma takmışlardı futbolcu bacağı gibi bacağı var diye birde erkeklerin yanında falan çok sinirlenmiş utanmıştım bende sonra takılmayacak insanlar olduğuna karar verdim ben sallamadıkça onları zamanla vazgeçtiler hatta bende onlara gülüp laf sokmaya başladım mesela evet futbolcu olsam iyi olurdu seninde kafan büyükmiş daha önce söyleyen oldu mu gibisi misillemelerle devam ederek liseyi bitirdim hatta o kadarki son senelerde erkekleri kendi tarafıma çekmiştim ben laf soktukça öyle yani hiç üzülme üzüldüğünü belli etme ama öyle altta da kalma geçiyor bunlar ya sen ideallerinden vazgeçme yeterMerhaba arkadaşlar o kadar çok üzgünüm ki şuan ağlayarak yazıyorum bu satırları yalvarıyorum beni rahatlatın.
Önceki konularımdan biliyorsunuzdur belki,ben küçük yaşta babamı kaybettim.Babam benim okumamı çok istediği için bende kendimi bildim bileli ders çalışırım.Bu sene lise 1'e geçtim ve gerçekten o kadar kötü zamanlar geçirdim ki ölmeyi bile istedim öyle söyleyeyim.
Sınıfta,sınıfı yöneten,resmen zorbalık yapan iğrenç bir kız grubu var.Ben bu tür haksızlıklara susamam,ama inanın sınıftakiler öyle çekiniyorlar ki eğer biri laf ederse hemen onu dışlayacaklar,eminim.
Benim ismimle dalga geçtiler bugün,dalga geçilecek bir isim değil.En önemlisi ben kendi ismimi seviyorum,hem güzel hem de herkeste bulunmadığı için hoşuma gidiyor.
Adımı bir şarkıya uyarlayıp,sınıfta söylediler bu bahsettiğim grup.Çevresindeki yalakalarda hemen güldü.Ben kızsam mı,umursamasam mı diye düşünemedim bile.Hiç birşey diyemedim,bu ismi bana babam koyduğu için konuşursam ağlayacaktım.
Zaten eve geldiğimden beri ağlıyorum,annem bilmiyor,bilirse üzülecek çünkü.Küçük bir kardeşim var birde abim var onlarında haberi yok.Hep kendi içimde yaşıyorum.
Okul veya sınıf değiştiremem,onları takmamam lazım nasıl başaracağım bunu?Ve en önemlisi,sevdiğim çocuk bütün bu olanları duydu,eminim şuan bana acıyordur.Ben ne yapabilirim?Lütfen yardım edin bana.
Benlede cok dalga gecerlerdi ufak tefek bir kiz cocuguydum ve hepsi benden buyuk gorunuyordu bazi sebeplerden kilo alamiyordum 36 kgdim ve adetimi bile 16 yasinda gordum arkadaslarim kisirmisin sen derlerdi. Inanirmisin bilmem ama bir anda degistim o aglayip uzulen ben bir anda musmutlu bir kiz cocuguna donustum niye mi onlari takmadim ve takmadikca kendilerine baska ugras buldular ellerini cektiler ne desem bos biliyorum ama ergenlik caglari hep boyle atlatiliyor sen ilk degilsin sonda olmicaksin. Baban sende psikolojik bir uzuntu uyandiriyor basin sagolsun. Onlari takmak yerine derslerine odaklan ve ilerde guzel bir kariyerin olsun babana layik bir evlat ol. SevgilerimleMerhaba arkadaşlar o kadar çok üzgünüm ki şuan ağlayarak yazıyorum bu satırları yalvarıyorum beni rahatlatın.
Önceki konularımdan biliyorsunuzdur belki,ben küçük yaşta babamı kaybettim.Babam benim okumamı çok istediği için bende kendimi bildim bileli ders çalışırım.Bu sene lise 1'e geçtim ve gerçekten o kadar kötü zamanlar geçirdim ki ölmeyi bile istedim öyle söyleyeyim.
Sınıfta,sınıfı yöneten,resmen zorbalık yapan iğrenç bir kız grubu var.Ben bu tür haksızlıklara susamam,ama inanın sınıftakiler öyle çekiniyorlar ki eğer biri laf ederse hemen onu dışlayacaklar,eminim.
Benim ismimle dalga geçtiler bugün,dalga geçilecek bir isim değil.En önemlisi ben kendi ismimi seviyorum,hem güzel hem de herkeste bulunmadığı için hoşuma gidiyor.
Adımı bir şarkıya uyarlayıp,sınıfta söylediler bu bahsettiğim grup.Çevresindeki yalakalarda hemen güldü.Ben kızsam mı,umursamasam mı diye düşünemedim bile.Hiç birşey diyemedim,bu ismi bana babam koyduğu için konuşursam ağlayacaktım.
Zaten eve geldiğimden beri ağlıyorum,annem bilmiyor,bilirse üzülecek çünkü.Küçük bir kardeşim var birde abim var onlarında haberi yok.Hep kendi içimde yaşıyorum.
Okul veya sınıf değiştiremem,onları takmamam lazım nasıl başaracağım bunu?Ve en önemlisi,sevdiğim çocuk bütün bu olanları duydu,eminim şuan bana acıyordur.Ben ne yapabilirim?Lütfen yardım edin bana.
Ayrıca çok tatlisin Virginia Woolf falan, söylemeden edemedim.Hepinize tek tek cevap yazmayı çok isterdim ancak o kadar çok yanıt gelmiş gibi hepsine geri dönüt yapmam oldukça zor
Yorumlarınız o kadar güzel ki,çok teşekkür ederim.Dünyada o kadar büyük sorunlar varken benim bu soruna takılmam en basitinden bencillik
Yaşım gereği biraz sorun yapıyorum ama sayenizde yarın çok daha güçlý olacağım.Bende kendime güleceğim ve onlara istediklerini vermeyeceğim.Çok teşekkür ederim hepinize,yarın neler olduğunu buraya yazarım
Merhaba arkadaşlar o kadar çok üzgünüm ki şuan ağlayarak yazıyorum bu satırları yalvarıyorum beni rahatlatın.
Önceki konularımdan biliyorsunuzdur belki,ben küçük yaşta babamı kaybettim.Babam benim okumamı çok istediği için bende kendimi bildim bileli ders çalışırım.Bu sene lise 1'e geçtim ve gerçekten o kadar kötü zamanlar geçirdim ki ölmeyi bile istedim öyle söyleyeyim.
Sınıfta,sınıfı yöneten,resmen zorbalık yapan iğrenç bir kız grubu var.Ben bu tür haksızlıklara susamam,ama inanın sınıftakiler öyle çekiniyorlar ki eğer biri laf ederse hemen onu dışlayacaklar,eminim.
Benim ismimle dalga geçtiler bugün,dalga geçilecek bir isim değil.En önemlisi ben kendi ismimi seviyorum,hem güzel hem de herkeste bulunmadığı için hoşuma gidiyor.
Adımı bir şarkıya uyarlayıp,sınıfta söylediler bu bahsettiğim grup.Çevresindeki yalakalarda hemen güldü.Ben kızsam mı,umursamasam mı diye düşünemedim bile.Hiç birşey diyemedim,bu ismi bana babam koyduğu için konuşursam ağlayacaktım.
Zaten eve geldiğimden beri ağlıyorum,annem bilmiyor,bilirse üzülecek çünkü.Küçük bir kardeşim var birde abim var onlarında haberi yok.Hep kendi içimde yaşıyorum.
Okul veya sınıf değiştiremem,onları takmamam lazım nasıl başaracağım bunu?Ve en önemlisi,sevdiğim çocuk bütün bu olanları duydu,eminim şuan bana acıyordur.Ben ne yapabilirim?Lütfen yardım edin bana.
Bunlar hep ergenlikten, şimdi sen büyüyorsun çocuktun genç oluyorsun böyle duygusal olman duygularının karışık olması çok normal , boşver dalga geçen geçsin , kimse sen izin vermediğin sürece seni üzemez ne kadar takarsan o kadar büyür önemseme biliyorum senin yaşlarında zor bu işler ama önemsememeye çalış en azındanMerhaba arkadaşlar o kadar çok üzgünüm ki şuan ağlayarak yazıyorum bu satırları yalvarıyorum beni rahatlatın.
Önceki konularımdan biliyorsunuzdur belki,ben küçük yaşta babamı kaybettim.Babam benim okumamı çok istediği için bende kendimi bildim bileli ders çalışırım.Bu sene lise 1'e geçtim ve gerçekten o kadar kötü zamanlar geçirdim ki ölmeyi bile istedim öyle söyleyeyim.
Sınıfta,sınıfı yöneten,resmen zorbalık yapan iğrenç bir kız grubu var.Ben bu tür haksızlıklara susamam,ama inanın sınıftakiler öyle çekiniyorlar ki eğer biri laf ederse hemen onu dışlayacaklar,eminim.
Benim ismimle dalga geçtiler bugün,dalga geçilecek bir isim değil.En önemlisi ben kendi ismimi seviyorum,hem güzel hem de herkeste bulunmadığı için hoşuma gidiyor.
Adımı bir şarkıya uyarlayıp,sınıfta söylediler bu bahsettiğim grup.Çevresindeki yalakalarda hemen güldü.Ben kızsam mı,umursamasam mı diye düşünemedim bile.Hiç birşey diyemedim,bu ismi bana babam koyduğu için konuşursam ağlayacaktım.
Zaten eve geldiğimden beri ağlıyorum,annem bilmiyor,bilirse üzülecek çünkü.Küçük bir kardeşim var birde abim var onlarında haberi yok.Hep kendi içimde yaşıyorum.
Okul veya sınıf değiştiremem,onları takmamam lazım nasıl başaracağım bunu?Ve en önemlisi,sevdiğim çocuk bütün bu olanları duydu,eminim şuan bana acıyordur.Ben ne yapabilirim?Lütfen yardım edin bana.
aynen bende cok merak ettim ozelden yaz istersen yaptiklarinin hepsi boş yılma sakın yoluna devam etİsmin ne ki çok merak ettim. Eğer bi mahsuru yoksa yazar mısın?
Ya ben sana kıyamam güzel kardeşim. En güzelini yapmış cevap vermemişsin. Seviyelerine inme. Ama zaten sonuçta ismini babanın koyduğunu bilmiyorlar. Sen de o sebeple ekstra üzülmüşsün belki başka bişeyinle dalga geçseler bu kadar üzmezdi seni.Merhaba arkadaşlar o kadar çok üzgünüm ki şuan ağlayarak yazıyorum bu satırları yalvarıyorum beni rahatlatın.
Önceki konularımdan biliyorsunuzdur belki,ben küçük yaşta babamı kaybettim.Babam benim okumamı çok istediği için bende kendimi bildim bileli ders çalışırım.Bu sene lise 1'e geçtim ve gerçekten o kadar kötü zamanlar geçirdim ki ölmeyi bile istedim öyle söyleyeyim.
Sınıfta,sınıfı yöneten,resmen zorbalık yapan iğrenç bir kız grubu var.Ben bu tür haksızlıklara susamam,ama inanın sınıftakiler öyle çekiniyorlar ki eğer biri laf ederse hemen onu dışlayacaklar,eminim.
Benim ismimle dalga geçtiler bugün,dalga geçilecek bir isim değil.En önemlisi ben kendi ismimi seviyorum,hem güzel hem de herkeste bulunmadığı için hoşuma gidiyor.
Adımı bir şarkıya uyarlayıp,sınıfta söylediler bu bahsettiğim grup.Çevresindeki yalakalarda hemen güldü.Ben kızsam mı,umursamasam mı diye düşünemedim bile.Hiç birşey diyemedim,bu ismi bana babam koyduğu için konuşursam ağlayacaktım.
Zaten eve geldiğimden beri ağlıyorum,annem bilmiyor,bilirse üzülecek çünkü.Küçük bir kardeşim var birde abim var onlarında haberi yok.Hep kendi içimde yaşıyorum.
Okul veya sınıf değiştiremem,onları takmamam lazım nasıl başaracağım bunu?Ve en önemlisi,sevdiğim çocuk bütün bu olanları duydu,eminim şuan bana acıyordur.Ben ne yapabilirim?Lütfen yardım edin bana.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?