- 4 Aralık 2012
- 14.266
- 10.145
Paylaşım faydalı fakat üzülerek belirtmeliyim ki bazı durumlarda bunların hiçbiri fayda getirmiyor. Kendi canını kurtarsan ailemden birine zarar verir mi endişesi yaşıyosun.
Mahkemenin 100 metre kararı da işe yaramıyor. Yarasaydı ben sokak ortasında yerlerde sürüklenmezdim. Uzun süre çarşaf giymek zorunda kalmazdım. Ne biliyim ya daha yazarken gözlerimi dolu dolu yapan bi yığın olay. Bireysel silahlanmaya çok da olumsuz bakamıyorum maalesef. Ben öleceğime bana saldıran ölsün.
Neyse geçti gitti. Allah kimseye yaşatmasın.
Her söylediğin kelimeye katiliyorum abla kendimi bildim bileli babam sürekli annemi doverdi cok zor gunlerimiz gecti bi yüzümüz gulse aksama mutlaka aglardik gülmeye bile koymazdi babam bizi istedigim.birseyi bile alamazdim.annemle babam ayrilsa ne olacakti annem bizleri babamA verecekti bu defada hem siddet hem.uvey anne olacakti şimdi de az cok eşimden görüyorum siddet ama mecburum abla o kadar caresizim ki insan bazi seyleri göz yumuyor ama cok istedikleri icin degil mecbur olduklari icin herkes şanslı dogmuyor ama kızlarımız cekmesin diye okusunlar hatta kizimida okutacam Allahin izniynen her zamanda arkasında duracam simdi ben bosanacam desem ilk basta annem der delirdinmi sen diye onun icin biz böyle gelmişiz boyle gideriz konu cok süper konu sahibinin yaşı kaç bilmiyorum cok olgun konusuyor burda kimse kimsenin yasadigini bilemez onun icin yadirgamak yerine yardımcı olmalim ki daha güçlü kadin olalimŞiddet ve hak etmek kelimelerini o kadar yan yana duydum ki anlatamam, çevremde eşinin şiddetine maruz kalmış arkadaşlarım, komşularım oldu.
İlk şiddetten sonrası artık normalleşmeye başlıyor ve bu normalleşme hak etti, hak ettim sözcükleriyle pekiştiriliyor.
Hak ettim çünkü eve geç kalmıştım, hak ettim çünkü eşime cevap verdim, hak ettim çünkü telefona geç cevap verdim gibi...
Şahit olduğum şiddet vakalarında ortak nokta önce kadının sözlü şiddete maruz kalması, sürekli bir aşağılama, beceriksizlikle suçlanma, kadın olamamakla suçlanma, sende kadın mısın, sen güzel misin, sen anne misin gibi suçlamalar ve tabii erkeğin kendiyle böbürlenmesi, ben olmasam seni kimse almazdı, ben olmasam ortada kalırsın, ben olmasam kimse yüzüne bakmaz.
Kadınlar bunu öyle bir kanıksıyor ki sonrasında gördükleri fiziksel şiddeti haklı çıkaracak bahaneler üretiyorlar kendilerine, bize garip geliyor belki ama bir o kadar da eşlerini seviyorlar.
Evliliklerin ilk yıllarındaki boşanmaların sebebi şiddet değilmiş gibi geliyor bana, etrafımda gördüğüm çoğu arkadaşım evliliklerinin ilk yıllarında şiddet görmelerine rağmen ayrılmadılar eşlerinden.
Kimi çocukları için, kimi maddi imkansızlıklar, kimi de şiddet görmesine rağmen eşini sevmeye devam ettiği için ayrılmadı.
Eh tabii bunda annelerinde rolü var, kızları şiddet gördüğünde bende babandan dayak yedim, evine bakıyor mu, gözü dışarda değilse, çocuklarına ve sana sahip çıkıyorsa katlanmalısın sözleriyle kızlarının yuvasını kurtarmak adına verdikleri nasihatlar baba ocağına dönüşü imkansız hale getiriyor.
Oysa şiddet asla hak edilmez, aradaki anlaşmazlıkların çözümü değildir asla.
Hepinizin bu konuya sahip çıkmasını ve şiddete dur demenizi istiyorum çünkü bugün size uygulanan şiddet yarın çocuklarınızı özgüvensiz, ruh sağlığı bozulmuş ve şiddeti normal hale getiren birer birey olmasına neden olacaktır.
Eş, anne-baba, sevgili, hatta çocuklarınızdan görebileceğiniz şiddete dur deyin.
Bazen bende şiddet gören bir kadın görünce hemen boşan diyorum, aslında mantıklı olanı bu ama işte ekonomik şartlar, kadınların kendi aileleri tarafından sahiplenmemesi, çocuklarım babasız mı büyüsün düşünceleri yüzünden boşanamadıklarını düşünemiyoruz, aslında senin ayrılıp kendi ayakları üstünde durabilmeni o kadar çok isterim ki lakin olmayacaksa da kızını okutma kararına saygıyla eğilirim.Her söylediğin kelimeye katiliyorum abla kendimi bildim bileli babam sürekli annemi doverdi cok zor gunlerimiz gecti bi yüzümüz gulse aksama mutlaka aglardik gülmeye bile koymazdi babam bizi istedigim.birseyi bile alamazdim.annemle babam ayrilsa ne olacakti annem bizleri babamA verecekti bu defada hem siddet hem.uvey anne olacakti şimdi de az cok eşimden görüyorum siddet ama mecburum abla o kadar caresizim ki insan bazi seyleri göz yumuyor ama cok istedikleri icin degil mecbur olduklari icin herkes şanslı dogmuyor ama kızlarımız cekmesin diye okusunlar hatta kizimida okutacam Allahin izniynen her zamanda arkasında duracam simdi ben bosanacam desem ilk basta annem der delirdinmi sen diye onun icin biz böyle gelmişiz boyle gideriz konu cok süper konu sahibinin yaşı kaç bilmiyorum cok olgun konusuyor burda kimse kimsenin yasadigini bilemez onun icin yadirgamak yerine yardımcı olmalim ki daha güçlü kadin olalim
Ins abla cok sagolBazen bende şiddet gören bir kadın görünce hemen boşan diyorum, aslında mantıklı olanı bu ama işte ekonomik şartlar, kadınların kendi aileleri tarafından sahiplenmemesi, çocuklarım babasız mı büyüsün düşünceleri yüzünden boşanamadıklarını düşünemiyoruz, aslında senin ayrılıp kendi ayakları üstünde durabilmeni o kadar çok isterim ki lakin olmayacaksa da kızını okutma kararına saygıyla eğilirim.
Ama elinde el işi yap, ama evde çocuk bak kızını mutlaka okut, okut ki mesleği olsun, okut ki ayakları yere sağlam bassın, eğitim ve maddi olanaklar şiddet görmeyi engellemiyor, ne okumuş maddi imkanları gayet yerinde kadınlar var şiddet gören fakat eğitim ve meslek sahibi olmak en azından yaşanılan şiddete dur diyebilme imkanı sağlıyor kadınlara.
Çok güçlü bir kadınsın, kendin gibi güçlü bir kız yetiştir, kimseye boyun eğmesin, kendini çok sevsin.
Cok kotu birşey tabiki esinizin siddet uygulamasi eger ailesini soyleseniz acaba değişen birşey olurmuİyi geceler bu konunun açılması maalesef ki Türk toplumunun kanayan bir yarası olarak çok yerinde olmuş . Daha geçen güne kadar sokak ortasında tekme tokat dayak yiyen bir kadın olarak eşimi sevdiğimı söylemek istemiyorum.kimsesiz olduğum için karnında bebeğiyle ortada kalan bir kadın olduğum için savasamiyorum...
bebeğinizi kimse sizden alamaz öncelikle..2.çocuğunuz üstelik de bu.2.evlilik bir de..19 yaşında çalışıp evladınızı kendiniz büyütmüşsünüz ipolis okuluna bile vermişsiniz..neden birilerine muhtaç olasanız ki? kendiniz çalışıp büyütürsünüz evladınızı..evde dayak yiyip aldatılmaktan daha mı zor sizce?SAMIRE TMV ailesi nasıl bir insan olduğunu biliyor bana yaptıklarının hepsini anlattım ama bizi dinlemiyor,elimizden birsey gelmiyor gibi şeyler söylüyorlar.bebeğe bakamazsan alırız senden ama bir daha goremezsin diyorlar..
adam boşanmak istiyorsa boşanın siz de..anne baba kahrı suratı çekmek,koca dayağından iyidir.Evet çok zor.asgari ücretle çalışıyorum özel sektörde oğlumun her hafta harcligini bile zor karşılıyorum.doğum izni nedeniyle maaş alamıyorum.bebeğimi terketmek veya da onlara vermek değil amacım.psikolojim yerle bir oldu.ne yapacağını bilmemek çok kötü.bende böyle bir insanla hayatımı devam ettirmek istemem elbette ki şu An odadan dışarı bile çıkamıyorum.hergün anlaşmalı bosanalim diye baskı yapıyor.beni herhangi bir sebeple arama veya mesaj atma diyor.evde tek basimayim sanci anında ne yapacağımı bilmiyorum