Çok sevindim allah bağışlasın. Benimde 2 yaşında bir kızım var , hemde ilk kuzumu kaybettiğim aynı gün dünyaya geldi, ne değişik bir tesadüf değil mi?Teşekkür ederim
Şimdi 2 aylık bir oğlum var Allah onun acısını göstermesin ama ilk gözağrımın yeri çok ayrı ve her zaman aklımda ama dönem dönem yokluğu çok ağır basıyor.
Dilerim sizde sağlıkla kavuşursunuz
bende yazdıklarınıza çok üzüldüm bebeğinin 5 gün yaşamasına, herşeye gözlerim doldu okurken her birinizin hikayesine hepsi ayrı acı ...mesela ben, iyi ki yenidoğan hemşiresi olmamışım, dayanamam.27+5te doğdu ama gelişimi çok çok geriydi malesef 1 kg olması gereken bebek 420 gram doğdu sadece. Sezeryandan önce son kontrolde doktor 480 gram ölçtü ama + - 70 gram oynar dedi. 500 doğar bence dedi. Ya eksi 70 çıkarsa dedim? Yok çıkmaz dedi. Meğer beni korkutmamak için söylememiş.
Sezeryandan sonra odaya getirdiler bütün ailem başımda ama ben hala baygınım, bebeği sormak istiyorum ama dilim bir türlü dönmüyor baygın olduğum için muhtemelen sadece ses çıkartabiliyordum. Aklım bebekte ama bir türlü soramıyorum çok zordu.. Sonra dr geldi o baygın halimle 420 gram lafını duydum. Allahım yaşamayacak dimi diye düşünmüştüm. Çok hayal kırıklığına uğramıştım.
Bazen kızıyorum doktora hani madem 400 gram, keşke almasaydı biraz daha bekletseydi boşuna beni sezeryan mı yaptı diye. Çünkü o güne kdr bütün doktorlar aldır, yaşamaz, 500 gram bile olmayan bir bebek için sezeryan olma diye uyarmıştı beni.
Ama o gün 27+5 olmuştum, gebelik zehirlenmesinden dolayı hastaneye yatmıştım ve o sırada 2 doz ciğer geliştirici olmuştum. Bebeğin nörolojik gelişimine katkısı olsn diye magnezyum fln verilmişti. Beyne giden kan akışı da bozulunca haklı olarak bu kadar uğraştık bu bebek için daha fazla tutmayalım alalım dedi adam da. Sonradan bana 500 gram olsa ne fark edecekti ki dedi. Recep Has bana 500 gram altı doğup yaşayan bebek literatürde bir kaç tane, yaşamayacak bebek için sezeryan olmak zorunda kalma demişti. Onun etkisiyle o 500 grama takmıştım. 420 gramlık bir bebekte 80 gram az bir rakam değil sonuçta. Ama Recep Has haklıymış hakikaten adam iyi biliyormuş bu işi.
Olan oldu işte ne diyelim, bu şekilde olması hayırmış demek ki.
Evet iyiki gitmişim.. Dokunmadığım için bile pişmanlık duyuyorm şuan görmesem nasıl hissederdim kimbilir..bende yazdıklarınıza çok üzüldüm bebeğinin 5 gün yaşamasına, herşeye gözlerim doldu okurken her birinizin hikayesine hepsi ayrı acı ...mesela ben, iyi ki yenidoğan hemşiresi olmamışım, dayanamam.
P Positivevibes yoğun bakımda bebeğini görmeye iyi ki gitmişsin arkadaşın iyi ki destek olmuş.o arkadaşın bence uzak görüşlü bir kız bebeğin hayattayken onu görmesen çok pişman olmaz mıydın şimdi..
bebişler bebişlersağlıklarıyla sevindiğimiz yokluğuyla acılara boğan anne olamayanların yürek acısı isteyene yokluğu hep acı veren yavrular
bende çok geç 40 yaşında anne olmayı aslında hakettiğimi düşünüp, 40 yaşından sonra aslında olamayacağını da anlayıp, bu sırat köprüsünde 44 yaşın başında anne olabilmiş biriyim.bebeğimi sağlık sıhhatle doğurdum. en büyük acı tabi ki evlat acısı yazdıklarınıza üzülsemde arada girip okuyorum bu duygunun çaresi de evladınıza kavuşmanız benim için en azından böyle.Allah bebeklerinize sağlıkla kavuştursun inşallah en kısa sürede bebeklerinizi kucağınıza almanızı dilerim.
senin bebeğini gördüğünde pek birşey hissetmemen doğal bir sey .zaten sürekli sorun duyduğunu okudum. böyle bir durumda bir moralsizlik var psikolojik olarak, duygularının karışık olması gayet normal ve ağır bir travma yaşadığın...
bende sorun yokken çünkü genetikten gelen sağlıklı embriyoydu.bebeğim doğunca özel hastanede medikalpark ankarada 5. gün kalp ultrasonuna bakılıyor işitme testi vs vs hemen kalp doktoru kalpte üfürme mi var birşey var sonra yok yok tamam normal olarak var,önemli değil deniyor. o anda bile 5 günlük evladına söylenene içi cız ediyor hayır birşeyi yok oğlumun diyor insan içinden.niye korkuturlarsa doktorlar illa biryerde bir korkutan çıkıyor.iyi birşey mi kötü birşey mi bilemedim. evladın o herşeyiyle kabulün ama psikoloji hemen çok farklı oluyor.
o yüzden yeni hamileliğinizde sıfırdan bir sayfa açıp hep iyi en iyiyi düşünerek stressiz perinatolog kontrolünde sağlıkla bebekleriniz kucağınıza alın en kısa sürede inşallah
Bana doktorum ağır kalp hastası beyni agir hasarlı kromozom bozukluğu var dedi bazen senin düşündüğün gibi duusnuyosun o aci cekicekti hastaydı diyorum ama bi yanim da ben onu pamuklara sarardim bakardım diyorumEvet iyiki gitmişim.. Dokunmadığım için bile pişmanlık duyuyorm şuan görmesem nasıl hissederdim kimbilir..
İnşallah dualarınız için amin çok teşekkürler.. Ne güzel size nasip olmuş anne olmak inşallah bize de kısmet olur sağlıkla kucağımıza almak. Tüp bebekle olunca o süreç iyice gözümde büyüyor açıkçası siz de tüp bebekle anne oldunuz sanırım? Benim de genetikten sağlıklı gelen embriyoydu=( Dr bana bebeğin sağlıklı ama şanssız bir bebek demişti, nedense bana kendisinin sağlıksız olmasından daha acı gelmişti bu. Evlat evet bizim her şeyiyle kabulümüz ama evladın sağlıksız olup hayatını hep doktorlarda, bakıma muhtaç geçirmek zorunda kalması da ayrı bir acı bana herkes bunu söylüyordu. Yani sen göğüs gerersin her şeye ama Allah korusun o yavrunun sürekli acı çekmesi ameliyatlar olması kendisi için ayrı bir zorluk olurdu. Neyse ki bebeğiniz sağlıklı Allah kimseye evladının kötü gününü göstermesin.
1 ay önce olmuş çok çok geçmiş olsun acınız çok tazeEvet iyiki gitmişim.. Dokunmadığım için bile pişmanlık duyuyorm şuan görmesem nasıl hissederdim kimbilir..
İnşallah dualarınız için amin çok teşekkürler.. Ne güzel size nasip olmuş anne olmak inşallah bize de kısmet olur sağlıkla kucağımıza almak. Tüp bebekle olunca o süreç iyice gözümde büyüyor açıkçası siz de tüp bebekle anne oldunuz sanırım? Benim de genetikten sağlıklı gelen embriyoydu=( Dr bana bebeğin sağlıklı ama şanssız bir bebek demişti, nedense bana kendisinin sağlıksız olmasından daha acı gelmişti bu. Evlat evet bizim her şeyiyle kabulümüz ama evladın sağlıksız olup hayatını hep doktorlarda, bakıma muhtaç geçirmek zorunda kalması da ayrı bir acı bana herkes bunu söylüyordu. Yani sen göğüs gerersin her şeye ama Allah korusun o yavrunun sürekli acı çekmesi ameliyatlar olması kendisi için ayrı bir zorluk olurdu. Neyse ki bebeğiniz sağlıklı Allah kimseye evladının kötü gününü göstermesin.
Benim bebeğim de kızdı canım hep de kız isterdim Allah bir daha verir inşallah sağlıkla bu seferBana doktorum ağır kalp hastası beyni agir hasarlı kromozom bozukluğu var dedi bazen senin düşündüğün gibi duusnuyosun o aci cekicekti hastaydı diyorum ama bi yanim da ben onu pamuklara sarardim bakardım diyorumRabbim verdi rabbim aldi elbet ama çok aci.. Kafam dağılsın diye dışarı çıkıyoruz eşimle kiz çocukları görüyorum içim cok tuhaf oluyo..
Amin amin canım... Henüz yeni tabi ama bana sanki aylar geçti gibi geliyor 1 ay sanki 6 ay gibi geldi günler geçmek bilmiyor=( Benim allaha şükür bir sorunum yok ama eşimde var bizde de.. Bakalım inşallah ben de bir dahakine çabuk sonuç alırım ben de ilk denemede hamile kalmıştım ama sorun eşimde olduğu için öncesinde 8 9 ay kürler fln denemiştik. Ama bir daha tedavi olacak olursam kesin kullanırım arı sütü..1 ay önce olmuş çok çok geçmiş olsun acınız çok tazegerçekten yazılan mesajlardan ne kadar hassas düşünen kadınlar olduğumuzu görüyorum.
dr un sözleri cidden çok üzücü sen çok haklısın bu düşüncede... bende olsam bebeğime çok üzülürdüm sözün bittiği yer .geçmiş mesajınıza baktım şimdi, önceden biraz okumuştum geçmiş mesajınızı hatırladım konuyu.ne denebilir ki acın çok taze önce acıyı yaşayıp ondan sonra yine ayağa kalkıp savaşacağına inan
benim hikayemde tüp bebekle uğraştım ama sonucu 1 yıl içinde aldım.yani emeklerimin karşılığını çok hızlı aldım.bu kader kısmet şans işi.ondan önce bazı ilaçları düzenli içtim hücre yenileyici birşeyler.bu forumla ilgisi olmadığı için o kısmı kısa kesiyorum
en çokda arı sütü sayesinde pıt diye sonuç aldım.sana da tavsiye ederim tabi hiç ihtiyacın yok 34 yaşındasın senin için tüp bebek çok rahat bir işlem.
bende sağlıklı evlat kısmında seninle aynı düşünüyorum.ancak bu konularda bir kadını kimse teselli edemez o sözlerin hepsi ayrı yara.
benim sağlıklı çok şükür ayrıca sana da katılıyorum bakıma muhtaç bir çocuğun ailesi her gün ağlıyor Allah şifa versin tüm hastalara dediğim gibi her söz bir tarafa çekilir bu konuda büyük konuşmak istemediğim için sadece tüm hasta çocuklara şifa diliyorum
İnş cnm sağlıkla kucağımıza alabilecegimiz evlatlar nasip etsin. Kizlarimiz abla olur ins en güzel zamanda.. Benim biraz sikintilarim var çikolata kistim var rahim hafif t seklinde ama 9.ayimizda gelmişti kızım cok şükür biraz takviye falan kullanmıştım.Benim bebeğim de kızdı canım hep de kız isterdim Allah bir daha verir inşallah sağlıkla bu sefer
Ne kadar oldu cnm meleğini kaybedeli? Basın sagolsun.. Bence eşinle paylaş yada mesleğine git iyi gelirKızlar bugün yine çookk kötü oldum... İş yerinde de bazı şeyler üst üste geldi. Ağlamaya oturdum. Kimseyle de dertleşemiyorum. Anneme gitsem üzülür, eşime gitsem üzülür.. Kardeşime gitsem erkek kardeşim ve 28 yaşında, bence beni tam anlayamıyor. Babama keşke gitsem ama işi başından aşkın tek derdi işi zaten pek benimle ilgilenmez biliyorum. Arkadaşlarım da çalışıyor şuan arasam kim gelicek ztn ki pek çoğuna kırgınım. Bir görümcem var konuşabildiğim beni anlayabileceğini düşündüğüm o da çalışıyor. Rahatsız etmek istemedim. Bir de eşimin arkadaşının eşi var yakınız ama yine de bilmiyorum napıyordur şuan bilemedim arayıp evine gitmek istemedim iş yerinden çıkmak da istemedim. İşten çıkıp mezarlığa mı gitsem diye de düşündüm ama kaldım böyle masamda oturup ağlıyorum sadece gizli gizli...
Aynı durumlardayiz ya ben de bugün işyerimde çok ağladim ufacik biseyden patlak verdi bide ağlıyorum diye ustune insanlarin akil vermesi daha da bunaltti.. her gun izin alip erken ciksam mezarliga mi gitsem diye düşünüyorum ama vesait yokKızlar bugün yine çookk kötü oldum... İş yerinde de bazı şeyler üst üste geldi. Ağlamaya oturdum. Kimseyle de dertleşemiyorum. Anneme gitsem üzülür, eşime gitsem üzülür.. Kardeşime gitsem erkek kardeşim ve 28 yaşında, bence beni tam anlayamıyor. Babama keşke gitsem ama işi başından aşkın tek derdi işi zaten pek benimle ilgilenmez biliyorum. Arkadaşlarım da çalışıyor şuan arasam kim gelicek ztn ki pek çoğuna kırgınım. Bir görümcem var konuşabildiğim beni anlayabileceğini düşündüğüm o da çalışıyor. Rahatsız etmek istemedim. Bir de eşimin arkadaşının eşi var yakınız ama yine de bilmiyorum napıyordur şuan bilemedim arayıp evine gitmek istemedim iş yerinden çıkmak da istemedim. İşten çıkıp mezarlığa mı gitsem diye de düşündüm ama kaldım böyle masamda oturup ağlıyorum sadece gizli gizli...
Hamileleri gördükçe kıskanıyorum sonra kıskandığımdan da utanıyorumkıskanmak da değil de özeniyorum daha çok. Ah bu zaman nasil geçecek sağlıklı geçsin inşallah benim psikolojim cok bozuldu kizlar. Cigerimdeki ateş sönmüyor boğazımda sürekli bir düğüm içimde ateş gibi bir sicaklik kalbimin yüreğimin orada. Yüreğim icime sigmiyor adeta. Covid testi bile yaptırdım bunlar hastalik belirtisi mi diye ama negatif çıktı. Ağır bi depresyon geçiriyorum bebeğimi kaybettikten sonra. Etkilerini artik fiziksel olarak yaşıyorum. Enerjik olmak istiyorum sesim mutlu çıksın istiyorum sesim bile kısık kısık çıkıyor daha yüksek sesle konusmak bile yoruyor beni yapamiyorum zaten. Çok fazla halsizim psikolojim gerçekten çok bozuldu toparlayamadim kendimi hayirlisiyla şu zamanlar bir geçse bebişlerimizi kucağımıza alsak da annelik duygularimi bastirabilsem. Ondan sonra sadece giden kizima yansam üzülsem. Ama simdi hem giden kizima hem anne olamadığıma herseyimizin yarim kaldigina üzülüyorum. Bebek sahibi olunca acimiz bitmeyecek sadece artik en azindan tek biseye uzulecegiz meleklerimize kavuşamadigimiza. Şuan tum kaygilar endiseler uzutuler üzerimizde bu yüzden beklemek bazen çok çok zorrrr offf
Allah yardımcın olsun kardeşim, bende 16 haftalık bebeğimi kaybettim. Kalbi çok hastaydı. Dilerim rabbim sağlıklı yavrular nasip eder bizlereBiraz bende anlatmak istiyorum. Bir hayli uzun olacak.
Eşimle ikimizde genç anne babayı çok istiyorduk. Forumdan doğru hamile kalmanın sandığımız kadar kolay bir şey olmadığını bildiğimden hiç korunmadık.
Olur mu olmaz mı stresinden dolayı (bir de neyi çok istersen onunla imtihan olurmuşsun) hamile kalamadım 1 sene boyunca.
Sonra tam vazgeçtim ki hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğim andan itibaren resmen anne olmuştum bile. Her türlü hayaller planlar her şey..
Binbir türlü pimpirikle 12. Haftaya geldim ama nasıl. 12 haftadan sonra artık gerçekten doğum yapacağıma ve bebek sahibi olacağıma inandım. Geriye tek korkum rahim ağzı yetmezliği olması kalmıştı.
Kontroller çok güzel gidiyordu ta ki 18. Haftaya gelene kadar.
Doktorum bebeğimin kalbinin sağda olduğunu söylemişti. Dünyam başıma yıkıldı ne düşüneceğimi bilemedim tek merak ettiğim Yaşar mıydı?
Hemen başka bir doktora gittik ki doktordan “bebeğin sapasağlam, diğer doktor yanılmış” lafını duyalım. Olmadı. Hatta daha kötüsü, keşke kalbi sağda olsaymış öyle yaşayanlar varmış (sonradan araştırdıkça öğrendim) dedirtti bana. Diyafram kasımız tam gelişmemiş bu yüzden mide yukarı çıkıp kalbi sağa itmiş. Yukarı çıkan organlar Sebebiyle ciğer gelişimi olamıyordu. Anne karnında sıkıntı yoktu çünkü oksijen almıyordu asıl macera doğum sonrasında olacaktı. Defalarca doktorlar kontroller.. Aldır yaşamaz dediler. 20 haftalık olmuştum o zamana. Nasıl kıyabilirdim? Hissediyordum hareketlerini , o minik kalbi atıyordu. Sonra benimle aynı şeyleri yaşayanlarla bir grup buldum yaşamaz dedikleri bebekleri yaşayan bir sürü anne vardı. Sonra inandım başarıcaz dedim çok zorlu psikolojik sürekli korku dolu ağlamalı bir hamilelik geçirdim. O hayal ettiğim her şeyin her biri tek tek uçtu gitti.. doğumumu bile Ankara’da yapmam gerekiyordu çünkü ihtiyaç duyulabilecek olan makina sadece Hacettepede vardı. Velhasıl kelam çok uzatmayayım. Doğum yaptım.. İlk 3 gün çok kritikti, bebeğim makinalara bağlıydı, her yeri delik delikti, göbek katateriyle besleniyordu. Gün sayıyordum ilk gün iyiydi, ikinci gün Görmeye gittiğimizde Parmak uçları mor mordu. Niye böyle dedim? Son ayarda oksijen verildiği halde satürasyon değeri 65 civarlarıymış oksijen yetmiyormuş. Ki 65 çok çok aşırı kötü bir değerdi. Oksijen yetmediğinden dolayı dışarıdan kirli temiz kanı ayıracak cihaza ihtiyaç vardı. Önce şah damarından denediler fakat yeni bir şok.. Sadece kalp sağda kalmakla kalmamış bir de ön yüzü sırta bakıyormuş, bu sebepten girmeye çalıştıkları damar bile tersmiş ve kalbinde kanama meydana getirmiş. O sırada minik kalbi bir kere durmuş ve tekrar hayata döndürülmüşAh benim meleğim.. Bunun üzerine acil bir şekilde, bebeğim küvezde; üzerinde bir sağlık personeli; küçük sağdaki kalbine kalp masajı yapılarak ameliyata alındı. Sadece makinanın çalışması için bile bilmem kaç ünite kan gerekiyordu. Sosyal medyayı seferber ettik oğlumuz için. O sırada meleğim ameliyata alındı bile. Ya şafi çeke çeke bekledim ama ruh gibiydim. Ecmo cihazının 3 tane riski vardı kanama yapması, pıhtı atması ve ölüm..
3 günlük bebeğim.. Minicik. Savunmasız benim yavrum. Açık kalp ameliyatına girdi. Fakat çıkamadı.. Bense sezaryen ağrımdan dolayı iç çeke çeke ağlayamadım bile.. Allahım herşey çok zor aşırı zor. Yaşasa şimdi 1,5 yaşında olacaktı güzel suratlı oğlum. Ama onun yerine bedeni toprak altında çürüdü. Hislerimi yaşadıklarımı anlatmam mümkün değil..
Hosgeldin cnm aramiza.. Benim kizim da 15 haftalikti.. Üzül ağla sakın içine atma bu süreçte seni anlayan sevdiklerinle paylas duygularını sadece çünkü malesef anlamıyor herkes.. Kac gün oldu peki? Ben kiz bebek görmeye dayanamıyorum 25 gün oldu hele ilk günler ağlıyodum hemen görünceKızlar 16 haftalık bebeğimi normal doğumla suni sanci ile kaybettim. Çok zordu. Kalbinde ciddi anomali vardı...herkes tutturmus bi üzülme diyor, elde mi üzülmemek. Kimseyle görüşmüyorum, bi süre kendimle kalmak istiyorum. sanki buraya yazınca rahatlıyorum O yüzden burdayım.. ne çok benim gibi kardeşlerim var yüreği yanan. ALLAH hepimizin yardımcısı olsun. Alanda allah verende...
Hosgeldin cnm aramiza.. Benim kizim da 15 haftalikti.. Üzül ağla sakın içine atma bu süreçte seni anlayan sevdiklerinle paylas duygularını sadece çünkü malesef anlamıyor herkes.. Kac gün oldu peki? Ben kiz bebek görmeye dayanamıyorum 25 gün oldu hele ilk günler ağlıyodum hemen görünce
Ah cnm ah ilk günler cok zor geçer şimdi hatırladım ilk günlerimipzt öğrendik, çarşamba kaybettim yavrumu. Daha 4 gün oldu canım, buralarda avutuyorum kendimi yoksa deli oluyorum evde. Bizi ancak bizler anlıyor.
Öyle tabi canim o daha zor. Ya tekmelerini hissetseydim ya daha da buyuseydi diyorum, ya doğup öyle kaybetseydim. Hepsi ayrı acı. Allah bizlerin yardımcısı olsun.Ah cnm ah ilk günler cok zor geçer şimdi hatırladım ilk günlerimitevekkül et Rabbime olur mu yiyecek içecek ekmeği yokmuş cennette şefaatçi olucak ins meleklerimiz bize..böyle düşünmek lazim yoksa gerçekten cok zor.. Ben ilk günler sadece kendim yaşadım sandım etrafımda cok yoktu burayı buldum ayni acıyı yasayanlar anca anlar dedigin gibi.. Bide eski sayfalara bakarsan 40 haftada kaybedenler var doğurup kaybeden son günlerinde kaybeden.. Onları düşününce biraz avutuyorum kendimi..
Aynen cnm ben iyi tarafından bakarak toparlamaya çalıştım. Agla ama tutma kendini benim ilk günler aglamadigim dk yoktu resmen simdi de hergün ağlıyorum ama ilk günler gibi degil.. Tevekkül ettim Rabbime baska care de yok malesef.. Dua etmek lazımÖyle tabi canim o daha zor. Ya tekmelerini hissetseydim ya daha da buyuseydi diyorum, ya doğup öyle kaybetseydim. Hepsi ayrı acı. Allah bizlerin yardımcısı olsun.
Evet her şey dua ile canim, rabbim hakkımızda hayırlısını versinAynen cnm ben iyi tarafından bakarak toparlamaya çalıştım. Agla ama tutma kendini benim ilk günler aglamadigim dk yoktu resmen simdi de hergün ağlıyorum ama ilk günler gibi degil.. Tevekkül ettim Rabbime baska care de yok malesef.. Dua etmek lazım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?