Amin
Gerçekten çok ama çok üzücü. Ben o gün ameliyat sonrası yatarken bildirim gelmiş olcak ki eşim uygulamaların hepsini silmiş hamilelikle ilgili olanları o yüzden sonradan yazılanları görmedim hiç allah ona da sabır versin haftaya ilk defa mezarına gidicem nasıl dayanıcam bilmiyorum ameliyathanede onu ilk ve son kez öptüm hala dudaklarımdan o mis gibi teninin yumuşaklığı gitmiyo sanki nereye baksam onu görüyorum o kadar da güzelmiş ki bazen normal doğum denemediğim için kendimi çok suçluyorum o zaman bekleme süresi daha kısa pluyomuş ikinci çocuk için. Ama o zaman da keşke sezaryen olsaydım hemen müdahale ettirseydim derdim ömür boyu vicdan azabı çekerdim sanırım
bi de kafası büyükmüş doktor sezaryen yerimi kestikten sonra ekstra eliyle biraz daha yırtmak zorunda kaldı kafası çıkmadığı için ve çıkarırken çok zorlandılar bütün kaburgalarıma bastırdılar normal doğum da zor olurdu belki
doktorum 6 ay süre vermisti cesaret edemedim ama bu ay düşünmeye basladik ve galiba ilk aydan melegim kardeşini gönderecek adetim 3 gün gecti ama test yapamadim bekliyorum biraz daha ve ruh halim hic iyi degil sevinc hüzün burukluk ...bebeğimi kaybettigimde günlerce hatta ilk 2 ay neredeyse hergün bu sayfalardaydim sonra eşimin falan ısrarıyla normale dönmeye çalıştım ama şimdi kendimi yine burda buldum çünkü beni ayni acıyı yasayandan başkası anlayamaz
