Ben de sen gibi uzuluyorum ve sanirim olumsuz etkilenip hamile kalamiyoruz oysa ki her seyi akisina biraksak belki olacak...Kızlar o kadar üzgünüm ki geçen yıl bebeğimi kaybettim iki aydır tekrar bir bebek düşünmeye başladık iki aydır da kimyasal olup gidiyor.. öğremdiğim anda yaşadığım umut ümit ve olmadığını öğrendiğim andaki hayal kırıklığı yorgun olan yüreğimi daha da burktu. İçimden katıla katıla ağlamak geliyor ben anne olamayacak mıyım? İğnemi oldum ilaçlrımı kullandım ne yapıcama artık daha bilmiyorum çokk ama çok üzgünüm
Canım üzülme olur inşallah allahın izni ile herşeyin vakti zamanı vardır. Rabbim bu mübarek cuma gününde senin ve tüm melek annelerinin duasını kabul etsin kucaklarını doldursun inşallah.Kızlar o kadar üzgünüm ki geçen yıl bebeğimi kaybettim iki aydır tekrar bir bebek düşünmeye başladık iki aydır da kimyasal olup gidiyor.. öğremdiğim anda yaşadığım umut ümit ve olmadığını öğrendiğim andaki hayal kırıklığı yorgun olan yüreğimi daha da burktu. İçimden katıla katıla ağlamak geliyor ben anne olamayacak mıyım? İğnemi oldum ilaçlrımı kullandım ne yapıcama artık daha bilmiyorum çokk ama çok üzgünüm
Canım lütfen stres yapma ben bebeğimi kaybettikten sonra menopoza girdim ve doktorlar artık mümkün değil dedi tüp bebek bile olmaz asla dediler.. Ve bak Rabbim ol dedi oldu hemde ikiz... Birini kaybetsemde.. Çok şükür biri benimle... Veren Rabbim sabırlı ol dua et anlıyorum seni imtihandan geçiyoruz biz kazanalım İnşallahKızlar o kadar üzgünüm ki geçen yıl bebeğimi kaybettim iki aydır tekrar bir bebek düşünmeye başladık iki aydır da kimyasal olup gidiyor.. öğremdiğim anda yaşadığım umut ümit ve olmadığını öğrendiğim andaki hayal kırıklığı yorgun olan yüreğimi daha da burktu. İçimden katıla katıla ağlamak geliyor ben anne olamayacak mıyım? İğnemi oldum ilaçlrımı kullandım ne yapıcama artık daha bilmiyorum çokk ama çok üzgünüm
öncelikle başın sağolsunMerhaba arkadaşlar. Öncelikle Allahim hepimize sabir versin. Ben de 27 haftalik bebeğimi kaybedeli 2 ay oldu. Kaybettiğimi öğrenmeden 3 gün önce rutin kontrolümde hiçbir sorun yoktu. 3 gün sonra bebeğim hareket etmediği için dr a gittiğimde kalbinin durduğunu öğrendim. Yaşadığım acı tarif edilmez ve hiç azalmıyor. Yapılabilecek bütün testler neredeyse yapıldı ve preeklampsi geçirdiğim ve ölüm sebebinin bu olduğu söylendi bir prof. Tarafından. Bu ilk gebeliğimdi. Merak ettiğim preeklempsi sebebi ile bebeğini kaybedip tekrar bu sorunla kayıp yaşayanlar ya da bebeğini sağlıkla kucağına alan arkadaşlar var mı? Oglumun acısı asla geçmeyecek ama bir kardeşi olsun istiyorum. Allah hepimizin gönlüne göre versin inşallah.
Ben o ortamlara artik girmemeye calisiyorum.hamile olan dogum yapan.darilsinda istemiyorum bahanelerle gecistiriyorum hep.ama halden anlamayan dostlarim varmis.bu yuzden silen küsen o kadar kotu oldumki.evladini gormeye gitmemisim mevludune katilmamisim.ben kucagima dogumdan beri bebek almamisim sadece bi kere gittim ondada kucagima hemen bebegi koydular o kadar kotu hissettimki kendimi.kucagim dolsun avutayim gibi hissettim.aciyipta kucagima koymuslar gibi. O gunden beri kucagima almak istemiyorum o ortamlarada girmiyorum gitsem sevmesem olmaz ayip olur cunku .ben bu kadar ince dusunuyorken benm yasadiklarima ragmen kimsenin dusunmeyisi.hayat devam ediyormus diyor bana.evet ediyor ama nasili var bunun senin kucaginda evladin var benim yok.neyseki benim icin hayirsiz dostlar varmis hayatimda iyi ki cikti.
Cok sevindim hamile oldugunu ogrenince.Rabbim hayirla saglikli bir sekilde kucagina almayi nasip etsin sorunsuz hamilelik yasarsin insallah.bana da umut oldun.4 aydir korunmayi biraktik ama olmadi.korunmayi biraktigimizdan beri gecikiyorum her ay.hamilelik vardir diye umunlaniyorum olmuyo.9 ay olcak dogum yapali.doktor bi sorun yok dedi.cok istedigimden gecikiyormusum stres yapipMerhaba arkadaşlar bugun doktorum dediki biz 1 yıl deriz hasta tedbirli olsun diye ama aramızda 5 6 ay yeterli diye konuşuyoruz dedi.. Sezeryan olup yavrusunu kaybeden arkadaşlar bu soruyo çok sorduk birbirimize.. Çok şükür şuan ben bebek bekliyorum.. Rabbim inşallah hepinize nasip etsin.... Kan sulandirici coraspin progestan başlandı hemen kalıtsal trambofoli olduğu için Rabbim aynı imtihanı vermesin inşallah
Ben de ayni seyleri yasadimBen o ortamlara artik girmemeye calisiyorum.hamile olan dogum yapan.darilsinda istemiyorum bahanelerle gecistiriyorum hep.ama halden anlamayan dostlarim varmis.bu yuzden silen küsen o kadar kotu oldumki.evladini gormeye gitmemisim mevludune katilmamisim.ben kucagima dogumdan beri bebek almamisim sadece bi kere gittim ondada kucagima hemen bebegi koydular o kadar kotu hissettimki kendimi.kucagim dolsun avutayim gibi hissettim.aciyipta kucagima koymuslar gibi. O gunden beri kucagima almak istemiyorum o ortamlarada girmiyorum gitsem sevmesem olmaz ayip olur cunku .ben bu kadar ince dusunuyorken benm yasadiklarima ragmen kimsenin dusunmeyisi.hayat devam ediyormus diyor bana.evet ediyor ama nasili var bunun senin kucaginda evladin var benim yok.neyseki benim icin hayirsiz dostlar varmis hayatimda iyi ki cikti.
Hepimizin duygularina tercuman olmussun. Zaman iyilestiriyor ama unutturmuyor. Yazdiklarinizda tek takildigim konu mezarina gitmeme konusu oldu. Mezara cok giden yavrusunu cok dusunuyor anlamina gelmiyor. 7 ay oldu ben yavrumu topraga vereli 2 kere gidebildim. Yapamiyorum. Herkes yasını farklı yasar. Allahim butun ailelere sabir versin.Ben de ayni seyleri yasadim
bebegimi kaybetmistim dort ay olmustu kaybedeli eltim oruc acmaya cagirdi evine gittigimizde yegeni yeni dogum yapmisti ve yirmi gunluk bebegi ile oradaydilar... o anki esimin oglumun ve benim duygularim tarif edilemezdi... o bebegi gozumuzun icine baka baka sevdiler optuler kokladilar... bir ara artik kendimi unutmustum esime baktim kucuk mahzun bir cocuk gibiydi... hani iki cocuktan birinin bisikleti vardir biner oynar digeri oturur mahzun uzgun o bisikleti olan cocuga bakar ya uzun uzun iste benim esim de o durumdaydi... oglum o aksam bir dakika gozlerini benden ayirmadi her dakika baktigimda gozleri ustumdeydi guclu ol anne sakin aglama der gibiydi butun aksam goz goze bakistik oglumla...eltimin istedigi psikolojik olarak beni daha da cokertmekti sanirim ama guclu durdum umursamadim bile... kendi bu durumdan hayli rahatsiz oldu davranislarindan da hissettirdi uzun uzun mutfak kulisleri yaptilar ablasiyla kaynanamla vsvs... her seyi anladim da kaynanami anlamamistim kaybettigim tek benim evladim degildi kendi oglunun da yavrusuydu hemde ilk yavrusunu kaybetti esim - benim ilk evliligimden onsekiz yasinda bir oglum var - ... evimize geldik....
uzun sure kendimize gelemedik nasil insanlar bu kadar dusuncesiz olabilirlerdi ki...
ama rabbime havale ettim hepsini...
sonra esim annesine soylemis siz nasil insanlarsiniz boyle bir seyi neden yaptiniz diye annesinin lafi ise komik
benim aklima dahi gelmedi... oysaki o da torununu kaybetmisti....
bazen konu geciyor oglum diyorum şoyle yapiyordu boyle yapiyordu bana tutuyor senin oglun kim diyor sanki yavrum hic olmamis gibi yanimizda kendi kardesi var o diyorki kaybettigi oglundan bahsediyor diyor kayinvalide anlamiyor ... eltim dahil kucuk koylu kurnazlari isine geleni yapmakta cok ustalar ama oyle insanlara prim verirseniz caninizi yakarlar ... vermeyin... caniniz yansa da acinizi orda degil evinizde yasayin...
Oyle gucluyum ki herkesin yaninda taşim ama aslinda yuregimde yanginlar var cigerim gitti...
bizi bizden baska kimseler anlayamaz kardesim ben oyle insanlar taniyorum ki bir bebegin ölümünde sevinilecek yer arayacak kadar hem de....
Öyle insanlardan uzak durmak en guzeli ...
biz bugunu ve yasadigimiz dunyayi bilebiliriz ebedi dunyayi bilemeyiz onu ancak ve ancak rabbim bilir... belki de yavrularimiz kucaklarimizda ebedi evlat sevgisi ile ödüllendirilecegiz iste o vakit herkes te bize imrenecek bizden kacacak belki de...
Bizim imtihanimiz da buymus kardesim hamdü senalar olsun...
insanlardan kacamayiz kardesim kim ne yaparsa yapsin kendine yapar ....
biz sabir hirkamiz ustumuzde yavrularimiza yakisir anneler olmak durumundayiz... bende cok benzetmeler yapiyordum biraktim evladim yasasaydi bugun on aylik olacakti... ama yasamiyor ve 39 haftalik kaldi... mezarinda yatan yavrumun beden elbisesi kendi cennet bahcelerinde kimi zaman bir cennet kuşu kimi zaman bir balık...
o baska alemlerin masal kuşu artik gitti gelmez uçtu konmaz...
Biz canliyiz kardesim o kadar uzuntulu zamanlarimizda dahi karnimiz acıkınca yemek yiyoruz su iciyoruz... yemesen nereye kadar yemeyeceksin ki...
esimin ablasinin 27 yasinda yegeni öldü bir ay olmadi... ve babasi o kadar cigeri yanmasina ragmen ve belcikadan gelmelerine ragmen mezarina cok gitmedi neden diye sordugumuzda onlar ölü biz canliyiz her daim gidimez rahatsiz edilmez dedi... oysaki ben gece gunduz sekiz ay mezarliktan gelmedim...
rabbim insana oyle bir yetenek vermis ki o da unutmak... eger unutmak gibi bir sey olmasa o acı hep ayni kalsa insan yasayamaz...
rabbim ayaklarimizi aldi ama kim diyebilir ki kanat vermeyecek...
ben hep kendimden kötü durumdaki anneleri gozönüne aliyorum @bilgesultan03 gibi... rabbim yardimcisi olsun insallah... bir de iki kere uc kere bebekleri ölen anneler var bu klupte kendi derdimi unutuyorum onlari okudukca...
Butun melek annelerine sabir ve bassagligi diliyorum tekrar...
Elbette cok mezara giden yavrusunu seviyorda gitmeyen sevmiyor gibi bir anlama gelmesin hic alakasi yok insanlarin mesafesi uzak olabilir gitme imkani olmayabilir... benim ki sadece evlerde duramiyordum oglumun yanina gidince rahatliyordum evde olsem duramiyordum... herkesin aciyi alisi da yasayisi da farklidir kardesim ornrk verdim bir baba dusunun 27 sene evladini gormus sevmis buyutmus ta belcikadan geldiler evlatlarini defnettiler ve on bes gun kalip gittiler tekrar ama o baba uzak bir memlekete gidecegini bildigi halde evladinin mezarina cok gitmedi cok gitmek ölüyü rahatsiz etmek dedi... ici yana yana...Hepimizin duygularina tercuman olmussun. Zaman iyilestiriyor ama unutturmuyor. Yazdiklarinizda tek takildigim konu mezarina gitmeme konusu oldu. Mezara cok giden yavrusunu cok dusunuyor anlamina gelmiyor. 7 ay oldu ben yavrumu topraga vereli 2 kere gidebildim. Yapamiyorum. Herkes yasını farklı yasar. Allahim butun ailelere sabir versin.
Agzına saglık okurken kendim yazmışım gibi geldi hepimizin hisleri düşünceleri aynı 7 ay bitti içim yanıyo yaşadıklarımı biran olsun unutmuyorum çok zor rabnim kimseyi evlt acısıyla sınamasın hepimizn kıcagını doldursun inşallah kızıma melegime kardeş istiyorum ama beklemedeyim doktorum izin vermiyo birbirimize dua etmekten sabır dilekmekten başka yapıcak bişeyimz yok kiBen de ayni seyleri yasadim
bebegimi kaybetmistim dort ay olmustu kaybedeli eltim oruc acmaya cagirdi evine gittigimizde yegeni yeni dogum yapmisti ve yirmi gunluk bebegi ile oradaydilar... o anki esimin oglumun ve benim duygularim tarif edilemezdi... o bebegi gozumuzun icine baka baka sevdiler optuler kokladilar... bir ara artik kendimi unutmustum esime baktim kucuk mahzun bir cocuk gibiydi... hani iki cocuktan birinin bisikleti vardir biner oynar digeri oturur mahzun uzgun o bisikleti olan cocuga bakar ya uzun uzun iste benim esim de o durumdaydi... oglum o aksam bir dakika gozlerini benden ayirmadi her dakika baktigimda gozleri ustumdeydi guclu ol anne sakin aglama der gibiydi butun aksam goz goze bakistik oglumla...eltimin istedigi psikolojik olarak beni daha da cokertmekti sanirim ama guclu durdum umursamadim bile... kendi bu durumdan hayli rahatsiz oldu davranislarindan da hissettirdi uzun uzun mutfak kulisleri yaptilar ablasiyla kaynanamla vsvs... her seyi anladim da kaynanami anlamamistim kaybettigim tek benim evladim degildi kendi oglunun da yavrusuydu hemde ilk yavrusunu kaybetti esim - benim ilk evliligimden onsekiz yasinda bir oglum var - ... evimize geldik....
uzun sure kendimize gelemedik nasil insanlar bu kadar dusuncesiz olabilirlerdi ki...
ama rabbime havale ettim hepsini...
sonra esim annesine soylemis siz nasil insanlarsiniz boyle bir seyi neden yaptiniz diye annesinin lafi ise komik
benim aklima dahi gelmedi... oysaki o da torununu kaybetmisti....
bazen konu geciyor oglum diyorum şoyle yapiyordu boyle yapiyordu bana tutuyor senin oglun kim diyor sanki yavrum hic olmamis gibi yanimizda kendi kardesi var o diyorki kaybettigi oglundan bahsediyor diyor kayinvalide anlamiyor ... eltim dahil kucuk koylu kurnazlari isine geleni yapmakta cok ustalar ama oyle insanlara prim verirseniz caninizi yakarlar ... vermeyin... caniniz yansa da acinizi orda degil evinizde yasayin...
Oyle gucluyum ki herkesin yaninda taşim ama aslinda yuregimde yanginlar var cigerim gitti...
bizi bizden baska kimseler anlayamaz kardesim ben oyle insanlar taniyorum ki bir bebegin ölümünde sevinilecek yer arayacak kadar hem de....
Öyle insanlardan uzak durmak en guzeli ...
biz bugunu ve yasadigimiz dunyayi bilebiliriz ebedi dunyayi bilemeyiz onu ancak ve ancak rabbim bilir... belki de yavrularimiz kucaklarimizda ebedi evlat sevgisi ile ödüllendirilecegiz iste o vakit herkes te bize imrenecek bizden kacacak belki de...
Bizim imtihanimiz da buymus kardesim hamdü senalar olsun...
insanlardan kacamayiz kardesim kim ne yaparsa yapsin kendine yapar ....
biz sabir hirkamiz ustumuzde yavrularimiza yakisir anneler olmak durumundayiz... bende cok benzetmeler yapiyordum biraktim evladim yasasaydi bugun on aylik olacakti... ama yasamiyor ve 39 haftalik kaldi... mezarinda yatan yavrumun beden elbisesi kendi cennet bahcelerinde kimi zaman bir cennet kuşu kimi zaman bir balık...
o baska alemlerin masal kuşu artik gitti gelmez uçtu konmaz...
Biz canliyiz kardesim o kadar uzuntulu zamanlarimizda dahi karnimiz acıkınca yemek yiyoruz su iciyoruz... yemesen nereye kadar yemeyeceksin ki...
esimin ablasinin 27 yasinda yegeni öldü bir ay olmadi... ve babasi o kadar cigeri yanmasina ragmen ve belcikadan gelmelerine ragmen mezarina cok gitmedi neden diye sordugumuzda onlar ölü biz canliyiz her daim gidimez rahatsiz edilmez dedi... oysaki ben gece gunduz sekiz ay mezarliktan gelmedim...
rabbim insana oyle bir yetenek vermis ki o da unutmak... eger unutmak gibi bir sey olmasa o acı hep ayni kalsa insan yasayamaz...
rabbim ayaklarimizi aldi ama kim diyebilir ki kanat vermeyecek...
ben hep kendimden kötü durumdaki anneleri gozönüne aliyorum @bilgesultan03 gibi... rabbim yardimcisi olsun insallah... bir de iki kere uc kere bebekleri ölen anneler var bu klupte kendi derdimi unutuyorum onlari okudukca...
Butun melek annelerine sabir ve bassagligi diliyorum tekrar...
Sagolun sizin de basiniz sagolsun insallah rabbim tez zamanda mucizenizo gondersin size ve isteyen bizim gibi herkeslere....Agzına saglık okurken kendim yazmışım gibi geldi hepimizin hisleri düşünceleri aynı 7 ay bitti içim yanıyo yaşadıklarımı biran olsun unutmuyorum çok zor rabnim kimseyi evlt acısıyla sınamasın hepimizn kıcagını doldursun inşallah kızıma melegime kardeş istiyorum ama beklemedeyim doktorum izin vermiyo birbirimize dua etmekten sabır dilekmekten başka yapıcak bişeyimz yok ki
Hepimizin hissetikleri yasadiklari ayni.her birinizin yazdiklari icimdeki aciyla ayni.insallah hepimizin sevincide beraber olur.Ben de ayni seyleri yasadim
bebegimi kaybetmistim dort ay olmustu kaybedeli eltim oruc acmaya cagirdi evine gittigimizde yegeni yeni dogum yapmisti ve yirmi gunluk bebegi ile oradaydilar... o anki esimin oglumun ve benim duygularim tarif edilemezdi... o bebegi gozumuzun icine baka baka sevdiler optuler kokladilar... bir ara artik kendimi unutmustum esime baktim kucuk mahzun bir cocuk gibiydi... hani iki cocuktan birinin bisikleti vardir biner oynar digeri oturur mahzun uzgun o bisikleti olan cocuga bakar ya uzun uzun iste benim esim de o durumdaydi... oglum o aksam bir dakika gozlerini benden ayirmadi her dakika baktigimda gozleri ustumdeydi guclu ol anne sakin aglama der gibiydi butun aksam goz goze bakistik oglumla...eltimin istedigi psikolojik olarak beni daha da cokertmekti sanirim ama guclu durdum umursamadim bile... kendi bu durumdan hayli rahatsiz oldu davranislarindan da hissettirdi uzun uzun mutfak kulisleri yaptilar ablasiyla kaynanamla vsvs... her seyi anladim da kaynanami anlamamistim kaybettigim tek benim evladim degildi kendi oglunun da yavrusuydu hemde ilk yavrusunu kaybetti esim - benim ilk evliligimden onsekiz yasinda bir oglum var - ... evimize geldik....
uzun sure kendimize gelemedik nasil insanlar bu kadar dusuncesiz olabilirlerdi ki...
ama rabbime havale ettim hepsini...
sonra esim annesine soylemis siz nasil insanlarsiniz boyle bir seyi neden yaptiniz diye annesinin lafi ise komik
benim aklima dahi gelmedi... oysaki o da torununu kaybetmisti....
bazen konu geciyor oglum diyorum şoyle yapiyordu boyle yapiyordu bana tutuyor senin oglun kim diyor sanki yavrum hic olmamis gibi yanimizda kendi kardesi var o diyorki kaybettigi oglundan bahsediyor diyor kayinvalide anlamiyor ... eltim dahil kucuk koylu kurnazlari isine geleni yapmakta cok ustalar ama oyle insanlara prim verirseniz caninizi yakarlar ... vermeyin... caniniz yansa da acinizi orda degil evinizde yasayin...
Oyle gucluyum ki herkesin yaninda taşim ama aslinda yuregimde yanginlar var cigerim gitti...
bizi bizden baska kimseler anlayamaz kardesim ben oyle insanlar taniyorum ki bir bebegin ölümünde sevinilecek yer arayacak kadar hem de....
Öyle insanlardan uzak durmak en guzeli ...
biz bugunu ve yasadigimiz dunyayi bilebiliriz ebedi dunyayi bilemeyiz onu ancak ve ancak rabbim bilir... belki de yavrularimiz kucaklarimizda ebedi evlat sevgisi ile ödüllendirilecegiz iste o vakit herkes te bize imrenecek bizden kacacak belki de...
Bizim imtihanimiz da buymus kardesim hamdü senalar olsun...
insanlardan kacamayiz kardesim kim ne yaparsa yapsin kendine yapar ....
biz sabir hirkamiz ustumuzde yavrularimiza yakisir anneler olmak durumundayiz... bende cok benzetmeler yapiyordum biraktim evladim yasasaydi bugun on aylik olacakti... ama yasamiyor ve 39 haftalik kaldi... mezarinda yatan yavrumun beden elbisesi kendi cennet bahcelerinde kimi zaman bir cennet kuşu kimi zaman bir balık...
o baska alemlerin masal kuşu artik gitti gelmez uçtu konmaz...
Biz canliyiz kardesim o kadar uzuntulu zamanlarimizda dahi karnimiz acıkınca yemek yiyoruz su iciyoruz... yemesen nereye kadar yemeyeceksin ki...
esimin ablasinin 27 yasinda yegeni öldü bir ay olmadi... ve babasi o kadar cigeri yanmasina ragmen ve belcikadan gelmelerine ragmen mezarina cok gitmedi neden diye sordugumuzda onlar ölü biz canliyiz her daim gidimez rahatsiz edilmez dedi... oysaki ben gece gunduz sekiz ay mezarliktan gelmedim...
rabbim insana oyle bir yetenek vermis ki o da unutmak... eger unutmak gibi bir sey olmasa o acı hep ayni kalsa insan yasayamaz...
rabbim ayaklarimizi aldi ama kim diyebilir ki kanat vermeyecek...
ben hep kendimden kötü durumdaki anneleri gozönüne aliyorum @bilgesultan03 gibi... rabbim yardimcisi olsun insallah... bir de iki kere uc kere bebekleri ölen anneler var bu klupte kendi derdimi unutuyorum onlari okudukca...
Butun melek annelerine sabir ve bassagligi diliyorum tekrar...
İnşallah kardeşim INSALLAH...Hepimizin hissetikleri yasadiklari ayni.her birinizin yazdiklari icimdeki aciyla ayni.insallah hepimizin sevincide beraber olur.
Merhaba kizlar. Burada herkes bebegini kaybettigi icin buraya sorma geregi duydum. 3ay once bende bebegimi kaybettim. Bugun tahlil sonucu cikmis onu almaya geldik uni. Hastanesine ve burada bize tekrar gebe kaldiginda 2.ayda arayip perinatologlara muayene icin gelmen gerek dediler. Riskli gebelik olarak belli aylarda takip edilecekmisim. Sizede boyle birsey denildimi?
Her ne kadar yavrum yanımda olsa da şuan buraya girmekten alamıyrum kendimi evlatsız geçen bir yıl çok üzülüyrum acaba Poyraz Alim abisine benziyor mu ? oğlum çok acı çektimi can verirken ? şimdi olsa yürürmüudü poyrazımı sewdiğim kadar onuda seweröiydim acaba poyrazı çok seviyrm diye kızıyor mu bana sonra durup şükrediyorum Allahım bi yılı evlatsız sınadı bi yılı ewlatla sınıyor ayık ol şükret sew poyrazını sewki yiğidinde sevinsin gülki oda gülsün öyle güzel kıyafetler giyindir ki oda giyinsin yinede çok çok şükür yarabbi sen evladını kaybedenlere en kısa zamanda yeni ewlat nasip eyle Sonuç - aglamakla geçen bir yıl şimdi de gülücüklerle geçen bi yıl Yiğit Efem kalbimde Poyraz Alim kucağımda
Canım çok üzüldüm başın sağolsun Rabbim sabır versin evt dediğin gibi bizi ancak biz anlarız doğmadı diye adamdan saymıyor insanlar. İlk bebeğin miydi? Sebebini söyledimi drun?Insan kendisiyle aynı acıyı yaşamış birilerini bulmak istiyormuş. Agactan düşeni ağaçtan düşer anlarmis çünkü. Çünkü diğerlerine göre karnındaki bebeği kaybetmek yaşayan bebeğini kaybetmek gibi olmazmış. 12 ağustosta kaybettim dünyalar güzelimı. Hiç bir sorun yoktu. 7 ağustosta muayeneye gittim ultrasona nst ye girdim her şey normaldi. 21 ağustosa gün verdi doğuma. 12 ağustos sabahı bir acıyla uyandım. Hastaneye gittim. Bebegimin kalbi durmuş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?