Amin canım benim inşallah. Zaten Rabbim böyle bir mükafatı kalbi kötü olan birine vermez ki. Biz farkında değiliz aslında ama o kadar şanslıyız ki... Çok sevdiğim bir ablam bebeğimi kaybettiğimde bana demişti ki " Sen o kadar şanslısın ki Yasemin, farkında değilsin. Rabbimin çok sevdiği bir kuluymuşsun sen. Herkese nasip olmaz böyle bir evlat" demişti. O acımla çok kızmıştım içimden ona. Düşünsene bizlerin melekleri var. Pür ü pak cennet kuşları var. Ahirette elimizden tutup cennete götürecekler bizi ve ebediyete dek birlikte olacağız meleklerimizle. Bundan daha güzel bir şey olabilir mi bir anne için. Evladıyla sonsuza dek birlikte olabilmek... Rabbim böyle bir şeyi kalbi kara olan bir insana nasip eder mi? Ya da kötü olan bir anneye? Bizler meleklerimizin iyiliği için her şeyi yapmış olan anneleriz. Buradaki bir çok anneyle özelden de konuşuyorum ve gerçekten hepsi de o kadar iyi, o kadar iyi yürekli insanlar ki... Rabbim sevdiği kuluna bu dünyada çektirirmiş ki yanına tertemiz gelsin diye. Peygamber Efendimiz ki Onun en sevdiği. O bile neler yaşamış, neler çekmiş... Evlat acısını kaç kere tatmış... Böyle düşünmek lazım, yoksa insan başka türlü avunamıyor...