Başın sağ olsun canım. Rabbim tekrarını yaşatmasın hiç birimize... Kızın çok savaşmış annesi sizinle kalabilmek için... Rabbim ahirette kavuştursun meleklerimize inşallah. Ben de 11 ay önce 36 haftalık hamileyken oğlumun kalbi durduğu için kaybettim. Preeklampsi geçirmişim, Dr.um fark etmemiş. Doğumdan sonra yaptırdığım testler sonucunda kan pıhtılaşması hastası olduğum ortaya çıktı. Benim de Mustafam çok hareketliydi 34.haftaya kadar, kımıl kımıl balık gibiydi... Hiç bir problemimiz yoktu... Sonra hareketleri azalmaya başladı Dr. normal son haftalarda yeri daralıyor azalır dedi. Bebeğimi kaybetmeden 3 gün önce de bebeğimin hareketlerini hissetmiyorum diye kontrol zamanım gelmemesine rağmen Dr.a gittim. NST'ye sokup, ultrasonla bakıp her şey normal deyip gönderdi. Oysa ki normal değilmiş, oğlum yeterli beslenemiyormuş ve sonradan da preeklampsi ile de savaşmak zorunda kalmış meleğim. Çok uğraşmış bana tutunmak için ama olmamış. Dr. anlamamış problem olduğunu, oğlumun içeride yaşam savaşı verdiğini...
Ben babama çok düşkünümdür. Hep derdim babamı kaybetsem dayanamam herhalde, Rabbim bana onun acısını göstermesin diye. Ama başa gelince insan evlat acısına bile katlanıyormuş, ona bile dayanıyormuş... 11 ay oldu yangınım hala aynı... Sadece alışıyorsun bu acıyla yaşamaya o kadar. Ama acı hep aynı yerde öylece duruyor...
Çok şükür Rabbim oğlumun kardeşini gönderdi bana. O saracak inşallah yaralarımı. Bir oğlum daha olacak kısmetse. Ne tesadüf arkadaşım ben de kasım annesi olacağım inşallah... Kasım anneleri arasında erken doğum yapan 2 arkadaşım daha var, inşallah onların bebekleri tutunur hayata...
Rabbim sana sabır versin. Dayanamıyorum diye çok ağladım, çok feryat ettim. Allah'ım sabır ver diye günlerce çok ağladım. Şükür veriyor yaradan sabrını. Sen de Rabbin'den sabır iste. Bize tek yardım olabilecek olan O... Bir de sana tavsiyem psikolojik destek al, gerçekten çok iyi geliyor... Ben destek aldım. Kabullenmeni ve bu şekilde yaşamanı kolaylaştırıyor...