Cuma sezaryenim var Allah nasip eserse

spinal olacak ama aşırı panik bir insanım. Doktor genel vermemekte ısrarcı süreçte fenalaşırsan bakarız diyor. Şimdiden gerilmeye başladım. Bazıları uyuşmadım diyor, bazısı sadece his vardı acı yoktu diyor, bazısı tek hissettiğim çekiştirmelerdi diyor bazısı da hiçbir şey anlamamış. Midesi bulanıp tansiyonu düşenler de var.
Öncesinde ne yapmam gerekli ? Hoşaf içmeye birkaç gün öncesinden başlasam süt ve bağırsaklar için bir faydası olur mu ?
Süt de hemen gelmiyormuş sezaryende. Nasıl hızlandırabilirim süreci ?
Bir de gaz çıkışının daha kolay olması için bol yürümem mi gerekiyor ve en önemlisi ilk kalkış gerçekten çok ağrılı mı

Tecrübeli arkadaşlarım deneyimlerinizi karıştırsanız sevinirim
cağnım hemen harika yorumlar yazayım sana. yazdıklarımın eksiği vardır fazlası yoktur. 2021 yılı sonunda kızımı ters olduğu için sezaryenle doğurdum. ve hastaneye geç gittiğim için doğum başlamak üzereydi, 20 dk içinde beni sezaryene aldılar. hiçbir ön hazırlığım yoktu benim de hastanenin de. genel anestezi mi spinal mi diye kimse sormadı vallahi. belime bi iğne yapıp beni 20 dk içinde ameliyathaneye indirdiler. iğne yapıldıktan sonra karnıma batikon gibi bi şey sürdüler, dedim ki ee ben bunu hissediyorum, herhalde daha uyuşmadım, sakın başlamayın. sonra doktor herhalde bıçakla dokundu, acı var mı dedi yok dedim. yani dokunmayı hissediyorsun ama hiiiç acı yok sıfır. ve zaten ameliyat yerini görmüyorsun. ameliyatın bebeği alana kadarki kısmı çok kısa sürüyor, sonra bebeği sana verdikleri için diğer aşamaları unutuyosun:) sen gözün yaşlı bebeğini severken doktor seni dikmiş ve yollamış oluyor.
ayağa kalkma herkeste aynı değildir, ben direkt kalkabildim, 64 kilo idim doğuma gittiğimde, boyum 1.64, çok şişmemiştim, belki bundandır. biraz da naz yapmayı bırakmak gerek o aşamada, ilk ayağa kalkmayı bi halledersen sonrası çok kolay olur inşallah.
ben uyuşukluk geçtikten sonra hiç ağrı kesici alma ihtiyacı hissetmedim, almadım da yani.
bebeği emzirirken, ha diye yatıp kalkarken, hapşururken dikişler acıdı ama, hepsi o. bebeğimi hep kendim bezledim değiştirdim, yatağından aldım süt verdim geri yatırdım. duşumu kendim güzelce aldım, bebeğimi yıkadım. hastanede 1 gece kaldım, eve gelince yemeğe hep mutfağa gittim, hiç yatağa yemek istemedim. hastanede de 6 saat sonra kalk demişlerdi, 6 saat sonra gidip odanın oturma grubunda meyvesuyu içmiştim, yani yatakta kalmamaya çalışıp. bir de başkalarında duymadığım bi şey, benim karnıma bi ağırlık koymuşlardı, 6 saat boyunca o kalmıştı.
yani ne sezaryen öcü canavar, ne sonrasında perişan oluyorsun. tabi aksi örnekler de olduğu kesin, ama kötüye kendimiz alıştırmaya gerek de yok, iyi örnekler de var.
ibretlik bi hikaye benim sezaryenim, nerde bi fırsat bulsam anlatırım


