Sevilmeme ve Değersizlik Hissi

B

bayangamzeli

Üye
Kayıtlı Üye
29 Mayıs 2023
108
28
13
25
güzelliklerim bir derdim var.konuşamama takıntım var kendimi sosyal ortamlarda hiç rahat hissedemiyorum sanki zorla konusuyormusum gibi yoruluyorum psikolojik olarak değersiz olduğumu düşünüyorum sıkıcı olduğumu düşünüyorum telefonum çaldı annem yanımda annemin yanında telefonu açamıyorum gidiyorum başka odaya herkes çok rahatken ben ailemin yanında bile rahat değilim annem beni çok eleştirir bir şeye kızsın ağzına geleni söyler takma kafana demeyin çözüm bu değil herkes hakkımda kötü düşünüyor gibi geliyor. Bir işe gireyim 2 gün zor duruyorum korkakligimi belli etmek istemiyorum ama herkes anlıyor insanların dedikleri bana çok yabancı geliyo sosyal hayatım çalışma hayatım komple bitti hep evde durmak istiyorum hiç bir yerde güvende hissetmiyorum özel psikaytriye 3 ay gitmiştim ilaç verdi 8 ay kullanabildim sonra devlet psikyatrisine ilaç verdi paxeraya devam ne olacak ölene kadar insanlarla konusamadan calisamadan evde mi olcem napcam yardım yardım çok kötüyüm bayram geliyor teyzemlere bile gidemiyorum sosyal fobi mi bu ne doktor da teşhis koymadı direkt ilacı yazdı aile için de de niye bu kadar çekingenlik oluyor hiç rahat nefes alamıyorum
 
Bunları buraya yazabildiyseniz eğer tanımadığınız kişilerle ilişki kurabiliyor, içinizi açabiliyorsunuz demektir. Aklıma şu geldi; bazı oyunlar iletişim kurmalı oluyor yazma olsun konuşma olsun. O tür oyunlar oynamaya başlasanız belki bir faydası olabilir diye düşünüyorum.

Bir de şöyle düşünün, hepimizin bir beyni ve bir ağzı var. Kimisi bunları hayırlı güzel şeylere kullanır kimisi kötü. Bizi birbirinizden ayıran sadece budur. Onlar sizden daha iyi daha mükemmel daha kusursuz değil. Bilginizi, deneyimlerinizi kullanıp onlardan çok daha iyi olabilirsiniz. Belli ki kalbiniz onlardan güzel
 
Gokcesag .!.:
Tüm cevaplar burada saklı
Genişletmek için tıkla...
Doğru diyorsun canım annemin böyle bir karakterinin olması beni çok etkiledi. Ama insanları değiştiremiyoruz malesef olan bana oldu yani bir şeye sinirlenir acısını benden çıkarır. 23 yaşına geldim hiç değişmedi. Tamam karnım tok, giyeceğim bir sürü kıyafetin var ama sevgi olarak çok aç kaldım sevilmeye muhtacım
 
Tanımadığım kişilere derdimi anlayabiliyorum beni elestireceklerini düşünmüyorum benim sorunum yakinlarimla başıma böyle bir şey geldi psikolojim bozuk herkes söylenecek ne kadar kötü eleştiriler varsa onları söylediler dalga geçtiler hep sayılacak biri değilim ona çok üzülüyorum akrabalarım hep dalga geçti.. üzerine gideyim dedim korkularim hala aynı daha da arttı bu ara sanki dünyadan koptum karakterimi yok oldu
 
İlaç vermişler ya ; senin tanin ne ?
Neyin varmış kuzum senin ?
Tedaviye cevap vermedin mi hiç ?
Küçük de olsa bir Düzelme yok mu ?
Eğer yoksa psikiyatrist nasil açıklıyor bu durumu ?
 
Yetiştiğiniz ortamın sizi bu hale getirdiğini düşünüyorum, zaten annenin tavrını yazmışsınız çok üzücü. Psikolojik desteğe devam etmelisin boyut olarak ileri ,sadece belli ortamlarda olsa aşılabilir ama hiçbir ortamda kendinizi gerçekleştiremiyorsunuz, desteksiz olmaz
 
Öncelikle psikiyatri size nasıl birşey söylemedi,neye göre ne ilacı veriyor o zaman.

Başka bir psikiyatriye gidin devlette de olsa bu durum tüm hayatımı etkiliyor deyin, psikolog yönlendirmesi yapacaktır.İlaç+ terapi ile düzelir.

Annenin tavırları büyüme evrenden beri böyleyse çok normal yaşadıkların.

Biz tanı koyamayız sosyal fobi,kaygı, sosyal anksiyete bozukluğu olabilir ama bunun çözümü psikiyatri+psikolog tedavisinde.

Utangaçlık ve Sosyal Kaygı çalışma kitabı = Martin M.Antony-Dr.Richard P.Swinson
Korkuları aşmak için kanıtlanmış teknikler içeriyor.

Kitabı da okumanı tavsiye ederim.
Lütfen erteleme kendini.
 

Belki siz de onların sizinle eleştirdiği dalga geçtiği konuları dalgaya vursanız? "Aa ben de aynı fikirdeyim kendimle ilgili napcaz şimdi" gibi gibi... Dalga geçilen konuyu da bilemiyorum tabi ama bu bazen işe yarıyor.

Ayrıca gerçekten bu hayata geldiysek, yaşıyorsak istediğimiz gibi yaşama özgürlüğümüz var. Yarın nefes alacak mıyız o bile belli değilken size yorum yapan insanları duymayın. Ağzı olan konuşmaya her zaman devam edecek. Siz mükemmel olsanız da sizi eleştirecekler. Değişiminiz bile onlara batacak, yetmeyecek. Ay sinir oldum yaa tanımadığım insanlara
 
SayYouLoveMe .!.:
İlaç vermişler ya ; senin tanin ne ?
Neyin varmış kuzum senin ?
Tedaviye cevap vermedin mi hiç ?
Küçük de olsa bir Düzelme yok mu ?
Eğer yoksa psikiyatrist nasil açıklıyor bu durumu ?
Genişletmek için tıkla...
Özele gittiğim de yarım bırakmak zorunda kaldım iyi gelmedi baştan zaten sosyal fobi olduğunu düşünüyorum 2 sene önce gittiğim özel psikiyatri anksiyete bozukluğu demişti ama bende Sosyal fonunun tüm belirtileri var. Küçükte olsa düzelme var eskiden hiç evden cikamiyodum şimdi çıkıyorum ama binbir kaygiyla, korkuyla devlet psikiyatrisine gidiyorum ama ben toplumda heyecan duyuyorum diyorum pek ayrıntılı anlatamıyorum yanında sekreteri de var
 
Canım keşke o kadar rahat olsam rahatsızlığımdan dolayı ben başka bir şeye gülseler bile o kadar rahatsız oluyorum ki adım atamıyorum bir kere yani konuşacak bir şey de gelmiyor aklıma her gün konuştuğum en fazla 100 - 150 kısa kelime cumledir algilarimda bozuldu insanların dediklerini anlamıyorum birde üstüne ne diyecegimi düşünüyorum sürekli , salak gibi oldum
 
Sekteri varsa ne olacak ?
Bu şekilde duzelemezsin.
Yahu millete ne olduğunu tam olarak anlatamazsan nasıl şifa bulacaksın.
Senin Google'ı iki tarayıp bende sosyal fobi varmış demen yetmez.
Teşhisi kendimiz koyacaksak dermanı da kendimiz buluruz illa ki..
Ayrıca ;
Karşındaki kişiyi eksik bilgilendirirsen sana nasıl yardimci olacaklar ?
Burada hata tamamen senin bence
 
Devlet psikiyatrisine gidiyorum ilaç kullanıyorum derdimi çokta iyi anlatamıyorum yani gittiğime ilacimi yazdirdigima sukrediyorum sosyal fobinin en yaygın hali herhalde insan annesine rahat bir iletişim kuramaz mi yahu. Çok doğru diyorsunuz ama maddi sebeplerden dolayı özel psikiyatriye psikologa gidemiyorum
 
Tavsiyelerinii dikkate alacağım çok teşekkür ederim Allah razı olsun
 
İşte hastaligim herkes ne diyecek diye sürekli düşündürüyor engel olamıyorum
 
Bence sorun sende değil çevrende . Ben ilaç kullansam ve bana böyle tepki verseler ben de yanlarına gitmek istemem ve yanlarında kendimi rahat hissetmem açıkçası. Kendine bu konuda yüklenme onlar tarafından anlaşılmadıgın için kendini onlara yakın görmemen gayet normal. Arkadaşların fln var mı vakit geçirip kafanı dağıtabileceğin ?
 
2 tane var onlar da kişilik olarak çok soğuk insanlar, annem ailem kendilerine bakmıyorlar ki hep sorun bende geçen gün cafede oturuyoruz annemle bisiklet sürüyor benim yaslarimda tahminen sen bisiklet suremezsin dimi arabalari görünce yolun ortasında bisikleti bırakıp kacardim dedi nasıl üzüldüm canimin içi anlatamam ve o günden önce de bir yere gitmemiz gerekti heyecan yaptım hastalandım kurdeşen çıktı her yerimde ona rağmen dalga geçiyor ben beceriksiz değilim sosyal Fobim var
 
bayangamzeli .!.:
Tavsiyelerinii dikkate alacağım çok teşekkür ederim Allah razı olsun
Genişletmek için tıkla...

Lütfen psikiyatri doktorunuza psikolog yönlendirmesi istiyorum mutlaka de.
Devlette psikiyatri de çok kısa kalıyorsun istesen de zaten uzun uzun anlatamazsın, psikolog ile 10-12 günde bir sıra geliyor ama uzun uzun konuşup ve muhakkak asla bir şey saklamadan anlatmalısın içindeki her şeyi.
İlk seans beklentini karşılamaz ama ilerledikçe değişeceksin ve sıkıntının çevrende olduğunu göreceksin.
Böyle bir çevrede yaşadıkların çok normal ama asla atlatılmayacak şeyler değil.
İstersen herşeyi başarırsın,yeter ki iste
 
Bisiklet sürmekte ne var ki annen çok abartmış herkes sürer. Sürekli hiçbir şey yapamazsın demesi seni çok olumsuz etkiliyor bence .
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Muhafazakar eş ailesi ve mecburiyetler
9 10 11
Yorumlar
201
Görüntüleme
8K
SusartikLayla
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…