Sevgilisinden Ayrılanlar Kulübü

birini almaya çalıştım hayatıma onu unutmaak için
yaralıydım ..
ama hayatıma sokmaya çalıştığım kişide yaralıydı ve
o kendini çok koruyordur ..
sonra bi anda o çıktı karşıma ..
olmayacak birşeydi
kabul olmayacak dua
3 hafta sonunda yollarımızı ayırdım
ben mazoşist değildim ..
okanı unutayım derken kendimi dipsiz bir kuyuya atamazdım ..
kararımı verip söyledim ..

doğru olanı yaptım ..

peki neden kendimi yalnız ve değersiz hissediyorum !

Kesinlikle doğru olanı yapmışsın.vereliniortak
Bu yalnızlık ve değersiz hissetme hali geçici bir durumdur bence.
 
doğrular çok canımı yakıyor mafoldumben
yoruldum sanırsam

Yaaa amaaa senin de uzun zaman geçmemiş miydi üstünden?kafamçokkarıştı
Çok üzülüyorum böyle şeyler duyunca. Daha ne kadar üzüleceksin ki? Biraz da olumlu tarafından bakmaya çalışsan ne güzel olur. Bu meseleler bir boşluk yaratıyor hayatımızda ama uğraşacak başka şeyler de var. Artık böyle devam etme tospaaa..benneyaptımki
 
Yaaa amaaa senin de uzun zaman geçmemiş miydi üstünden?kafamçokkarıştı
Çok üzülüyorum böyle şeyler duyunca. Daha ne kadar üzüleceksin ki? Biraz da olumlu tarafından bakmaya çalışsan ne güzel olur. Bu meseleler bir boşluk yaratıyor hayatımızda ama uğraşacak başka şeyler de var. Artık böyle devam etme tospaaa..benneyaptımki

5 ay oldu ..
sanırım içine düştüğüm boşluk bocalatıyor beni
hayatımın diğer alanlarında da sorunlar var ..
okan çok aklıma gelmiyor artık
 
Son
Şimdi benden çok uzakta ..
Aşık olduğum şehirde ..
Aşık olduğum bedeninle ..
Hangi kadına sunuyorsun aşkını ?
Ben sevgili ..
Sadece misafir ediyorum bedenleri ..
Her seferinde aldatıyorum seni ..
Tenimde ki kokunu siliyorum ..
Ve gittiğinden beri ..
Celladımı bekliyorum..





Sen ..
Seni seven yüreğin intiharına sebep veren kişisin ..
En büyük mağlubiyetim ..
En büyük acımsın ..
Gidişinle , Azraille randevulaşmama sebep olansın ..
Varlığınla ödüllendirip, yokluğunda öldürensin.
 
tembel tospa bence sen şair olmalıymışsın=) cok ciddiyim bayıldım devamını bekliyorumm baylırım şiire zten:nazar:
 
3 ay nedir ki zaten. Daha çoookk erken.benneyaptımki
Sabırlı olmaya çalış. Geçiyor.:delphin:

4 ay biticek Daha da şiddetlendi acım Artık hayal bile görüyorum Yüzünü hissettim ellerimde o derece Bu kez hepsinden farklıydı senağlama
 
4 ay biticek Daha da şiddetlendi acım Artık hayal bile görüyorum Yüzünü hissettim ellerimde o derece Bu kez hepsinden farklıydı senağlama

Benim de 10 ay bitecek ama hala ara ara çok kötü oluyorum. Böyle şeylerin yaşanması normal. Ben anca 8 ay sonunda daha iyi olabildim. Zamanla azalacak acın, şu anda inanılası bir durum gibi gözükmese de..
 
Uzun zaman geçmiş tam 460 gün olmuş bugün saydım..Arkadaşlar unutmak kelimesinin anlamını açıklamak istiyorum.Evet bu kadar zaman sonra ağlamıyorsunuz her an düşünmek gibi bir arızada kalmıyor.Hatta onu düşünmeden (düşünmek derken sadece ismini anmak bile kapsama giriyor) uzun zamanlar geçebiliyor.
Bazen çok canlı rüyalarla hayatınızı aniden altüst eden kavuslar yan etkiler olarak kalıyor.Bu rüyalarda değişen tek şey artık rahat rahat karşınızdaki kişiye bağırıp çağırabilmeniz.Ben hala ondan haberler alıyorum, inkar edemem bu haberler beni üzüyor çünkü ondan nefret etsemde içimdeki bazı şeyleri artık bir isim veremediğim duygular hala tükenmedi.Ama umudu öldürdüm.Geri dönüşü zaten mümkün değil.
ışin garip tarafı şu an içinde bulunduğu ya da beraber yaşadığı kızın durumunu benim hiç bir zaman kabul etmeyeceğim davranışlar içinde olması.Benim ailemin kuralları ona hep fazla gelmişti eve giriş çıkış saatimin olması gibi; ailen uygun değil demişti.O zaman buna çok üzülmüştüm ama şimdi gördükçe yaşantısını gerçekten o kızın durumunda olmak istemezdim diyorum kendime.Ben kaldıramazdım.Burda yazmıyorum olanları ama o kıza acıyorum.
Ailede bazı kişilerden kabul görmemek ya da kendi söylediği yalanlardan dolayı insanların yüzüne bakamamak, istenmediğini hissetmek ya da en önemlisi hep birinin gölgesinde kalacak olmak bence taşınabilir bir yük değil. Bu da onun tercihi...
Hayat tercihlerle dolu ve biz istemediğimiz bir tercihi kabul edenleriz.
Şimdi hayatıma gelince işim var işimde mutluyum.Evet bir erkek arkadaşım yok.Adaylar olmuyor mu diceksiniz oluyor.Ve ben çok çaba gösteriyorum sevmek için.ışte benim için işin en kötü tarafı bu, sevememek...Yeniden sevemiyorum.Umarım bu duygumu değiştirecek biriyle karşılaşırım...
 
Ben sevebilirim gayet..Her şeye de açığım ama hoşlandığım herifler öyle ulaşılmaz görünümde ve havalılar ki çoookkk zorrr.. Offff yaniii oooff.f..
 
ayrılık...

insanın ruhundan çok şey götürüyor.
bir yandan da çok şey kazandırıyor insana:
daha güçlü oluyorsun her şeyden önce.
ve hayatı, ve erkekleri, ve kendini daha iyi tanıyorsun.

sorunsa şu...

kendini hayatı ve onları daha iyi tanıdıkça daha mutlu olabiliyor musun?
ben olamadım.
kafam daha da karıştı.
daha da yalnızlaştım.
ve mutluluğu hissedemez oldum.

ne yapmalı Allah'ım, ne yapmalı?
nasıl çıkmalı bu işin içinden?
 
Uzun zaman geçmiş tam 460 gün olmuş bugün saydım..Arkadaşlar unutmak kelimesinin anlamını açıklamak istiyorum.Evet bu kadar zaman sonra ağlamıyorsunuz her an düşünmek gibi bir arızada kalmıyor.Hatta onu düşünmeden (düşünmek derken sadece ismini anmak bile kapsama giriyor) uzun zamanlar geçebiliyor.
Bazen çok canlı rüyalarla hayatınızı aniden altüst eden kavuslar yan etkiler olarak kalıyor.Bu rüyalarda değişen tek şey artık rahat rahat karşınızdaki kişiye bağırıp çağırabilmeniz.Ben hala ondan haberler alıyorum, inkar edemem bu haberler beni üzüyor çünkü ondan nefret etsemde içimdeki bazı şeyleri artık bir isim veremediğim duygular hala tükenmedi.Ama umudu öldürdüm.Geri dönüşü zaten mümkün değil.
İşin garip tarafı şu an içinde bulunduğu ya da beraber yaşadığı kızın durumunu benim hiç bir zaman kabul etmeyeceğim davranışlar içinde olması.Benim ailemin kuralları ona hep fazla gelmişti eve giriş çıkış saatimin olması gibi; ailen uygun değil demişti.O zaman buna çok üzülmüştüm ama şimdi gördükçe yaşantısını gerçekten o kızın durumunda olmak istemezdim diyorum kendime.Ben kaldıramazdım.Burda yazmıyorum olanları ama o kıza acıyorum.
Ailede bazı kişilerden kabul görmemek ya da kendi söylediği yalanlardan dolayı insanların yüzüne bakamamak, istenmediğini hissetmek ya da en önemlisi hep birinin gölgesinde kalacak olmak bence taşınabilir bir yük değil. Bu da onun tercihi...
Hayat tercihlerle dolu ve biz istemediğimiz bir tercihi kabul edenleriz.
Şimdi hayatıma gelince işim var işimde mutluyum.Evet bir erkek arkadaşım yok.Adaylar olmuyor mu diceksiniz oluyor.Ve ben çok çaba gösteriyorum sevmek için.İşte benim için işin en kötü tarafı bu, sevememek...Yeniden sevemiyorum.Umarım bu duygumu değiştirecek biriyle karşılaşırım...

hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız katılıyorum sana tatlım vereliniortak
 
ayrılık...

insanın ruhundan çok şey götürüyor.
bir yandan da çok şey kazandırıyor insana:
daha güçlü oluyorsun her şeyden önce.
ve hayatı, ve erkekleri, ve kendini daha iyi tanıyorsun.

sorunsa şu...

kendini hayatı ve onları daha iyi tanıdıkça daha mutlu olabiliyor musun?
ben olamadım.
kafam daha da karıştı.
daha da yalnızlaştım.
ve mutluluğu hissedemez oldum.

ne yapmalı Allah'ım, ne yapmalı?
nasıl çıkmalı bu işin içinden?

evet...ben bu ayrılık olduğundan beri hergün gün boyu bunları düşünüyorum...
güvenmemek öyle kazındı ki ruhuma...
insan nasıl mutlu olur bu halde
neyin anlamı kalır ki...
 
Back