En son 26 Nisanda yazmışım buraya zaman ne kadar çabuk geçmiş. Bugün 2 eylül ve bizim 205 günümüz olmuş bile. Yani 6 ay geçmiş çoktan. Gerçekten inanılmaz zaman geçiyor. Özlüyoruz birbirimizi ama hiçbir değişiklik olmadı hayatlarımızda hala aynıyız. Umarım böyle devam ederiz.
Belki size moral olur diye yazayım dedim.
Biz tanıştığımızda reşit bile değildik, sevgili olduk. Uzaktan uzağa o imkansızlıklarla yeri geldi 18 ay birbirimizi göremedik.
Tutunduk. Aramızdaki kültür farkı yüzünden aileler başta olmak üzere herkes karşı çıktı. Her şey yıllarca gürültü patırtı halinde oldu ve asla kimse ılımlı olmadı.
9 yılın sonunda babamın restine rest çektim. Niyetimi anlayınca kabul etti.
Evlendik, bu hafta 3 yıl dolacak. Şu anda 1 yaşındaki oğlum uyumamak için direniyor ve ben sinirleniyorum.
Sayenizde anılarım canlandı. O zaman bunlar bizim için ne büyük dertlerdi. Çok şükür atlattık.
Rabbim size de bu günleri görmeyi nasip etsin inşallah. Tez zamanda kavuştursun. Zaten şafak çok az kalmış