Sevgilimi kaybettim hayata nasıl devam edebileceğimi bilmiyorum...

Merhaba herkese... Ne yapacağımı bilemediğim için buraya yazmaya karar verdim amacım biraz içimi dökmek. Sevgilim ve ben lise yıllarında tanışmıştık, benim bir üst sınıfımdaydı. Anlatması çok zor ama birbirimize deliler gibi aşık olmuştuk... Sonra ben üniversite ikinci sınıftayken ailelerimizi tanıştırmıştık.

Çok iyi bir insandı gerçekten onun kadar muhteşem erkek bu dünyaya gelmemiş gibi hissederdim hep. 7 ay önce bir trafik kazasında kaybettim onu... Mahvoldum, yıkıldım... Sanki elimden her şeyimi tek çırpıda almışlar gibiydi. Yanımdayken belki fark edemiyordum ama aslında hayatımın her yerindeymiş. Arkadaşımmış, sırdayımmış, yeri geldiğinde ailemmiş bile... Şu an odamda dahi baktığım her yerde ondan bir parça görüyorum. Onunla aldığımız şeyler, hediyeleri, fotoğrafları... Onu unutmak istemiyorum o benim her konuda ilkimdi. Keşke mutlu bir sonla bitebilseydi aşkımız.

Çok özlüyorum... Her geçen gün acılarımın azalması gerekirken sanki daha çok artıyorlar.
Hayatıma nasıl devam edeceğimi bilmiyorum.

Çok üzüldüm.Rabbim sabır versin.unutulmaz kesinlikle ama zamanla hafifleyecektir acısı

kocelee .!.:

Çok üzüldüm.Rabbim sabır versin.unutulmaz kesinlikle ama zamanla hafifleyecektir acısı

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. İnşallah

Kaybedilenler unutulmuyor. Zamanla alışıyorsun. İlk zamanlar aklına geldiğinde gözlerinden bir anda yaşlar akıyor; neden diyosun, keşke ölmeseydi diyosun. Zaman geçince aklına geldiğinde yüzünde tebessümle yad ediyosun o anıları.
Hayatına ne zaman devam edersin sana kalmış ama acele etme. Acıyı yaşanmadan geçmez.
Kendine iyi bak bu arada. Hayatının kıymetini bil.

tintinn .!.:

Kaybedilenler unutulmuyor. Zamanla alışıyorsun. İlk zamanlar aklına geldiğinde gözlerinden bir anda yaşlar akıyor; neden diyosun, keşke ölmeseydi diyosun. Zaman geçince aklına geldiğinde yüzünde tebessümle yad ediyosun o anıları.
Hayatına ne zaman devam edersin sana kalmış ama acele etme. Acıyı yaşanmadan geçmez.
Kendine iyi bak bu arada. Hayatının kıymetini bil.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim

Başınız sağolsun. Rabbim dayanma gücü versin..

Merak etme onu asla unutmazsin dünyada var olan bütün anilariniz yansa bile beynin sizin en büyük anınız olacaktır.
Ve bence keşke aşkımız mutlu sonla bitse deme çünkü o zaman sana şu soruyu sorarım mutlu son sadece evlenmek mı?? Çünkü evlenip ilk günden ya da 90 yaşındayken eşini kaybetme gerçeği de var...
Acın çok büyük ve atlatilmasi zor öncellikle bunu kabullen ama eğer bu acı hayatını aşırı etkiliyorsa bir yardım alabilirsin.
Bir de bütün anılarını bir deftere yaza bilirsin o defter sana arkadaş olur çünkü o defter artık senin sevgilin olur. Böylelikle her şeyin hem ince ayrıntısına kadar üstünden geçmiş olursun hem de içini boşaltmış olduğundan rahatlarsın.

Insanın hayatının tam ortasında olan birini kaybetmesi çok acı ama neyse ki ailen burada. Zamanla her şey biraz daha hafifliyecek.

Allah rahmet eylesin onu hep çok güzel animsamaniz ne kadar güzel

Belki sana bu cümle şuan çok saçma gelebilir ama zamanla gerçekten acın hafiflerr. Güzel islere yoğunlaş güzel şeyler düşün . Insallah herßey güzel olur hayatında . Kendine güzel bak ve içinde tutma hiç bir şeyi insan içinde tutunca daha çok artıyor . Guvenilir birine anlat canin acıdığinda ama asla içinde tutma hasta olursun

Öncelikle başınız sağ olsun sizi çok iyi anlıyorum çünkü bende sevgilimi trafik kazasında kaybettim 10 Kasım 2011 yılında sabaha karşı. 9 yıl olmuş o ilk zamanlar felaket geçti bende sürekli fotoğraflarına mesajlarımıza bakardım ama hayat ölenle ölünmüyor size tavsiyem ilk işiniz o fotoğrafları yırtıp atmanız ona ait ne varsa. Onu zaten hiçbir zaman unutmazsınız merak etmeyin ama unutmayın ki hayat devam ediyor

Çok zor. Allah sabır versin. Psikolojik destek alın

Başınız sağolsun. Allah kalbinizdeki acıyı hafifletsin. Güzel günler sizi bulsun inşallah.

En azından hatırlanacak güzel anılar birikirmişsiniz. Ne mutlu sizlere, ya arkasından beddua edecek biri olsaydı bir de böyle düşünün. Hatıralarınızda hep güzel anılar kalacak.

mutsuzkedicik .!.:

Merhaba herkese... Ne yapacağımı bilemediğim için buraya yazmaya karar verdim amacım biraz içimi dökmek. Sevgilim ve ben lise yıllarında tanışmıştık, benim bir üst sınıfımdaydı. Anlatması çok zor ama birbirimize deliler gibi aşık olmuştuk... Sonra ben üniversite ikinci sınıftayken ailelerimizi tanıştırmıştık.

Çok iyi bir insandı gerçekten onun kadar muhteşem erkek bu dünyaya gelmemiş gibi hissederdim hep. 7 ay önce bir trafik kazasında kaybettim onu... Mahvoldum, yıkıldım... Sanki elimden her şeyimi tek çırpıda almışlar gibiydi. Yanımdayken belki fark edemiyordum ama aslında hayatımın her yerindeymiş. Arkadaşımmış, sırdayımmış, yeri geldiğinde ailemmiş bile... Şu an odamda dahi baktığım her yerde ondan bir parça görüyorum. Onunla aldığımız şeyler, hediyeleri, fotoğrafları... Onu unutmak istemiyorum o benim her konuda ilkimdi. Keşke mutlu bir sonla bitebilseydi aşkımız.

Çok özlüyorum... Her geçen gün acılarımın azalması gerekirken sanki daha çok artıyorlar.
Hayatıma nasıl devam edeceğimi bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Allah rahmet eylesin kaç yaşındaydı

Reis şuan çokta umursamayacagin ve ciddiye almayacagin bisey diyecegim
Zamanla geçiyor.
Allah sabır versin. Ama zamanla alışıyorsun.
Aci çeker, rüyanda görürsün,özlersin ama zamanla illa ki alışacaksın....
Umarım zaman senin için hızla geçer

Çok üzüldüm bende kardeşimi kaybettim trafik kazasında iki buçuk yıl oldu hala inanamıyorum ailem olmasaydı arkada kendimi atacaktım bir yerden oraya gittim ama atamadım annem geldi aklıma çok zor acısı geçmiyor ama azalıyor sizinki de azalıcak zamanla