Sevgilime kendimi ifade edemiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

suirenn

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Temmuz 2024
4
-2
Merhaba, kısaca özet geçeyim, sevgilimle 1 sene önce çıkmaya başladık, anlaşamadık ciddi tartışmalarımız oldu -ki içinden çıkılmayacak kadar kötü- ve ilişkimiz 3 ay sürdü, 8 ay kadar görüşmedik, sonra bir gece ansızın bana mesaj attı biraz konuştuk ve eski sorunlarımızı açıkça anlatıp doğaçlama bir şekilde yeniden bir ilişkiye başladık, başlarda güzel gidiyordu ama ben onun olmadığı 8 aylık sürede kendime çok gömüldüm (normalde de kendi içinde yaşayan kimseye teşne olmayan biriyimdir, ayrıca biz ayrıldıktan kısa bir süre sonra sevgili yaptı ve beni unutmak için bir çocukluk yaptığını, ayrı kaldığımız süre boyunca aklından çıkmadığımı çok özlediğini vs. söyledi ve onun doğruyu söylediğini biliyorum) bu durum beni haddinden fazla yalnız hissettirdi ve depresif karakterime seveceği bir zemin hazırlanmış oldu. Ben zarar görmemek için kendime o denli gömülüp o kadar kalın duvarlar örmüşüm ki şimdi ceremesini çekiyorum. O yokken benden hoşlanan insanlar oldu ama hiçbiri umrumda değildi ve ben yalnız kaldığım süre boyunca zihnimde sürekli onu yaşattım çokça da acı çektim. Sonuç olarak şu an bir ilişkimiz var ama ilişki kavramına o kadar uzak kalmışım o kadar her şeyden elimi eteğimi çekip kendi dünyama gömülmüşüm ki sevgimi ona asla hissettirip ifade edemiyorum. Yanında olduğumu ona değer verdiğimi onu deli gibi sevdiğimi asla hissettiremiyorum. Aynı zamanda onun söylemek istediklerini de tam manasıyla anlayamıyorum, paranoyak bir şekilde sanki demek istediği şeylerde kötü gıcık bir ima varmış gibi algılıyordum ama o durumu okuduğum kitaplarla biraz kırdım. Bunun sebebi de insanların güvenimi fazlasıyla sarsması. Onu gerçekten her şeyden çok seviyorum gün içinde uyanınca uyumadan önce rüyalarımda asla aklımdan çıkmıyor ama vıcık vıcık olmayayım bunaltmayayım diye çok yazıp aramıyorum hatta çoğundan vazgeçiyorum, onu bekliyorum(evet bunun hata olduğunu biliyorum ve bu durumu da birazcık kırdım gibi) Bana en zor günlerinde nerede olduğumu sordu, ben de bana söylemediği sürece bilemeyeceğimi söyledim o da birinin yanında olman için illa kötü gününde mi olması gerek dedi. Kesinlikle haklı ve ben bu durumu düzeltemedikçe iyice deliriyorum. Ruhen yanındayım asla aklımdan çıkmıyor ama gelin görün ki ona aslaaa hissettiremiyorum sanki moron gibiyim. Onun da canına tak etti ve son günlerde aşırı şiddetli kavgalar ettik, onu sevmediğimi değer vermediğimi düşünüyor, hatta ona sevdiğimi söylediğimde rol yaptığımı edebiyat yaptığımı söylüyor ama ben sadece ona kendimi onun anlayacağı onun istediği dilde anlatamıyorum kendimi nasıl ifade ederim nasıl hissettiririm bilmiyorum ve yeniden çıkmaya başladığımızdan beri bunu çok beceremedim düzeltmeye çalıştım ama son kavgalarımızdan sonra anladım ki başaramamışım. Onu gerçekten çok seviyorum, onsuz da düşünemiyorum kendimi ama benim ona yanında olduğumu en derin şekilde hissettirmem lazım, destek olmam lazım (kendisi zorlu bir dönemden geçiyor), ayrıldık gibi bir şey ve aşşşşşşşırı derecede kırıcı mahvedici konuştuk, şu an onu zorlayan konuda yanında olduğumu hissettirmem için son şansım, gitmem için çok kırıcı konuştu ben ne olursa olsun yanında olacağımı söyledim o da 4 ay boyunca neredeydin şov yapma işine bak tarzı konuştu ama içten içe gitmemi istemediğini de biliyorum bu son şansı da o yüzden verdi biliyorum ( bu son şansın falan demedi ama ilişkinin geldiği durumdan bunu çıkarıyorum ben), ikimizin de sevgisinden eminim ve araya gitmemesi gerek, ilişki bitse bile unutulacak gibi değil çok eziyet çekeriz biliyorum, bana yardımcı olun, kendimi sevgimi ona karşı olan hislerimi nasıl ona en iyi şekilde hissettirebilirim ve özellikle bu zor günlerinde nasıl yanında ona destek olduğumu hissettirebilirim, tavsiyelerinize çok ihtiyacım var...
 
8 ay sonra tekme yemiş ve sana dönmüş.
Üzerine bile düşünmem bu karakterin.
İlişki yapma derdi olacak biri değil, çekici ve talep de çok açıkçası.. Başta ben de öyle olma ihtimalini düşündüm ona da dedim hatta, ama süreç ilerledikçe onun da sevgisinin şiddetinden emin oldum, anlaşamıyoruz ama vazgeçemiyoruz da
 
Siz 43 yaşındasınız ama bazı şeylerin yaşla ilintili olmadığını öğrenememişsiniz, insanları yaşlarıyla değil nitelikleriyle yargılayın.
Yargılama demeyelim de tecrübe diyelim biz ona, sekiz ay sonra geri dönen adama pek güvenilmez. Bunun yaşla da pek alakası yok aslında. Neyse, mutluluklar dilerim o hâlde.
 
3 aylık ilişki ve 8 ay ayrılık.
Araya başkası alınmış.
Bence sizin içinizde bu duruma karşı bir öfke var. Tam olarak kendinizi bırakamıyorsunuz bu da duygularınızı ifade etmenize engel oluyor. Burada bize anlattığınız gibi sevgilinize de anlatın.
Önceden ayrılma sebebiniz neydi onu da bilirsek belki daha mantıklı yorumlar yaparız.
 
Konuyu okumadım bile 8 ay ayrılık yaşa sonra yine sana gelsin oh ne ala
 
3 aylık ilişki ve 8 ay ayrılık.
Araya başkası alınmış.
Bence sizin içinizde bu duruma karşı bir öfke var. Tam olarak kendinizi bırakamıyorsunuz bu da duygularınızı ifade etmenize engel oluyor. Burada bize anlattığınız gibi sevgilinize de anlatın.
Önceden ayrılma sebebiniz neydi onu da bilirsek belki daha mantıklı yorumlar yaparız.
Haklı olabilirsiniz. Çok özele inmeyeceğim ama eski ilişkim onda kötü etki yaratmıştı o yüzden beni unutmaya çalışmış ama başaramamış.
 
Haklı olabilirsiniz. Çok özele inmeyeceğim ama eski ilişkim onda kötü etki yaratmıştı o yüzden beni unutmaya çalışmış ama başaramamış.
Cinsel ilişki sanırım.
Dediğim gibi, bence tartışmadan kendinizi ifade edin. Sizi eski ilişkiniz için yargılayıp ayrıldıktan sonra nasıl yanında olabilirdiniz ki? Bu kısım manipüle etmek oluyor. Yani hem ayrılıp hem yanında olmanızı beklemesi saçma. Siz düzgünce konuştuktan sonra da problem çıkarmaya devam ediyorsa pek masum düşünmemek lazım bence.
 
Merhaba, kısaca özet geçeyim, sevgilimle 1 sene önce çıkmaya başladık, anlaşamadık ciddi tartışmalarımız oldu -ki içinden çıkılmayacak kadar kötü- ve ilişkimiz 3 ay sürdü, 8 ay kadar görüşmedik, sonra bir gece ansızın bana mesaj attı biraz konuştuk ve eski sorunlarımızı açıkça anlatıp doğaçlama bir şekilde yeniden bir ilişkiye başladık, başlarda güzel gidiyordu ama ben onun olmadığı 8 aylık sürede kendime çok gömüldüm (normalde de kendi içinde yaşayan kimseye teşne olmayan biriyimdir, ayrıca biz ayrıldıktan kısa bir süre sonra sevgili yaptı ve beni unutmak için bir çocukluk yaptığını, ayrı kaldığımız süre boyunca aklından çıkmadığımı çok özlediğini vs. söyledi ve onun doğruyu söylediğini biliyorum) bu durum beni haddinden fazla yalnız hissettirdi ve depresif karakterime seveceği bir zemin hazırlanmış oldu. Ben zarar görmemek için kendime o denli gömülüp o kadar kalın duvarlar örmüşüm ki şimdi ceremesini çekiyorum. O yokken benden hoşlanan insanlar oldu ama hiçbiri umrumda değildi ve ben yalnız kaldığım süre boyunca zihnimde sürekli onu yaşattım çokça da acı çektim. Sonuç olarak şu an bir ilişkimiz var ama ilişki kavramına o kadar uzak kalmışım o kadar her şeyden elimi eteğimi çekip kendi dünyama gömülmüşüm ki sevgimi ona asla hissettirip ifade edemiyorum. Yanında olduğumu ona değer verdiğimi onu deli gibi sevdiğimi asla hissettiremiyorum. Aynı zamanda onun söylemek istediklerini de tam manasıyla anlayamıyorum, paranoyak bir şekilde sanki demek istediği şeylerde kötü gıcık bir ima varmış gibi algılıyordum ama o durumu okuduğum kitaplarla biraz kırdım. Bunun sebebi de insanların güvenimi fazlasıyla sarsması. Onu gerçekten her şeyden çok seviyorum gün içinde uyanınca uyumadan önce rüyalarımda asla aklımdan çıkmıyor ama vıcık vıcık olmayayım bunaltmayayım diye çok yazıp aramıyorum hatta çoğundan vazgeçiyorum, onu bekliyorum(evet bunun hata olduğunu biliyorum ve bu durumu da birazcık kırdım gibi) Bana en zor günlerinde nerede olduğumu sordu, ben de bana söylemediği sürece bilemeyeceğimi söyledim o da birinin yanında olman için illa kötü gününde mi olması gerek dedi. Kesinlikle haklı ve ben bu durumu düzeltemedikçe iyice deliriyorum. Ruhen yanındayım asla aklımdan çıkmıyor ama gelin görün ki ona aslaaa hissettiremiyorum sanki moron gibiyim. Onun da canına tak etti ve son günlerde aşırı şiddetli kavgalar ettik, onu sevmediğimi değer vermediğimi düşünüyor, hatta ona sevdiğimi söylediğimde rol yaptığımı edebiyat yaptığımı söylüyor ama ben sadece ona kendimi onun anlayacağı onun istediği dilde anlatamıyorum kendimi nasıl ifade ederim nasıl hissettiririm bilmiyorum ve yeniden çıkmaya başladığımızdan beri bunu çok beceremedim düzeltmeye çalıştım ama son kavgalarımızdan sonra anladım ki başaramamışım. Onu gerçekten çok seviyorum, onsuz da düşünemiyorum kendimi ama benim ona yanında olduğumu en derin şekilde hissettirmem lazım, destek olmam lazım (kendisi zorlu bir dönemden geçiyor), ayrıldık gibi bir şey ve aşşşşşşşırı derecede kırıcı mahvedici konuştuk, şu an onu zorlayan konuda yanında olduğumu hissettirmem için son şansım, gitmem için çok kırıcı konuştu ben ne olursa olsun yanında olacağımı söyledim o da 4 ay boyunca neredeydin şov yapma işine bak tarzı konuştu ama içten içe gitmemi istemediğini de biliyorum bu son şansı da o yüzden verdi biliyorum ( bu son şansın falan demedi ama ilişkinin geldiği durumdan bunu çıkarıyorum ben), ikimizin de sevgisinden eminim ve araya gitmemesi gerek, ilişki bitse bile unutulacak gibi değil çok eziyet çekeriz biliyorum, bana yardımcı olun, kendimi sevgimi ona karşı olan hislerimi nasıl ona en iyi şekilde hissettirebilirim ve özellikle bu zor günlerinde nasıl yanında ona destek olduğumu hissettirebilirim, tavsiyelerinize çok ihtiyacım var...
Çok fazla tartışma yaşamışsınız ve aylar sonra size tekrar yazmış. Sağlıklı bir ilişki değil bu. Sizin ona olan zaafınızı kullanmaya açık biri. Siz onu düşünüyorsunuz, ona nasıl hissettiririm nasıl yanında olurum diye.. ancak karşınızdaki birey 8 ay boyunca sizin yapınızı bildiği halde yaşadıklarınızı bildiği halde başka bir birliktelik içinde yer almış ve size yazdıktan sonra - aşırı - kırıcı konuşmuş… karşınızdaki kişinin sağlıklı bir ilişki kurabileceğini düşünmüyorum ben.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X