Öncelikle, merhaba kadınlar kulübü platformundaki güzel insanlar. Birkaç dakika önce ben de aranıza katıldım, çünkü anlatmak,paylaşmak istiyorum artık ve en önemlisi sizlerin yorumlarınızı dinlemek.Aslında konu başlığını bu şekilde sıradanlaşmışçasına açmak istemezdim ama özetle bu; sevgilimden,sevdiğim insandan ayrıldım. şu an canım çok yanıyor bu kararı ben verdiğim halde.Durumu şöyle anlatmam gerekirse; aslında yıllara uzayan 3 yılı geçen bir ilişkimdi. bu kadar yıllara uzamasının nedeni benim kendi ailemin baskıcı olması, ailemin tepkisinden korkmamdan dolayı hep bir ayrılıklar, kopuşlar oldu,diğer bir neden ise uzak mesafe olması. bir sürü sebepler aslında, belki sizin yorumlarına göre konuyu daha da derin anlatabilirim. bütün bu ayrılıkları yaşarken benim sevgim hiç azalmadı, o da azalmadığını söylüyordu ama başka biriyle bir ilişkisi oldu ( bu benim bildiğim, bir tane ilişkisi olduğu,daha başkaları var mı bilmiyorum ). gel zaman, git zaman, tekrar birbirimize rast geldik ve sorgusuz başladı ilişkimiz. ama benim tarafımdan olan aile sorunlarım hala devam ediyordu, bir gün ben ona bir soru sordum ve bana yalan ile bir cevap verdi. yalan olduğunu hissettim, biraz üstüne gittiğimde sen üzülme diye yalan söyledim ama bir daha olmaz özür dilerimli konuştu benimle. ama içim hiç rahat olamadı. çünkü ben onunla bir yuva kurmak istiyordum ve bu küçük gibi görünen yalan, üstelik seni üzmemek için söyledim şeklinde bir savunma olması benim kafamı çok karıştırdı. çünkü benim için, yalan affedilecek bir şey değil, ilerisini düşünüyorum ve bana bir şey söylediğind ya da ben yeni bir şey sorduğumda sürekli acabalar olacaktı kafamda, acaba doğrusu bu mu diye. bu yüzden bu şekilde devam edemeyeceğimi söyledim. ve normalde her zaman hayır bitemez şeklindeki cevapları tamam, eyvallah şeklinde oldu. ve en çok kırıldığım bu bitişte beni her yerden takip etme, ekleme, seninle ilgili her şeyi siliyorum seninle beraber dedi bana. bu çok canımı acıttı. doğru insan mı benim için bilmiyorum ama evet onu seviyorum çok, ben mesaj tekrardan atmak istedim ona ama yapamazdım.hem çok gurursuzca olacaktı hem de kabul etse bile beni,artık belkide eksik bi sevgiyle avutacaktım kendimi. o yüzden mesaj da atamadım. kimseye anlatamıyorum. hiç arkadaşım yok, yani elbette herkesin gibi okul arkadaşlarım var ama bilirsiniz işte okulda kalan arkadaşlıklar öyle.yani kimseye anlatamıyorum derdimi. ne yapabilrim ben
sizlerin, buradaki farklı insanların görüşlerinize değer veriyorum.