Sevgili kocamla evlendiğinizden beri ev arkadaşıyız...

Hipotalamuss

Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2018
11
4
38
Evlendiğimizden beri tık yok kocamda. Sanki zorla evlendi benle silah dayadılar başına. Önceleri kendimi suçladım. Adam yanıma yanaşmıyor çirkin miyim tipsiz miyim vs ama aslında hiçde öyle değil. Bakımlıyım, temizim, gösterişliyim, seksiyim, becerikliyim. Kariyerimde iyi. Her neyse hiç tık yok bahanesi hiç bitmedi. Başım ağrıyor, tırnağım batıyor, hava soğuk, hava sıcak, uykum var, yoruldum, birde zaten geç geliyordu işten geldiğinde de durum bu. Birde kişisel bakım günleri var tırnak keser 2 saat çıkmaz banyodan. Bir bebeğimiz var şimdi. Durum aynı. Hep bekledim, hep konuşmaya çalıştım. Her hevesim içimde kaldı. Çocukları çok seviyordum zar zor 4 sene sonra çocuk yaptım. Zar zor. Şimdi anladım ki her şeyden onun için vazgeçiyorum. Hevesim kaçıyor. içimde var annelik çok çocuk istiyorum. Evlilikten tek beklentim çocuklar bebeğime kardeşler. Yalnız büyümesin. Bu arada ilk bebekte tüp bebek tabi bir türkü yapamadık bir şey. ama oda Benim ki değişmedi bahaneleri bitmedi. Hiçbir zaman gerçek bir karı koca olamadık. Eşim artık kocam değil sadece çocuğumun babası. Planım yok, umudum yok. Gittiği yere kadar böyle gider sonra da boşanmak istediğinde boşanırız. Yani açıkçası eşimin kadına ihtiyacı yok o yüzden de ilgisi sevgisi anlayışı yok. Hem beklentim olmazsa üzülmem diye düşünüyorum. Kardeş kardeş takılacaz artık ne yapalım. Hiç bir ortak noktamız yok. Hiç hobisi yok. Zevki yok. Eğlence anlayışı yok. Sohbet bile edemezsin. Saçma sapan konuşuyor konuştuğunda. Neden sonuç ilşkisi falan yok adamda. Sanırım tam olarak tanıyamadık birbirimizi. Az konuşuyordu anlayamadım. Şimdi napıcaz bilemiyorum. Artık cinsellikte önemini yitirdi benim için bulaşmasın konuşmasın başka İhsan istemez. Saçmalıklarına cevap vermek yoruyor artık beni. Bencil bir insan zaten. Bakalım 9 aylık bebeğimi ve beni nasıl günler bekliyor.
 
Evlilik kuramının bir unsuru da düzenli seks hayatı değil mi? Yani bir erkek evlendiğinden beri karısına hiç yanaşmamışsa bunun altında patolojik cinsel problemler veya farklı cinsel eğilimler vardır diye düşünüyorum. Eşinizin cinsel yönelimi farklı olabilir mi acaba diye hiç düşündünüz mü?
 
Evlendiğimizden beri tık yok kocamda. Sanki zorla evlendi benle silah dayadılar başına. Önceleri kendimi suçladım. Adam yanıma yanaşmıyor çirkin miyim tipsiz miyim vs ama aslında hiçde öyle değil. Bakımlıyım, temizim, gösterişliyim, seksiyim, becerikliyim. Kariyerimde iyi. Her neyse hiç tık yok bahanesi hiç bitmedi. Başım ağrıyor, tırnağım batıyor, hava soğuk, hava sıcak, uykum var, yoruldum, birde zaten geç geliyordu işten geldiğinde de durum bu. Birde kişisel bakım günleri var tırnak keser 2 saat çıkmaz banyodan. Bir bebeğimiz var şimdi. Durum aynı. Hep bekledim, hep konuşmaya çalıştım. Her hevesim içimde kaldı. Çocukları çok seviyordum zar zor 4 sene sonra çocuk yaptım. Zar zor. Şimdi anladım ki her şeyden onun için vazgeçiyorum. Hevesim kaçıyor. içimde var annelik çok çocuk istiyorum. Evlilikten tek beklentim çocuklar bebeğime kardeşler. Yalnız büyümesin. Bu arada ilk bebekte tüp bebek tabi bir türkü yapamadık bir şey. ama oda Benim ki değişmedi bahaneleri bitmedi. Hiçbir zaman gerçek bir karı koca olamadık. Eşim artık kocam değil sadece çocuğumun babası. Planım yok, umudum yok. Gittiği yere kadar böyle gider sonra da boşanmak istediğinde boşanırız. Yani açıkçası eşimin kadına ihtiyacı yok o yüzden de ilgisi sevgisi anlayışı yok. Hem beklentim olmazsa üzülmem diye düşünüyorum. Kardeş kardeş takılacaz artık ne yapalım. Hiç bir ortak noktamız yok. Hiç hobisi yok. Zevki yok. Eğlence anlayışı yok. Sohbet bile edemezsin. Saçma sapan konuşuyor konuştuğunda. Neden sonuç ilşkisi falan yok adamda. Sanırım tam olarak tanıyamadık birbirimizi. Az konuşuyordu anlayamadım. Şimdi napıcaz bilemiyorum. Artık cinsellikte önemini yitirdi benim için bulaşmasın konuşmasın başka İhsan istemez. Saçmalıklarına cevap vermek yoruyor artık beni. Bencil bir insan zaten. Bakalım 9 aylık bebeğimi ve beni nasıl günler bekliyor.
Tedavi olmayı denediniz mi eşiniz yani
 
Üzülüyorum gerçekten evlendikten sonra tamamen yabancılaşan çiftler gördükçe..
Bu durum ve konular sık sık karşıma çıkıyor, umarım iyiye gider evliliğiniz; ya da hayırlısı neyse o olsun demekten başka çare kalmıyor.
Cinsellikten de öte konuşmayı bilmiyor demişsiniz, yaklaşık her zamanınızı geçirdiğiniz hayat arkadaşınızla iki çift laf bile edememek o kadar hüsrandır ki..
O umutsuz şeyi tavsiye etmek istemiyorum size, oluru varsa temel sağlamsa direnin ve düzelin fakat 'tanıyamamışım' lafını ettiyseniz üzgünüm pek de iç açıcı değil durumunuz...
 
Vaziyet buyken 2. çocuğu mu düşünüyorsunuz eşinizden gerçekten ilginç. Bunları yaşamanızdaki sebepleri tahminen sıralayayım size en basitinden. Muhtemelen mantık evliliği, ya para için ya da cinsel yönelimi farklı ve toplum, aile baskısı yüzünden evlenmiş olmak için evlenmiş sizinle. Çift terapisine gitmek bile zor çözer böyle bir şeyi çünkü sorun ikinizde veya evliliğinizde değil sadece eşinizde. Ya onun tek başına terapiye gitmesi lazım ya da 2. çocuğuda yaparsanız sizin tek başına gitmeniz gerekecek.
 
Evlendiğimizden beri tık yok kocamda. Sanki zorla evlendi benle silah dayadılar başına. Önceleri kendimi suçladım. Adam yanıma yanaşmıyor çirkin miyim tipsiz miyim vs ama aslında hiçde öyle değil. Bakımlıyım, temizim, gösterişliyim, seksiyim, becerikliyim. Kariyerimde iyi. Her neyse hiç tık yok bahanesi hiç bitmedi. Başım ağrıyor, tırnağım batıyor, hava soğuk, hava sıcak, uykum var, yoruldum, birde zaten geç geliyordu işten geldiğinde de durum bu. Birde kişisel bakım günleri var tırnak keser 2 saat çıkmaz banyodan. Bir bebeğimiz var şimdi. Durum aynı. Hep bekledim, hep konuşmaya çalıştım. Her hevesim içimde kaldı. Çocukları çok seviyordum zar zor 4 sene sonra çocuk yaptım. Zar zor. Şimdi anladım ki her şeyden onun için vazgeçiyorum. Hevesim kaçıyor. içimde var annelik çok çocuk istiyorum. Evlilikten tek beklentim çocuklar bebeğime kardeşler. Yalnız büyümesin. Bu arada ilk bebekte tüp bebek tabi bir türkü yapamadık bir şey. ama oda Benim ki değişmedi bahaneleri bitmedi. Hiçbir zaman gerçek bir karı koca olamadık. Eşim artık kocam değil sadece çocuğumun babası. Planım yok, umudum yok. Gittiği yere kadar böyle gider sonra da boşanmak istediğinde boşanırız. Yani açıkçası eşimin kadına ihtiyacı yok o yüzden de ilgisi sevgisi anlayışı yok. Hem beklentim olmazsa üzülmem diye düşünüyorum. Kardeş kardeş takılacaz artık ne yapalım. Hiç bir ortak noktamız yok. Hiç hobisi yok. Zevki yok. Eğlence anlayışı yok. Sohbet bile edemezsin. Saçma sapan konuşuyor konuştuğunda. Neden sonuç ilşkisi falan yok adamda. Sanırım tam olarak tanıyamadık birbirimizi. Az konuşuyordu anlayamadım. Şimdi napıcaz bilemiyorum. Artık cinsellikte önemini yitirdi benim için bulaşmasın konuşmasın başka İhsan istemez. Saçmalıklarına cevap vermek yoruyor artık beni. Bencil bir insan zaten. Bakalım 9 aylık bebeğimi ve beni nasıl günler bekliyor.
sizinle ailesi baskisiyla mi evlendi? nasil tanistiniz? tableti telefonu bilgisayari var mi? ihtiyacini giderdigi videolar izliyor mu? izliyorsa ne tur videolar? topluma karsi perde olmasi icin sizinle evlenmis ve tup bebek yoluyla bebek sahibi olmus olabilir mi? cok yakin bir erkek arkadasi var mi cok anlastigi ve duzenlu gorustugu?
 
Evlendiğimizden beri tık yok kocamda. Sanki zorla evlendi benle silah dayadılar başına. Önceleri kendimi suçladım. Adam yanıma yanaşmıyor çirkin miyim tipsiz miyim vs ama aslında hiçde öyle değil. Bakımlıyım, temizim, gösterişliyim, seksiyim, becerikliyim. Kariyerimde iyi. Her neyse hiç tık yok bahanesi hiç bitmedi. Başım ağrıyor, tırnağım batıyor, hava soğuk, hava sıcak, uykum var, yoruldum, birde zaten geç geliyordu işten geldiğinde de durum bu. Birde kişisel bakım günleri var tırnak keser 2 saat çıkmaz banyodan. Bir bebeğimiz var şimdi. Durum aynı. Hep bekledim, hep konuşmaya çalıştım. Her hevesim içimde kaldı. Çocukları çok seviyordum zar zor 4 sene sonra çocuk yaptım. Zar zor. Şimdi anladım ki her şeyden onun için vazgeçiyorum. Hevesim kaçıyor. içimde var annelik çok çocuk istiyorum. Evlilikten tek beklentim çocuklar bebeğime kardeşler. Yalnız büyümesin. Bu arada ilk bebekte tüp bebek tabi bir türkü yapamadık bir şey. ama oda Benim ki değişmedi bahaneleri bitmedi. Hiçbir zaman gerçek bir karı koca olamadık. Eşim artık kocam değil sadece çocuğumun babası. Planım yok, umudum yok. Gittiği yere kadar böyle gider sonra da boşanmak istediğinde boşanırız. Yani açıkçası eşimin kadına ihtiyacı yok o yüzden de ilgisi sevgisi anlayışı yok. Hem beklentim olmazsa üzülmem diye düşünüyorum. Kardeş kardeş takılacaz artık ne yapalım. Hiç bir ortak noktamız yok. Hiç hobisi yok. Zevki yok. Eğlence anlayışı yok. Sohbet bile edemezsin. Saçma sapan konuşuyor konuştuğunda. Neden sonuç ilşkisi falan yok adamda. Sanırım tam olarak tanıyamadık birbirimizi. Az konuşuyordu anlayamadım. Şimdi napıcaz bilemiyorum. Artık cinsellikte önemini yitirdi benim için bulaşmasın konuşmasın başka İhsan istemez. Saçmalıklarına cevap vermek yoruyor artık beni. Bencil bir insan zaten. Bakalım 9 aylık bebeğimi ve beni nasıl günler bekliyor.
ya da kucukken tacize tecavuze ugramis ve yaralanmis olabilir mi?
 
Evlenmeden önce nasıldı yani belki cinsellik evlendikten sonra olan birseydi ama geri kalan kısmı belli olmalıydı aslında
Evlenmeden önce tam anlamıyla yaşamadık. Ama o zamanda vardı isteksizlik. Yorgunum vs diyordu bir araya geldiğimizde. Bebekken yumurtalıklarından biri aşağı İnmemiş 11-12 yaşında ameliyat etmişler. Çok geç olmuş yani. Bu durum neden olabilir diye düşünüyordum ama doktor bununla ilgisi yok demiş.
 
Evlendiğimizden beri tık yok kocamda. Sanki zorla evlendi benle silah dayadılar başına. Önceleri kendimi suçladım. Adam yanıma yanaşmıyor çirkin miyim tipsiz miyim vs ama aslında hiçde öyle değil. Bakımlıyım, temizim, gösterişliyim, seksiyim, becerikliyim. Kariyerimde iyi. Her neyse hiç tık yok bahanesi hiç bitmedi. Başım ağrıyor, tırnağım batıyor, hava soğuk, hava sıcak, uykum var, yoruldum, birde zaten geç geliyordu işten geldiğinde de durum bu. Birde kişisel bakım günleri var tırnak keser 2 saat çıkmaz banyodan. Bir bebeğimiz var şimdi. Durum aynı. Hep bekledim, hep konuşmaya çalıştım. Her hevesim içimde kaldı. Çocukları çok seviyordum zar zor 4 sene sonra çocuk yaptım. Zar zor. Şimdi anladım ki her şeyden onun için vazgeçiyorum. Hevesim kaçıyor. içimde var annelik çok çocuk istiyorum. Evlilikten tek beklentim çocuklar bebeğime kardeşler. Yalnız büyümesin. Bu arada ilk bebekte tüp bebek tabi bir türkü yapamadık bir şey. ama oda Benim ki değişmedi bahaneleri bitmedi. Hiçbir zaman gerçek bir karı koca olamadık. Eşim artık kocam değil sadece çocuğumun babası. Planım yok, umudum yok. Gittiği yere kadar böyle gider sonra da boşanmak istediğinde boşanırız. Yani açıkçası eşimin kadına ihtiyacı yok o yüzden de ilgisi sevgisi anlayışı yok. Hem beklentim olmazsa üzülmem diye düşünüyorum. Kardeş kardeş takılacaz artık ne yapalım. Hiç bir ortak noktamız yok. Hiç hobisi yok. Zevki yok. Eğlence anlayışı yok. Sohbet bile edemezsin. Saçma sapan konuşuyor konuştuğunda. Neden sonuç ilşkisi falan yok adamda. Sanırım tam olarak tanıyamadık birbirimizi. Az konuşuyordu anlayamadım. Şimdi napıcaz bilemiyorum. Artık cinsellikte önemini yitirdi benim için bulaşmasın konuşmasın başka İhsan istemez. Saçmalıklarına cevap vermek yoruyor artık beni. Bencil bir insan zaten. Bakalım 9 aylık bebeğimi ve beni nasıl günler bekliyor.

Valla yanlış anlamayın güzel ötesi bi tanıdığımız iyi bir iş adamı ile evlendi. Kız evlendikten sonra hayatının şokunu yaşadı. Kocasının tercihleri farklıymış kızı kamuflaj olarak kullanmış resmen. Sonuçta tercihi farklı olsa da çocuk yapabiliyorlar bu bir gösterge değil. Sevmese sorun siz de olsa boşanırdı. Boşanmadığına göre sorun tamamen onda. Yanlış anlamayın şu da olabilir iktidarsızlık vs. Böyle bir sorunu olabilir mi sizce? Bu psikolojisini de etkiler. Cinsellikten soğur kaçar. Aklıma Bu iki sebepten başka bir şey gelmiyor
 
Başından beri anlaşamadığınız insandan neden bebek planı yaptınız + tüp bebek + 2. bir bebek daha.. Lütfen böyle bir ortama 2. çocuğuda dahil etmeyin yazıj olan çocuklara oluyor. Ne diyelim herşeyin hayırlısı sizler için
Başlangıçta bu durum çok garip geldi kavgalar kavgalar ama çok dirençli biri. Sonunda kendinizi suçlu Hissediyorsunuz ya da vazgeçiyorsunuz direnmekten. Çocuk planım yoktu hatta çok çocuk istediğimi bile unutmuş “bebek yok mu “diyenlere kızıyordum. Sonra kendimi yemeğe verdim aman allahım ne uyuşturuyormuş beyni anlatamam. İHH yiyorum ve reddedilmekten çıktığım için yanaşmıyorum kocaya. Tabi bu durumda eşimi rahatlatmış olacak ki bana ii davranmaya başlıyor ve hop bebek yapıyoruz. Sonra ben diyet falan yapıyorum karbonhidrattan uyuşmuş beynim ve hormonlarım kendine geliyor ve hooop tekrarlardan kadın olduğumu hatırlıyorum. 2. Çocuk meselesi de aslında bebeğimin tek olmaması için istediğim bir şey. Sonrasında bu sağlayıp kapatmak kariyerime odaklanmak için.
 
Valla yanlış anlamayın güzel ötesi bi tanıdığımız iyi bir iş adamı ile evlendi. Kız evlendikten sonra hayatının şokunu yaşadı. Kocasının tercihleri farklıymış kızı kamuflaj olarak kullanmış resmen. Sonuçta tercihi farklı olsa da çocuk yapabiliyorlar bu bir gösterge değil. Sevmese sorun siz de olsa boşanırdı. Boşanmadığına göre sorun tamamen onda. Yanlış anlamayın şu da olabilir iktidarsızlık vs. Böyle bir sorunu olabilir mi sizce? Bu psikolojisini de etkiler. Cinsellikten soğur kaçar. Aklıma Bu iki sebepten başka bir şey gelmiyor
Olabilir tabi iktidarsızlık olabilir omunda kırgınlıkları olabilir paylaşmadığı için artık acaba neden surat asıyor denekten vazgeçtim.
 
X