Dert anlatan insanlar üç türdür:
1. Tüm üzüntü, kaygı, birikmiş, stresi başkalarının üstüne kusarak boca ettikten sonra, rahatlamış mide ile, bir sonraki birikmişliğe kadar durulan, ardına (düşünce yapısında ve eylemlerinde hiçbir değişikliğe gitmediği için) aynı sorunu tekrar tekrar yaşayıp bu döngüden çıkamayanlar.
2. Yalnızca “ne çekmiş be” tarzında reaksiyonlara ihtiyaç duyan, bu mağduriyetten beslenen ve iletişim tarzı bu şekilde olan, hayattaki en büyük amacı haklılığını tasdik etmek olanlar. (Bunlar ilk grup kadar sorundan etkilenmez, sorunu bir araç olarak kullanırlar)
3. Sorununa “gerçekten” çözüm arayan ve bunun için yüzleşmek zorunda kalacağı şeylere hazır, değişime açık, amacı egosunu beslemek yerine kör noktasını görmek olanlar.
Hangisisiniz?