Günaydınlar, yine ben yine çaresizliğim.
Hayatım hiç yolunda gitmiyor hep mutsuzum
En çokta sevgisizim. Bu beni çok üzüyor, ailem çok uzakta yanımda bir evladım ve eşim var.
Sorun şu ki ben sevildiğimi, değer gördüğümü hissedemiyorum. Rüyalarımda mutlu olmak beni çok yordu. Her gece rüyamda mutlu olayım diye yatıyorum artık. Dün gece rüyamda eşimden ayrı olduğumu hayatımda başka birisi olduğunu gördüm ne kadar acı bir durum. Çok mutluydum bana sarılıyordu, sevdiğini söylüyordu sarıp sarmalıyordu ve ben çok mutluydum
Eşimle yaşamam gereken şeyleri rüyamda yabancı birisiyle yaşamak ve mutlu olmak beni çok kötü hissettiriyor.
Eşime söylüyorum( tabi rüyalarımı anlatmıyorum)
bir kere durduk yere sarılsan, sevdiğini söylesen beni mutlu etsen ne olur ki? Cevap şu: Ben sevgimi göstermem benim tabiatımda sarılmak, öpmek, güzel şeyler söylemek asla yok. Senin sevdiğin şeyleri alıp geliyorum ya yetmiyor mu?
Yetmiyor ya yetmiyor ben 70 yaşında mıyım eşim bana peynir almış beni düşünmüş diye düşünüp mutlu olayım. Bir güzel söz yok hayatımız monoton ye, iç, yat...
Ben böyleyim değişemem diyor. Çoğu zaman ben soruyorum beni seviyor musun hiç söylemiyorsun diye, sevmesem şunu yapar mıyım sevmesem böyle olur mu.....
Sarılıp ta tabi ki seviyorum demek yok hep şöyle böyle bunlar bana yetmiyor.
İnsanın içinden gelmez mi sevdiğine sarılmak, öpmek benim içimden geliyor eşime sarılıyorum sanırsın duvara sarılmışım :) Daha etkileşim alırım duvardan o derece
Rüyalarda kafamı aşırı bozuyor zaten kendimi suçlu hissediyorum
Siz söyleyin ben ne yapayım?