- 28 Kasım 2007
- 1.059
- 52
- 32
Ağlıyorum.Sessizlik boğuyor beni.Sessizlik ve sensizlik.Bişeyler var içimde.Ama ne olduğu bilinmez.Biliyorum; hepsi senin için.Sevgimi öfkemi bilmiyorum.Bazen hissediyorum da en fazla nefret besliyorum ben "VEFASIZ" ne demek bilmiyorum.Ta ki seni görene dek.Sen hayatıma girene dek.
Yaşamın kitabını okurken penceremden dışarı baktım.Önce buğulu penceredeki yorgun gözlerimi gördüm.Sonra karanlığın bastırdığı gökyüzünü.Evet, gece karanlık.Ellerim yapayalnız.Ama hayllerim hala temiz kirlenmemiş hayaller var bellğimde.İçimde, sessizliğin yalnızlığın burukluğu var.Ne zaman yağmur yağsa veye ne zaman terk edilmiş bi yavru görsem aklıma sen geliyorsun.Sen ve seni sevdiğim zaman ne kadar zavallı olduğumu düşündüğüm kendim geliyorum.Ne zaman yalnız kalırsam, ne zaman her yeri sessizlik bürürse sen var oluyorsun kalbimin en hücra köşesinde, en derininde.Bir gün seni yüreğimden söküp atsamda ufak bir parçan kalır yüreğimde ve kor gibi yakar yüreğimi.Çünkü ben seni hep sevdim.Fakat nefret ettim.Ve bunun sebebi sendin.Hep aramızda bir duvar vardı sanki.Nedenini anlayamıyordum.Belkide bu duvarın sebebi kişiliklerimizin farklılığıdır.Sen bir çok kişiyi sevebiliyorsun.Aslında sevmiyorsun, hoşlanıyorsun.Fakat ben sadece 1 tek kişiyi seviyorum.Seni!Oysa sen...Aslında ben de bir çok kişiden hoşlanıyorum.Fakat...
Hep hayaller kurmuştum.Amaher hayalin sonunda sen 1 kez daha kırıyordun onları.Ne varki ben yine yılmak istemiyordum.Ama olmuyordu.Sen karalıydın.olmayacaktı.Hayalimdeki seni hiç bir zaman göremedim.Hep tam tersini gördüm.Ama yinede seni sevdim, sevmiştim.Hayallerimde hep mutluyduk.Fakat gözlerimi açıp gerçeklere baktığımda mutsuzluk ve umutsuzluktan başka birşey yoktu.Evet, anladım artık.Sen sevemezsin!Boşa ümitlenmişim ben.Boşa çabalamışım.Oysa hayallerimdeki gibi olsaydın herşey bambaşka olurdu, herşey güzel olurdu.Ben seni gerçekten sevmiştim.Gerçekten sevmek, kalbini söküp verebilecek kadar onun için herşeyi göze alabilecek kadar sevmektir.2-3 gün sevmek, "seviyorum" demek sevmek değildir.Ağlayınca gözlerinden kan akmasıdır sevmek.İşte ben seni böyle sevmiştim.Senin için canımı bile feda edebilirdim.Ya sen!Sen!Tanımıyorsun sen sevgiyi, sevgiyi bilmiyorsun sevmek ne demektir.İnsan hayatında 1 kez aşık olur , 1 kez ölebilecek kadar sever.Ama ben sayende bu duyguyu 2 kere yaşayacağım.ilk sende yaşadım. 2.sini de gerçekten sevmeyi bilen, aşkın ne demek olduğunu bilen gerçekten bilen birisinde tadıcam.Ama sen!Sen bu duyguyu hiç tadamazsın arkadaşım.Çünkü sen sevmek nedir bilmiyorunki! Sorarım sana hiç, birisini gördüğünde yüreğin cız etti mi? Yada birisini sevdiğin zaman kalbin yerinden çıkarıp ona vermek geldi mi içinden, veya da hiç bir kimseyle mutlu olmanın hayalini kurdun mu? Yada kalbinde sevgiyi hissede bildin mi hiç? Hayır hiç sanmıyorum! Eğer bigün yaşarsan bu duyguların birini onun için herşeyinden vazgeçecek kadar seversen, kalbinde bir acı hisset ve hep beni hatırla.Belki o zaman beni anlayabilirsin.Belki o zaman söyledikleri mi biraz olsun yürekten anlayabilirsin.Tahmin ediyorum ki bunları şimdi öylesine okuyorsun.Hiç takmıyorsun bile.Hayır hayır! Ben bunları(bu mektubu) sana vermicem.Ama inşallah birgün bunları yaşarsın ve aklına ilk gelen kişi ben olurum.Sen bana büyük bir "AH" çektirdin.İnşallah biri de sana böyle bir "AH" çektirsin demicem.Çünkü her ne olursa olsun seni seviyorum ve sana kıyamam.Asla kıyamam! Ve o bakışlarını asla unutamam.Bir başkasını senden daha çok sevsem bile, sevebilsem bile...
Yaşamın kitabını okurken penceremden dışarı baktım.Önce buğulu penceredeki yorgun gözlerimi gördüm.Sonra karanlığın bastırdığı gökyüzünü.Evet, gece karanlık.Ellerim yapayalnız.Ama hayllerim hala temiz kirlenmemiş hayaller var bellğimde.İçimde, sessizliğin yalnızlığın burukluğu var.Ne zaman yağmur yağsa veye ne zaman terk edilmiş bi yavru görsem aklıma sen geliyorsun.Sen ve seni sevdiğim zaman ne kadar zavallı olduğumu düşündüğüm kendim geliyorum.Ne zaman yalnız kalırsam, ne zaman her yeri sessizlik bürürse sen var oluyorsun kalbimin en hücra köşesinde, en derininde.Bir gün seni yüreğimden söküp atsamda ufak bir parçan kalır yüreğimde ve kor gibi yakar yüreğimi.Çünkü ben seni hep sevdim.Fakat nefret ettim.Ve bunun sebebi sendin.Hep aramızda bir duvar vardı sanki.Nedenini anlayamıyordum.Belkide bu duvarın sebebi kişiliklerimizin farklılığıdır.Sen bir çok kişiyi sevebiliyorsun.Aslında sevmiyorsun, hoşlanıyorsun.Fakat ben sadece 1 tek kişiyi seviyorum.Seni!Oysa sen...Aslında ben de bir çok kişiden hoşlanıyorum.Fakat...
Hep hayaller kurmuştum.Amaher hayalin sonunda sen 1 kez daha kırıyordun onları.Ne varki ben yine yılmak istemiyordum.Ama olmuyordu.Sen karalıydın.olmayacaktı.Hayalimdeki seni hiç bir zaman göremedim.Hep tam tersini gördüm.Ama yinede seni sevdim, sevmiştim.Hayallerimde hep mutluyduk.Fakat gözlerimi açıp gerçeklere baktığımda mutsuzluk ve umutsuzluktan başka birşey yoktu.Evet, anladım artık.Sen sevemezsin!Boşa ümitlenmişim ben.Boşa çabalamışım.Oysa hayallerimdeki gibi olsaydın herşey bambaşka olurdu, herşey güzel olurdu.Ben seni gerçekten sevmiştim.Gerçekten sevmek, kalbini söküp verebilecek kadar onun için herşeyi göze alabilecek kadar sevmektir.2-3 gün sevmek, "seviyorum" demek sevmek değildir.Ağlayınca gözlerinden kan akmasıdır sevmek.İşte ben seni böyle sevmiştim.Senin için canımı bile feda edebilirdim.Ya sen!Sen!Tanımıyorsun sen sevgiyi, sevgiyi bilmiyorsun sevmek ne demektir.İnsan hayatında 1 kez aşık olur , 1 kez ölebilecek kadar sever.Ama ben sayende bu duyguyu 2 kere yaşayacağım.ilk sende yaşadım. 2.sini de gerçekten sevmeyi bilen, aşkın ne demek olduğunu bilen gerçekten bilen birisinde tadıcam.Ama sen!Sen bu duyguyu hiç tadamazsın arkadaşım.Çünkü sen sevmek nedir bilmiyorunki! Sorarım sana hiç, birisini gördüğünde yüreğin cız etti mi? Yada birisini sevdiğin zaman kalbin yerinden çıkarıp ona vermek geldi mi içinden, veya da hiç bir kimseyle mutlu olmanın hayalini kurdun mu? Yada kalbinde sevgiyi hissede bildin mi hiç? Hayır hiç sanmıyorum! Eğer bigün yaşarsan bu duyguların birini onun için herşeyinden vazgeçecek kadar seversen, kalbinde bir acı hisset ve hep beni hatırla.Belki o zaman beni anlayabilirsin.Belki o zaman söyledikleri mi biraz olsun yürekten anlayabilirsin.Tahmin ediyorum ki bunları şimdi öylesine okuyorsun.Hiç takmıyorsun bile.Hayır hayır! Ben bunları(bu mektubu) sana vermicem.Ama inşallah birgün bunları yaşarsın ve aklına ilk gelen kişi ben olurum.Sen bana büyük bir "AH" çektirdin.İnşallah biri de sana böyle bir "AH" çektirsin demicem.Çünkü her ne olursa olsun seni seviyorum ve sana kıyamam.Asla kıyamam! Ve o bakışlarını asla unutamam.Bir başkasını senden daha çok sevsem bile, sevebilsem bile...