Haklısınız düzelir yada düzelmez o ayrı ama bana herkesin önünde 'yalancı' 'gerizekalı' 'yanına gelirsem görürsün' diyen adamın hiçbişey olmamış gibi yanına gidip uyumami beklemezsiniz herhalde
Evet bu gece eşime tamda bunu söyledim hemde gözlerinin içine bakarak ve yüksek sesle... Yeter artık ya bana sahibimmiş gibi davranmasından bıktım usandım.. Olay şu bu gece aile büyüklerimizi ziyarete gitmiştik (eşimin babaannesi ve dedesi) bendeniz 1 hafta önce düşük yaşadım laf lafı açtı konu doktora geldi bu arada benim yaşadığım yerde kadın doğum alanında işini iyi yapan tek bir doktor var çevremdeki herkes o doktora gider ve çok ta memnunlar verdiği hizmetten dolayı (doktorumuz erkek) her neyse eşim başladı söylenmeye yok efendim ben onu zorla oraya gidelim diye ikna etmişim kendisi başka doktora götürecekmiş sanki başak doktor varda ayrıca sanki daha önceden gitmiş gibi doktoru övmeler falan ben büyüklerimize olan saygimdan ses etmedim o söylendi durdu ses tonuda giderek yükselerek konuşuyor hatta bağırmaya başladı sanki birileri boğazından tutmuş gibi bana hakaret etmeye küçümsemeye başladı çok bilmiş ya herseyi o biliyor birtek o akıllı gıcık ya gözlerim doldu yeminle sırf o yaşlı insanlara saygimdan sustum cevap vermedim ama ben sustukça üstüme gelmeye başladı onlar konuyu kapatmaya çalıştıkça eşim kendini kaybetmeye başladı neyse kalktık eve geldik önümde yürüyor gece geç saatte arkasına bakmadan gidiyor aramızda en az 5 metre vardı eve geldik salona geçti tv yi açtı hiçbişey olmamış gibi davrandı benim sarteller attı zaten zor tutuyordum kendimi geçtim karşısına gözünün içine baktım ve senden nefret ediyorum dedim (asla pisman değilim) hiçbirşey diyemedi öylece kaldı o esip gürleyen adamdan eser yoktu aslında daha söyleyecek çok şey vardı ama saat geç olmuştu komşulara rezil olmakta vardı çektim kapıyı yatak odasına geçtim kapıyı da kitledim yalnız kalsın aklı başına gelsin yaptıkları bini geçti her defasında alttan almaktan usandım artık bu sefer kolay kolay barışmayacağım çok kırıldım çok ne olursa olsun insan eşini başkalarının yanında küçük düşürmemeli ben bunu kocama bir türlü anlatamadım yaptığı şeyi marifet sanıyor aklına erkeklik tasliyor halbuki bilmiyor ki gözümde değer kaybediyor erkeklik eşini başkalarının yanında küçümsemek hakaret etmekmi soruyorum size bu adam benim değerimi ne zaman anlayacak ben öldükten sonra mı
Haklısınız düzelir yada düzelmez o ayrı ama bana herkesin önünde 'yalancı' 'gerizekalı' 'yanına gelirsem görürsün' diyen adamın hiçbişey olmamış gibi yanına gidip uyumami beklemezsiniz herhalde
Yanlış anlaşıldım sanırım fikrinizi sorgulamıyorm tam tersi saygı duyuyorum..
Yanlış anlaşıldım sanırım fikrinizi sorgulamıyorm tam tersi saygı duyuyorum..
Özür dilemek eşimin lugatinda yok çünkü kendisi tam bir odun.. Sabah geldi sırnaştı hiçbişey olmamış gibi davranmiyor mu sinir oluyorum ya pas vermedim bu defa o kadar kolay olmayacak!
Evet bu gece eşime tamda bunu söyledim hemde gözlerinin içine bakarak ve yüksek sesle... Yeter artık ya bana sahibimmiş gibi davranmasından bıktım usandım.. Olay şu bu gece aile büyüklerimizi ziyarete gitmiştik (eşimin babaannesi ve dedesi) bendeniz 1 hafta önce düşük yaşadım laf lafı açtı konu doktora geldi bu arada benim yaşadığım yerde kadın doğum alanında işini iyi yapan tek bir doktor var çevremdeki herkes o doktora gider ve çok ta memnunlar verdiği hizmetten dolayı (doktorumuz erkek) her neyse eşim başladı söylenmeye yok efendim ben onu zorla oraya gidelim diye ikna etmişim kendisi başka doktora götürecekmiş sanki başak doktor varda ayrıca sanki daha önceden gitmiş gibi doktoru övmeler falan ben büyüklerimize olan saygimdan ses etmedim o söylendi durdu ses tonuda giderek yükselerek konuşuyor hatta bağırmaya başladı sanki birileri boğazından tutmuş gibi bana hakaret etmeye küçümsemeye başladı çok bilmiş ya herseyi o biliyor birtek o akıllı gıcık ya gözlerim doldu yeminle sırf o yaşlı insanlara saygimdan sustum cevap vermedim ama ben sustukça üstüme gelmeye başladı onlar konuyu kapatmaya çalıştıkça eşim kendini kaybetmeye başladı neyse kalktık eve geldik önümde yürüyor gece geç saatte arkasına bakmadan gidiyor aramızda en az 5 metre vardı eve geldik salona geçti tv yi açtı hiçbişey olmamış gibi davrandı benim sarteller attı zaten zor tutuyordum kendimi geçtim karşısına gözünün içine baktım ve senden nefret ediyorum dedim (asla pisman değilim) hiçbirşey diyemedi öylece kaldı o esip gürleyen adamdan eser yoktu aslında daha söyleyecek çok şey vardı ama saat geç olmuştu komşulara rezil olmakta vardı çektim kapıyı yatak odasına geçtim kapıyı da kitledim yalnız kalsın aklı başına gelsin yaptıkları bini geçti her defasında alttan almaktan usandım artık bu sefer kolay kolay barışmayacağım çok kırıldım çok ne olursa olsun insan eşini başkalarının yanında küçük düşürmemeli ben bunu kocama bir türlü anlatamadım yaptığı şeyi marifet sanıyor aklına erkeklik tasliyor halbuki bilmiyor ki gözümde değer kaybediyor erkeklik eşini başkalarının yanında küçümsemek hakaret etmekmi soruyorum size bu adam benim değerimi ne zaman anlayacak ben öldükten sonra mı
